Συνέντευξή μου στον Νίκο Λαγκαδινό για το Times News – 27 Φεβρουαρίου 2019
«Να γίνουμε η φωνή κάθε πολίτη που πλήττεται από την οικονομική κρίση, κάθε πολίτη που βιώνει την αδικία, τις ανισότητες, το ρατσισμό…»
- Συνέντευξη της ΕΛΕΝΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥ στον ΝΙΚΟ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟ
Γνωρίζει πολύ καλά και σε βάθος τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες της Δυτικής Αθήνας και δηλώνει ότι στις προτεραιότητές της, είτε εντός είτε εκτός Βουλής, «είναι η αντιμετώπιση των τοπικών και των γενικότερων προκλήσεων για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής όχι μόνο για τους πολίτες του Δυτικού Τομέα, αλλά για όλους τους πολίτες χωρίς καμμία διάκριση».
Δεν είναι πρωτόπειρη στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες. Πάντοτε δραστήρια και στγην τοπική κοινωνία, αλλά και μέσα από τις γραμμές του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, και πάντοτε «σ’ ένα διαρκή αγώνα για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών και κάθε ανθρώπινης ύπαρξης. Για ίσες ευκαιρίες, αλληλεγγύη, κοινωνική δικαιοσύνη για όλους». Ως συντονίστρια του Δικτύου Γυναικών του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών είναι επόμενο να έχει μελετήσει στις λεπτομέρειές τους τα προβλήματα των γυναικών στη σημερινή κοινωνία, επισημαίνοντας ότι «είναι αναγκαίο ακόμη να συνειδητοποιήσουμε όλοι οι πολίτες ότι η ισότητα των φύλων δεν αφορά μόνο τις γυναίκες, αλλά είναι προϋπόθεση για μια δημοκρατική και προοδευτική κοινωνία».
Όσο για την επιχείρηση διεμβολισμού του Κινήματος Αλλαγής από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν δείχνει ν’ ανησυχεί, αφού «η Κεντροαριστερά δεν επηρεάζεται από μεμονωμένες μετακινήσεις πολιτικών στελεχών, που μπορεί να οφείλονται είτε σε προσωπικές φιλοδοξίες είτε σε προβληματισμούς για την πορεία της».
- Εφόσον εκλεγείτε, οι δικές σας προτεραιότητες ποιές θα είναι για τον Δυτικό Τομέα Β’ Αθήνας;
Μεγάλωσα και ζώ στο Περιστέρι και γνωρίζω πολύ καλά ότι η μακροχρόνια οικονομική κρίση έχει πλήξει δραματικά και άνισα τους πολίτες των περιοχών του Δυτικού Τομέα που έχουν να αντιμετωπίσουν τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, που είναι υψηλότερα από τον Μέσο Όρο της Αττικής, την άνιση φορολόγηση, τις περικοπές των συντάξεων, την απουσία του κοινωνικού κράτους, τους αυξημένους κινδύνους φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.
Παράλληλα, οι πολίτες στις περιοχές μου αντιμετωπίζουν σε τοπικό επίπεδο χρόνιες προκλήσεις όπως, η έλλειψη υποδομών, οι ελλείψεις στην αντιπλημμυρική προστασία, οι κίνδυνοι για την υγεία και το περιβάλλον από την πολύχρονη λειτουργία του ΧΥΤΑ Φυλής, οι διεκδικήσεις των 7.500 στρεμμάτων στο Ποικίλο Όρος από τη Μονή Λαμίας.
Εντός ή εκτός Βουλής, θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για να γίνουν πραξη προοδευτικές αλλαγές, που θα στοχεύουν στην κοινωνική δικαιοσύνη, την ενδυνάμωση του κοινωνικού κράτους, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας μέσω της τοπικής ανάπτυξης, την προστασία του περιβάλλοντος και την ασφάλεια των πολιτών.
Προτεραιότητές μου είναι η αντιμετώπιση των τοπικών και των γενικότερων προκλήσεων για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής όχι μόνο για τους πολίτες του Δυτικού Τομέα, αλλά για όλους τους πολίτες χωρίς καμμία διάκριση.
- Έχετε μια μακρά δραστηριότητα στο γυναικείο κίνημα. Πιστεύετε ότι ακόμα υπάρχει ρατσισμός και διακρίσεις κατά των γυναικών;
Τις τελευταίες δεκαετίες με τους πολύχρονους αγώνες του γυναικείου κινήματος και τις ριζικές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις στο Οικογενειακό και Εργατικό Δίκαιο της Κυβέρνησης Αλλαγής του Ανδρέα Παπανδρέου έχουν γίνει άλματα προόδου στον τομέα της Ισότητας των Φύλων.
Ακολούθησαν, την περίοδο 2009 – 2011, οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις της Κυβέρνησης Γιώργου Α. Παπανδρέου που έθεσαν ένα πλαίσιο προστασίας για την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας. Όμως, παρά τις ριζικές αλλαγές που έγιναν στο νομικό πλαίσιο οι έμφυλες ανισότητες παραμένουν, ενώ η οικονομική κρίση στιγμάτισε σε άνισο βαθμό τις γυναίκες.
Σήμερα οι γυναίκες ζουν με την απειλή της έμφυλης βίας και ιδιαίτερα της ενδοοικογενειακής που είναι σε έξαρση, απειλείται ακόμη και η ζωή τους από τις γυναικοκτονίες, τις δολοφονίες δηλαδή γυναικών από τους συζύγους, συντρόφους ή μέλη της οικογένειάς τους, αντιμετωπίζουν έντονες διακρίσεις στον τομέα της απασχόλησης, εξακολουθούν να σηκώνουν σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα το βάρος της οικιακής εργασίας και της φροντίδας παιδιών και ηλικιωμένων, υποεκπροσωπούνται στην πολιτική σκηνή και στα κέντρα λήψης αποφάσεων και όταν τολμούν να βγουν στην επιφάνεια συναντούν πολλές φορές στο δρόμο τους το χλευασμό και τα σεξιστικά σχόλια.
Έχουμε λοιπόν μπροστά μας δρόμο μακρύ και δύσβατο και είναι αναγκαίο να συνειδητοποιήσουμε ότι τίποτε δεν πρόκειται να μας χαρισθεί, χωρίς αγώνες και ενεργή συμμετοχή. Είναι αναγκαίο ακόμη να συνειδητοποιήσουμε όλοι οι πολίτες ότι η ισότητα των φύλων δεν αφορά μόνο τις γυναίκες, αλλά είναι προϋπόθεση για μια δημοκρατική και προοδευτική κοινωνία.
- Παίζει ρόλο η ηλικία στην ανανέωση της πολιτικής ζωής;
Η ανανέωση της πολιτικής ζωής δεν έχει απαραίτητα σχέση με την ηλικία. Συνδέεται κυρίως με προοδευτικές αρχές και αξίες και προϋποθέτει πολιτικό ήθος, ρήξη με το κατεστημένο και καταπολέμηση της διαφθοράς και των πελατειακών αντιλήψεων, ανεξάρτητα από πολιτικό κόστος. Ανανέωση της πολιτικής ζωής σημαίνει ακόμη ενίσχυση της διαφάνειας, προώθηση της καινοτομίας, αγάπη για τον άνθρωπο και βούληση για προοδευτικές αλλαγές με στόχο τη δημιουργία ενός ευνοϊκού οικονομικού και κοινωνικού περιβάλλοντος που θα δίνει ίσες ευκαιρίες για όλους χωρίς διακρίσεις.
- Ο Πρωθυπουργός πιστεύετε ότι μπορεί να επανακτήσει την εμπιστοσύνη του λαού;
Προεκλογικά ο Πρωθυπουργός μοίρασε ψεύτικες υποσχέσεις και ελπίδες στον ελληνικό λαό, που δεν τις τήρησε. Επέλεξε να επενδύσει στη δημαγωγία, το λαικισμό και τον αντιμνηνονιακό λόγο και έτσι κατάφερε να πάρει την εξουσία. Έταξε στον ελληνικό λαό πως “θα σκίσει τα μνημόνια” και αντ’ αυτού υπέγραψε άλλα περισσότερο επώδυνα. Στη συνέχεια, συγκυβέρνησε για 4 χρόνια με την ακροδεξιά του Πάνου Καμμένου, ακολουθώντας συντηρητική πολιτική σε πολλά θέματα με αρνητικές συνέπειες για τη χώρα και τους ανθρώπους της. Όλα αυτά έχουν απογοητεύσει σε μεγάλο βαθμό τον κόσμο που στις μέρες μας περνάει δύσκολα και δεν τον εμπιστεύονται πιά. Το ερώτημα που θέτετε, βέβαια, μένει να απαντηθεί στις κάλπες την ημέρα των εκλογών.
- Ο Αλέξης Τσίπρας είναι αριστερός, κατά τη γνώμη σας;
Μπορεί να θεωρηθεί αριστερή μια πολιτική που συνδιαμορφώνεται επί 4 χρόνια με έναν ακροδεξιό Κυβερνητικό εταίρο, δηλαδή με το κόμμα των ΑΝΕΛ και συγκαλύπτει τις ευθύνες της Καραμανλικής δεξιάς για τα αίτια της κρίσης; Σίγουρα όχι. Μπορούμε να μιλάμε για αριστερή πολιτική όταν αυτή δεν συνοδεύεται από πρόγραμμα προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, ούτε από σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης, όταν κυριαρχούν η αναξιοκρατία και η αδιαφάνεια και όταν το κράτος αντιμετωπίζεται αποκλειστικά σαν εργαλείο για τη νομή της εξουσίας χωρίς διάθεση για αλλαγή; Είναι αριστερή η πολιτική που δεν έχει επίκεντρο την αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων και της δημόσιας σπατάλης, ενώ αντίθετα ρίχνει το βάρος στους αδύναμους με την άδικη υπερφορολόγηση και τη συζήτηση για νέες περικοπές των συντάξεων; ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα οι εκφραστές της δεξιάς και αριστερής συντήρησης, χωρίς βούληση να συγκρουστούν με τα μεγάλα συμφέροντα και το κατεστημένο και χωρίς καμμία προοπτική για το μέλλον.
- Ποιά είναι τα λάθη της Κεντροαριστεράς;
Δεν θα μιλήσω για λάθη, αλλά για προκλήσεις. Είναι σημαντικό κατ΄ αρχήν για την Κεντροαριστερά να μιλάει ανοιχτά με όρους Αλήθειας για τα αίτια που προκάλεσαν την κρίση, γιατί μόνο τότε θα κατανοήσουμε το πρόβλημα και θα μπορέσουμε να το αντιμετωπίσουμε ριζικά. Είναι σημαντικό να αποκαταστήσουμε την Αλήθεια που αποκρύπτουν συστηματικά και συνειδητά οι δυνάμεις της δεξιάς και αριστερής συντήρησης. Να κατανοήσουμε ότι είναι η κρίση που έφερε τα μνημόνια με όλες τις συνέπειες και όχι τα μνημόνια την κρίση. Γιατί η χώρα θα είχε χρεοκοπήσει χωρίς τον αναγκαστικό δανεισμό του πρώτου μνημονίου. Μια κρίση που οφείλεται στη χρόνια δυσλειτουργία του κράτους και των θεσμών, στο πελατειακό κράτος και βέβαια στην εγκληματική πολιτική της Κυβέρνησης Καραμανλή με τον πρωτοφανή δημοσιονομικό εκτροχιασμό και την απόκρυψη στοιχείων που εξέθεσαν τη χώρα μας διεθνώς. Να είμαστε περήφανοι, όλοι εμείς οι πολίτες, για όσα καταφέραμε, για όσα κατάφερε η κεντροαριστερή Κυβέρνηση του 2009 – 2011, σε δύσκολες συνθήκες βαθιάς και πρωτόγνωρης κρίσης. Για τις ριζικές, προοδευτικές αλλαγές, χωρίς κόστος και ενάντια στο πελατειακό κράτος και τη διαφθορά, όπως είναι η Διαύγεια και η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, που έγιναν πράξη την περίοδο διακυβέρνησης του Γιώργου Α. Παπανδρέου, εξοικονόμησαν δημόσιο χρήμα και έδωσαν ανάσα στον πολύ κόσμο.
Την ίδια ώρα η αντιπολίτευση στο σύνολό της επένδυε στη διαίρεση του ελληνικού λαού σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, αντί να στηρίζει την προσπάθεια για αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων που προκάλεσαν την κρίση.
Είναι σημαντικό για την Κεντροαριστερά να εφαρμόζει εξωστρεφή πολιτική, βλέποντας τη μεγάλη εικόνα, αντί να αναλώνεται σε μοιρολατρικές αντιλήψεις και εσωστρέφεια.
Να έχουμε οδηγό μας τις αρχές και τις αξίες του Ιδρυτή της Παράταξης Ανδρέα Παπανδρέου, που με την Κυβέρνηση της Αλλαγής και το Συμβόλαιο με το Λαό μίλησε στην καρδιά του ελληνικού λαού, νοιάστηκε για τα προβλήματά του και ανέβασε το επίπεδο ζωής του.
Να μην ξεχνάμε πως η θέση μας είναι απέναντι σε κάθε είδους συντήρηση και να βάζουμε καθαρές διαχωριστικές γραμμές από τον ιδεολογικό μας αντίπαλο που είναι η δεξιά.
- Πώς σχολιάζετε την προσπάθεια διεμβολισμού της Σοσιαλδημοκρατίας εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ; Αυτό το άνοιγμα που επιχειρεί ο ΣΥΡΙΖΑ προς την Κεντροαριστερά μπορεί να σας επηρεάσει προεκλογικά;
Πάντα γίνονταν μετακινήσεις πολιτικών στελεχών μεταξύ των κομμάτων ιδιαίτερα την προεκλογική περίοδο. Σήμερα παρατηρείται μια μεγαλύτερη κινητικότητα που πρέπει να μας προβληματίσει, αλλά δεν νομίζω πως οι μετακινήσεις στελεχών αξίζει να χαρακτηριστούν σαν προσπάθεια διεμβολισμού. Η Κεντροαριστερά δεν επηρεάζεται από μεμονωμένες μετακινήσεις πολιτικών στελεχών, που μπορεί να οφείλονται είτε σε προσωπικές φιλοδοξίες είτε σε προβληματισμούς για την πορεία της. Παραμένει σταθερή στις αρχές και αξίες της και θα δώσει τη μάχη ενωμένη.
- Ιδεολογικά και πολιτικά με ποιον είστε πιο κοντά, με τον ΣΥΡΙΖΑ ή τη ΝΔ ή με κανέναν;
Ανήκω στο χώρο της Κεντροαριστεράς και του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και έχω βάλει καθαρές κόκκινες διαχωριστικές γραμμές από τη δεξιά πολιτική και τους εκφραστές της. Δεν νοιώθω κοντά ιδεολογικά και πολιτικά ούτε με το ΣΥΡΙΖΑ, ούτε με τη ΝΔ, που όπως σας είπαν εκφράζουν την αριστερή και δεξιά συντήρηση.
- Ανησυχείτε για τη δημοσκοπική στασιμότητα των ποσοστών της παράταξης; Με δεδομένη την πόλωση, το Κίνημα Αλλαγής θα καταφέρει να αμφισβητήσει τον διαφαινόμενο δικομματισμό;
Η πόλωση ευνοεί τα δύο μεγάλα κόμματα και αναμένεται να ενταθεί όσο πλησιάζουμε στις εκλογές. Εμείς, η κεντροαριστερά παράταξη έχουμε ιστορική ευθύνη να γίνουμε ένας ισχυρός προοδευτικός πόλος, που θα έχει καταλυτικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις. Ο ελληνικός λαός δεν ξεχνά ότι είμαστε εμείς η μεγάλη δημοκρατική παράταξη που έφερε τις μεγάλες αλλαγές στη χώρα, αλλαγές που ευνοούν τους πολλούς και τους αδικημένους πολίτες και πιστεύω ότι αυτό θα αποτυπωθεί στην κάλπη.
- Πότε θεωρείτε εσείς τον πιθανότερο χρόνο προσφυγής στις κάλπες;
Πιστεύω ότι η Κυβέρνηση θα προσφύγει στις κάλπες, όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές γι’ αυτήν. Κατά τη δική μου εκτίμηση δεν θα εξαντλήσει την τετραετία. Εμείς δίνουμε καθημερινά πολιτικές μάχες στις περιοχές μας, είμαστε δίπλα στους πολίτες και είμαστε έτοιμοι να δώσουμε και την μάχη των εκλογών, οποιαδήποτε στιγμή και αν προκηρυχθούν.
- Το έκτακτο συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής πιστεύετε ότι θα λύσει προβλήματα και θα δυναμώσει την ενότητα που είναι απαραίτητη;
Το έκτακτο Συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής είναι μια ευκαιρία να ασχοληθούμε με τα πραγματικά προβλήματα που καίνε τον ελληνικό λαό, να μιλήσουμε με όρους πολιτικής για τις προοδευτικές μας ιδέες που μας διαχωρίζουν από τη συντήρηση, αντί της μοιρολατρίας και της μάχης των μηχανισμών. Να μιλήσουμε για το εθνικό μας σχέδιο για την αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων, όπως για την αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, της ρομποτικής, της τεχνητής νοημοσύνης, με στόχο πάντα την ισόρροπη ανάπτυξη των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών. Να βάλουμε τέλος στο διχασμό, που με πρόσχημα το μακεδονικό χωρίζει αντί να ενώνει τους πολίτες, υπηρετώντας μικροκομματικά οφέλη. Γιατί δεν ξεχνάμε ότι ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Ιδρυτής της Παράταξης, που έβαλε τέλος στο διχασμό και τις πληγές του Εμφυλίου Πολέμου τιμώντας τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης.
- Και το προεκλογικό σας μήνυμα στον δρόμο προς τις κάλπες ποιό είναι;
Την περίοδο της κρίσης είναι έντονη η αίσθηση ότι μεγάλη μερίδα του κόσμου απέχει από τα πολιτικά δρώμενα. Η αποχή όμως είναι εις βάρος των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των πολλών. Σήμερα, υπό την απειλή της ακροδεξιάς που βλέπουμε πως προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι, είναι ανάγκη να ενώσουμε και να δυναμώσουμε τις φωνές μας, όλοι εμείς οι Δημοκρατικοί, Προοδευτικοί Πολίτες, ενάντια στις ακραίες ανισότητες, την ανεργία, τη φτώχεια, τις κακές δημόσιες υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης, ενάντια στο ρατσισμό, το λαϊκισμό και τις πελατειακές αντιλήψεις. Προσωπικά, θα δώσω έναν καθαρό και τίμιο αγώνα με διαφορετικό πολιτικό πολιτισμό για τους πολλούς και αδικημένους, με επίκεντρο τις δικές μας γειτονιές και τους ανθρώπους μας. Για μια Ελλάδα με ανοιχτή αγκαλιά για όλους τους ανθρώπους, χωρίς διακρίσεις. Αυτή τη μάχη καλώ όλους τους πολίτες της Δυτικής Αθήνας να τη δώσουμε όλοι μαζί για να γίνουμε η φωνή κάθε πολίτη που πλήττεται από την οικονομική κρίση, κάθε πολίτη που βιώνει την αδικία, τις ανισότητες, το ρατσισμό. Όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Διάβασε τη συνέντευξη ΕΔΩ
Συνέντευξή μου στον Νάσο Μπράτσο για την ΕΡΤ – 2 Μαρτίου 2019
«8 Μάρτη. Αφετηρία για αγώνα και μαζική συμμετοχή»

Η αντίστροφη μέτρηση για την την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, έχει ξεκινήσει, αλλά και οι αφορμές που δίνει η επικαιρότητα για ζητήματα που προέρχονται από τη συγκεκριμένη θεματική, το ρόλο των γυναικών στην κοινωνική ζωή, τροφοδοτούν συνεχώς τις σχετικές συζητήσεις. Μιλήσαμε με την Ελένη Σταύρου, Συντονίστρια Δικτύου Γυναικών ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών και υποψήφια Βουλευτή Δυτικού Τομέα Β΄Αθήνας ΚΙΝΑΛ.
-Αρχικά να σας ζητήσω ένα γενικό σχόλιο για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
-160 και πλέον χρόνια πριν, στις 8 Μάρτη του 1857, κάποιες γενναίες γυναίκες εργάτριες στις κλωστοϋφαντουργίες της Νέας Υόρκης τόλμησαν να ορθώσουν το ανάστημά τους ενάντια στην επικρατούσα αντίληψη που τις ήθελε χωρίς άποψη και απόλυτα εξαρτημένες από τους άνδρες. Συσπειρώθηκαν και οργάνωσαν μαζικές κινητοποιήσεις απαιτώντας ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς.
Στα χρόνια που ακολούθησαν οι φωνές του γυναικείου κινήματος δυνάμωσαν και με τους σκληρούς και πολύχρονους αγώνες ενάντια σε ανισότητες και αδικίες κατακτήθηκαν πολλά αυτονόητα και οι γυναίκες βγήκαν στην επιφάνεια παίρνοντας μια θέση στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή.
Στις μέρες μας, από την Ελλάδα ως την Ισπανία, τις ΗΠΑ, την Πολωνία, τη Σαουδική Αραβία, το Μεξικό οι αγώνες για ουσιαστική ισότητα, αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη συνεχίζονται από τις γυναίκες που τολμούν να αντιστέκονται ενάντια στις ανισότητες και τις κοινωνικές αδικίες.
Φωτεινό παράδειγμα η Γιαζίντι Νάντια Μουράντ θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από τον ISIS, που της απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης 2018 για τον αγώνα που κάνει με κίνδυνο της ζωής της, ενάντια στη χρήση σεξουαλικής βίας ως πολεμικό όπλο.
-Εκπροσωπείτε ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο. Ποια είναι η θεώρησή του για τα ζητήματα αυτά;
-Στη χώρα μας με την Κυβέρνηση της Αλλαγής του Ανδρέα Παπανδρέου και τις ριζοσπαστικές αλλαγές που έγιναν από το 1981 και μετά στο Οικογενειακό και Εργατικό Δίκαιο, όπως με την κατάργηση του αναχρονιστικού θεσμού της προίκας, τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων και την αναγνώριση του συναινετικού διαζυγίου, βελτιώθηκαν σε μεγάλο βαθμό οι συνθήκες ζωής των γυναικών και τέθηκαν οι βάσεις για ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη χωρίς αποκλεισμούς λόγω φύλου.
Αρκετά χρόνια μετά, επί Κυβέρνησης Γιώργου Α. Παπανδρέου τέθηκαν οι βασικοί Πυλώνες για την προστασία των γυναικών από την έμφυλη βία, με τη δημιουργία 61 δομών στήριξης κακοποιημένων γυναικών και της ανοιχτής γραμμής SOS 15900 που έδωσε για πρώτη φορά δυνατότητα στις γυναίκες – θύματα βίας να μιλούν ανοιχτά για τα περιστατικά έμφυλης βίας.
-Αρκούν οι όποιες θεσμικές παρεμβάσεις για να αλλάξει η εικόνα στο κοινωνικό πεδίο;
-Παρ’ όλες τις προοδευτικές αλλαγές που έγιναν στη νομοθεσία στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο πατριαρχικές αντιλήψεις, στερεότυπα και συμπεριφορές παραμένουν ισχυρά και επηρεάζουν μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας. Σήμερα οι γυναίκες έχουν κατακτήσει το δικαίωμα ψήφου και το δικαίωμα στην εργασία και συμμετέχουν σε κάποιο βαθμό στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή, όμως δοκιμάζονται άνισα από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και την έξαρση της έμφυλης βίας και έχουν μικρή μόνο συμμετοχή στην πολιτική και στα κέντρα λήψης αποφάσεων με συνέπεια οι ανισότητες να αυξάνονται παρά να μειώνονται.
-Ειδικά στο θέμα αυτό, οι τελευταίες εξελίξεις και οι τραγικές ειδήσεις που «βγήκαν» από αυτή τη θεματική, δημιούργησαν μεγάλο προβληματισμό. Ποια είναι η κατάσταση στο κοινωνικό επίπεδο;
-Η έμφυλη βία με πιο διαδεδομένη την ενδοοικογενειακή βία έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις και απειλεί την προσωπικότητα, την ασφάλεια ακόμη και τη ζωή των γυναικών. Οι πρόσφατες γυναικοκτονίες, οι δολοφονίες δηλαδή των δύο αθώων κοριτσιών, της Ελένης στη Ρόδο από τους βιαστές της και της Αγγελικής στην Κέρκυρα από τον ίδιο της τον πατέρα, φέρνουν στην επιφάνεια την απάνθρωπη πραγματικότητα που ζούν εκατομμύρια ανθρώπινες ψυχές σε όλον τον κόσμο, ακριβώς γιατί γεννήθηκαν γυναίκες.
Μια πραγματικότητα που τις περισσότερες φορές κρατούν καλά κρυμμένη πίσω από τις κλειστές πόρτες των σπιτιών τους με άγνωστες τις πραγματικές διαστάσεις της, αφού πολλές γυναίκες – θύματα δεν καταγγέλλουν την κακοποίησή τους, είτε γιατί φοβούνται τον στιγματισμό και τη δημόσια διαπόμπευση, είτε γιατί νοιώθουν ότι δεν προστατεύονται ουσιαστικά από τη νομοθεσία, που στην περίπτωση του βιασμού δεν αναγνωρίζει ότι το σεξ χωρίς συναίνεση είναι βιασμός.
Για την απόδοση δικαιοσύνης και την προστασία των θυμάτων είναι αναγκαία η αναθεώρηση του άρθρου 336 του ελληνικού Ποινικού Κώδικα και η τροποποίηση του ορισμού του βιασμού, ώστε να ορίζεται με βάση και την απουσία συναίνεσης στη σεξουαλική πράξη, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας, που η χώρα μας πρώτη υπέγραψε το 2011 και έγινε Νόμος του Κράτους το Μάρτιο του 2018.
-Παρά τις διακηρύξεις, αλλά και τις ποσοστώσεις σε θέματα εκπροσώπησης σε θεσμικά όργανα, ποια θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η κατάσταση στο εργασιακό πεδίο, αλλά και στην ενασχόληση των γυναικών με την πολιτική;
-Στο εργασιακό περιβάλλον, οι γυναίκες την περίοδο της κρίσης εξακολουθούν να είναι πρώτες στην ανεργία, αναγκάζονται να εργαστούν πολλές φορές σε θέσεις μερικής απασχόλησης, υποεκπροσωπούνται σε θέσεις ευθύνης, αμείβονται λιγότερο από τους άνδρες συναδέλφους τους για ίση προσφορά εργασίας, εγκαταλείπουν την επαγγελματική τους καριέρα πρόωρα, σηκώνουν σχεδόν κατ΄αποκλειστικότητα το βάρος της οικιακής εργασίας, της ανατροφής και φροντίδας παιδιών και ηλικιωμένων και είναι περισσότερο εκτεθειμένες στην φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Οι γυναίκες διστάζουν να ασχοληθούν με την πολιτική, παρά την ύπαρξη των ποσοστώσεων. Η έλλειψη χρόνου, οι οικογενειακές υποχρεώσεις, η έλλειψη χρηματοδότησης, η δυσκολία δικτύωσης και τα στερεότυπα που θεωρούν την πολιτική “ανδρική υπόθεση” είναι μερικά από τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν. Όταν παρόλα αυτά τολμούν να ορθώσουν το ανάστημά τους συμμετέχοντας ενεργά στην πολιτική αντιμετωπίζουν το χλευασμό, το σεξισμό, υποτιμητικά σχόλια και υπονοούμενα για τις επιλογές τους ακόμη και για την προσωπική τους ζωή που έχουν σαν στόχο να τις αποθαρρύνουν, να τις μειώσουν και να καλλιεργήσουν την άποψη ότι οι γυναίκες πολιτικοί δεν είναι ικανές και ότι πάντα χρωστούν θέσεις και επιτυχίες σε έναν “αρσενικό”.
-Στην Ελλάδα υπάρχει πληθώρα τέτοιων παραδειγμάτων, είναι χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας, ή πρόκειται για γενική αντίληψη;
-Σήμερα , σε παγκόσμιο επίπεδο κεκτημένα δικαιώματα των γυναικών απειλούνται από συντηρητικές πολιτικές και δεξιές Κυβερνήσεις που επιδιώκουν την επιστροφή στο μαύρο παρελθόν.
Ας μην ξεχνάμε ότι από τις πρώτες αποφάσεις του Ντόνταλντ Τράμπ ως Προέδρου των ΗΠΑ ήταν η επαναφορά του «Global Gag Rule”, μιάς απόφασης κατά των αμβλώσεων που είχε καταργηθεί από τον Πρόεδρο Ομπάμα και απαγορεύει κάθε Αμερικανική οικονομική βοήθεια προς Διεθνείς Οργανισμούς που συμβουλεύουν τις γυναίκες του αναπτυσσόμενου κόσμου για την άμβλωση ως επιλογή οικογενειακού προγραμματισμού.
Ας μην ξεχνάμε τις προσπάθειες της υπερσυντηρητικης Πολωνικής Κυβέρνησης να κάνει ακόμη πιο αυστηρή την ήδη περιοριστική Νομοθεσία για τις αμβλώσεις που ισχύει στη χώρα, αλλά και το Κίνημα κατά των αμβλώσεων που εμφανίστηκε στη χώρα μας 30 και πλέον χρόνια μετά την νομιμοποίηση των αμβλώσεων από την Κυβέρνηση της Αλλαγής του Ανδρέα Παπανδρέου και στηρίζεται από την Χρυσή Αυγή και την Εκκλησία.
Κάπως έτσι σκιαγραφείται η εικόνα εκατομμυρίων γυναικών που σήμερα αντιμετωπίζουν την ανασφάλεια, την απαξίωση, τον εξευτελισμό, αλλά και σοβαρούς κινδύνους για τη ζωή τους.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, είναι τουλάχιστον προκλητικό να ακούγονται φωνές που υποστηρίζουν πως η ισότητα έχει κατακτηθεί και πως οι διεκδικήσεις των γυναικών είναι περίπου είδος πολυτελείας.
-Μπροστά μας έχουμε την 8η Μάρτη, ποιο θα μπορούσε να είναι το μήνυμα για το φετεινό γιορτασμό της;
– Με την ευκαρία της 8ης Μάρτη, Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας η απάντηση πρέπει να είναι μόνο μία και ηχηρή.
Τα μαζικά γυναικεία κινήματα που ανθίζουν τα τελευταία χρόνια σε διάφορα σημεία του κόσμου, όπως το γυναικείο κίνημα κατά της ρατσιστικής και σεξιστικής πολιτικής Τραμπ, η φεμινιστική απεργία που έγινε με την ευκαιρία της περσινής Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας στην Ισπανία, όπου συγκεντρώθηκαν 5,5 εκατομμύρια Ισπανίδες και οι μαζικές διαδηλώσεις γυναικών κατά της απαγόρευσης των αμβλώσεων στην Πολωνία.
Αυτό το δρόμο της μαζικής ενεργούς συμμετοχής χρειάζεται να ακολουθήσουμε και στη χώρα μας, αν θέλουμε να χτίσουμε έναν πιο δίκαιο κόσμο που θα βασίζεται στην ισότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη χωρίς διακρίσεις. Σε αυτήν την κατεύθυνση συμμετέχω, ως Συντονίστρια του Δικτύου Γυναικών του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών μαζί με άλλες γυναικείες οργανώσεις και γυναίκες από διάφορους χώρους, στην πρωτοβουλία του Ελληνικού Δικτύου Φεμινιστικής Απεργίας της 8ης Μάρτη και καλώ όλες τις γυναίκες να συμμετέχουν στη μεγάλη συγκέντρωση που θα γίνει στην Πλατεία Κλαυθμώνος στις 8 Μάρτη στις 2 το μεσημέρι, για να ενώσουμε τις φωνές μας για μια κοινωνία χωρίς σεξισμό, ανισότητες και έμφυλη βία.
Συνέντευξη: Nάσος Μπράτσος
Διάβασε τη συνέντευξη ΕΔΩ
Ραδιοφωνική συνέντευξη στον Σωτήρη Πολίτη για την Ικαριακή Ραδιοφωνία – 15 Ιανουαρίου 2019
«Μια νέα πολιτικός ανοίγει τα φτερά της στον Δυτικό τομέα της Αττικής»
Είχα την τύχη αυτές τις μέρες να γνωρίσω μια νέα και φιλόδοξη πολιτικό, που ταυτόχρονα έχει και καταγωγή από την Ικαρία, την κυρία Ελένη Σταύρου (το γένος της μητέρας της Φουντούλη από το Καραβόσταμο).
Η Ελένη Σταύρου κατεβαίνει στον πολιτικό στίβο με κύρια εφόδια την εντιμότητα της και τις καθαρές σκέψεις και αποφάσεις να δουλέψει, όπως άλλωστε το κάνει χρόνια τώρα και από τον επαγγελματικό της χώρο, με ευσυνειδησία, υπευθυνότητα και τόλμη.
Αποφάσισε να διεκδικήσει με το ΚΙΝ.ΑΛΛ. ως προερχόμενη από τον πολιτικό φορέα ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ. του Γιώργου Παπανδρέου, μια θέση στη Δυτική Αθήνα, για να υπηρετήσει τον έλληνα πολίτη, την ελληνίδα γυναίκα (μια και προέρχεται από την γυναικεία ομάδα του κόμματος της), τον νέο τον άνεργο, τον συνταξιούχο, με πίστη και αισιοδοξία ότι θα τα καταφέρει.
Εμείς ως συμπατριώτισσα, (όπως θα κάνουμε με οποιονδήποτε άλλο συμπατριώτη/σσα ανεξαρτήτως πολιτικού χώρου) σας την φέρνουμε κοντά σας, για να την γνωρίσετε μέσα από μια μικρή συνέντευξη που της πήραμε και όσοι θέλετε και μπορείτε δώστε της με την ψήφο σας την δύναμη να πραγματοποιήσει αυτά που υπόσχεται σε όλους μας.
Ακούστε τη συνέντευξη ΕΔΩ