Ακούγοντας τις εξαγγελίες της νέας Υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και συγκεκριμένα:
– για τον καθορισμό ελάχιστης βάσης εισαγωγής στα Πανεπιστήμια και
– για τη δυνατότητα που δίνει στα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα να αυξάνουν την βάση εισαγωγής και να καθορίζουν ετήσιο αριθμό εισακτέων
Αναρωτιέμαι αν μπήκε, προηγουμένως, στη διαδικασία να αξιολογήσει τις συνέπειες των αποφάσεών της για τα νέα παιδιά που προέρχονται από τα πιο αδύναμα στρώματα της Ελληνικής Κοινωνίας, ανάμεσά τους και αυτά που ζουν στις περιοχές της Δυτικής Αθήνας.
Με δεδομένη την οικονομική κρίση που πλήττει άνισα τις περιοχές μας, τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας, τη μικρή συμμετοχή γυναικών στην απασχόληση, την ανεπάρκεια του κοινωνικού κράτους και όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική οικογένεια,
ας μας ενημερώσει πώς σκέφτεται να παρέχει ίσες ευκαιρίες δημόσιας εκπαίδευσης για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε μονογονεϊκές οικογένειες, σε οικογένειες ανέργων, σε οικογένειες που ζουν στα όρια της φτώχειας, στα παιδιά που ζουν σε κοινωνικό αποκλεισμό και δεν έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν ενισχυτικά μαθήματα είτε λόγω οικονομικής ανέχειας της οικογένειας, είτε γιατί αναγκάζονται να εργαστούν για να ζήσουν.
Σε ένα άλλο σημείο των εξαγγελιών της η κα Κεραμέως αναφέρει ότι η κρατική χρηματοδότηση προς τα ΑΕΙ θα εξαρτάται από «αντικειμενικά» κριτήρια.
Φυσικά, θεωρεί ως αντικειμενικά κριτήρια, το κόστος σπουδών ανά φοιτητή, τη διάρκεια των προγραμμάτων σπουδών, το μέγεθος και τη γεωγραφική διασπορά του ιδρύματος, αντί να προχωρήσει σε βάθος και να συνδέσει τη χρηματοδότηση με την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, όπως και την σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας.
Αλλά όλα αυτά θα σήμαιναν ανοιχτή εκπαίδευση, που πολύ απέχει από τις προθέσεις της σημερινής Κυβέρνησης.
#νεαΚυβερνηση #ΑνοιχτηΠαιδεια
#με_την_Ελένη #για_τη_δικη_μας_φωνη #PanoApOlaEnergoiPolites#gia_ton_Dytiko_Tomea #kinima_allagis #elenistavrou
Ελένη Σταύρου 