Δεν χωράει αμφιβολία πως με την κατάληψη της εξουσίας του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν ο εφιάλτης ξαναγυρνά όχι μόνο για τους Αφγανούς, αλλά και για την παγκόσμια κοινότητα. Όμως, για τις Αφγανές η επιστροφή των Ταλιμπάν δεν είναι απλά εφιάλτης, είναι απόλυτη τραγωδία και ολοκληρωτική κατάρρευση της ζωής και των ονείρων τους.
Ο Νόμος της Σαρία – που απαγορεύει στις γυναίκες να κυκλοφορούν χωρίς μπούρκα και χωρίς συνοδεία, που τους απαγορεύει να εργαστούν και να πάνε σχολείο – στέκει απειλητικά πάνω τους.
Ο φόβος πως οι Ταλιμπάν θα ανατρέψουν όσες, λίγες, ελευθερίες, κατακτήθηκαν στη βαθιά συντηρητική και πατριαρχική αυτή κοινωνία τα τελευταία 20 χρόνια, κυριαρχεί, αφού είναι παγκοσμίως γνωστοί οι εξευτελισμοί, αναγκαστικοί γάμοι, δημόσιοι ξυλοδαρμοί, δημόσιες εκτελέσεις, λιθοβολισμοί και όλες οι θηριωδίες που έκαναν οι Ταλιμπάν, τα προηγούμενα χρόνια της κυριαρχίας τους.
Κάπου διάβασα ότι υπάρχουν πολλές καταγγελίες, που αναφέρουν πως οι Ταλιμπάν, πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα στην Καμπούλ και καταγράφουν τις γυναίκες και τα κορίτσια ηλικίας από 12 – 45 χρονών, που στη συνέχεια θα αναγκαστούν να παντρευτούν μαχητές Ταλιμπάν.
Κάπου αλλού, διάβασα πως υπάρχει μια παλιά Αφγανική παροιμία που δείχνει τι σημαίνει διαζύγιο για μια Αφγανή:
“A woman only leaves her father’s house in the white bridal clothes, and she can only return in the white shrouds.”
“Μια γυναίκα φεύγει από το σπίτι του πατέρα της μόνο με λευκό νυφικό και μπορεί να επιστρέψει μόνο με λευκό σάβανο”.
Εκείνο που δεν έχω διαβάσει ακόμη είναι τι θα απογίνουν αυτοί οι άνθρωποι. Είτε γυναίκες είναι, είτε άνδρες, είτε παιδιά, που θέλουν απλά να ζήσουν ελεύθερα και η Δύση τους κλείνει απειλητικά την πόρτα.
Οι φωτογραφίες δανεικές. Η πρώτη από το BBC news και η δεύτερη από τους NewYork Times.
Ελένη Σταύρου 