Η ιστορική Βίνιανη Ευρυτανίας – το χωριό σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης, εδώ που συγκροτήθηκε στις 10 Μαρτίου 1944 η «Κυβέρνηση του Βουνού» και για πρώτη και μοναδική φορά έδωσαν τα χέρια ο Άρης Βελουχιώτης με τον Ναπολέοντα Ζέρβα για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου – παραμένει βουβή και εγκαταλελειμμένη. Γιατί άραγε;
Μόνο με την περιήγηση στην άγνωστη Ελλάδα μπορεί κανείς να διαπιστώσει, ιδίοις όμμασι, την έκταση του μαρασμού, της εγκατάλειψης και της ερήμωσης της ελληνικής επαρχίας που συντελείται εδώ και δεκαετίες.
Σε τίποτε όμως αυτή η συνολική εγκατάλειψη δεν φτάνει την εγκληματική, κατά τη γνώμη μου, προσπάθεια να σβηστεί από το χάρτη η ιστορική μνήμη για τις ταραγμένες μέρες του ελληνικού Εμφυλίου πολέμου, που χρησιμοποιώντας τα λόγια του Mark Mazower ήταν «η πιο αιματηρή σύγκρουση της Ευρώπης από το 1945 μέχρι τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας»
Και επειδή όπως λένε και όλα δείχνουν, και μακάρι να μην επιβεβαιωθούν, η ιστορία επαναλαμβάνεται με τον πιο τραγικό τρόπο, χρέος μας είναι αυτή η ιστορική μνήμη να διατηρηθεί ζωντανή για να μαθαίνουν τα παιδιά μας και οι επόμενες γενιές.
Υπό αυτή την έννοια νιώθω τυχερή που μπόρεσα να φτάσω ως εκείνα τα μέρη, που κάποτε ήταν το δημοκρατικό κέντρο όλης της ελεύθερης Ελλάδας.
Ελένη Σταύρου 