Κατηγορία: βιωσιμη αναπτυξη

«Η επιστήμη πάει μπροστά  – Η αλληλεγγύη πάει πίσω» Σε αυτή τη φράση συνοψίζεται όλη η σημερινή πραγματικότητα γύρω από τα εμβόλια και τις πατέντες των εμβολίων.

Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την αρχική εμφάνιση και τη ραγδαία εξάπλωση της πανδημίας και ήδη θρηνούμε πάνω από 2,5 εκατομμύρια νεκρούς σε όλον τον κόσμο, ενώ υπάρχει μεγάλη ανησυχία για την εξέλιξη και τη μεγάλη διασπορά του ιού παρά τα συνεχή περιοριστικά μέτρα προστασίας.

Ένα παράθυρο ελπίδας στη μάχη κατά της πανδημίας άνοιξε με την εμφάνιση των εμβολίων που όμως, λόγω κυρίως της τεράστιας ζήτησης, της περιορισμένης δυνατότητας παραγωγής ή της τεχνητής έλλειψης καθώς και του υψηλού κόστους τους, έχουν οδηγήσει σε μεγάλες ανισότητες εις βάρος των χωρών με φτωχά και μεσαία εισοδήματα και εις βάρος των πιο αδύναμων.

Την ώρα που εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο στερούνται το βασικό ανθρώπινο δικαίωμά στους στη ζωή, μη έχοντας πρόσβαση σε εμβόλια, φάρμακα και ιατρική περίθαλψη, έρευνα της Oxfam αναδεικνύει το γεγονός ότι οι πλουσιότερες χώρες του κόσμου που αντιπροσωπεύουν μόλις το 13% του παγκόσμιου πληθυσμού έχουν αγοράσει ήδη πάνω από τη μισή ποσότητα των εμβολίων που αναμένεται να παραχθούν.

Ο «εμβολιαστικός εθνικισμός» από τη μία και η έλλειψη αλληλεγγύης, διαφάνειας και κανόνων για τον δίκαιο εμβολιασμό από την άλλη, προκαλούν μεγάλη ανησυχία για την εξέλιξη της πανδημίας, αφού σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για να επιτευχθεί η ανοσία της αγέλης, χρειάζεται να εμβολιασθεί περίπου το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η διάθεση εμβολίων σε λίγους/ες προνομιούχους δεν πρόκειται να σταματήσει την πανδημία.

Δυστυχώς, τα κέρδη των εταιριών φαίνεται σήμερα να έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από τα εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές που χάνονται. Οι πλουσιότερες χώρες έχουν γρήγορη και εύκολη πρόσβαση στα εμβόλια, εις βάρος των φτωχών χωρών, αλλά και της παγκόσμιας υγείας.

Πιστεύω ότι είμαστε μπροστά σε μια τρομακτική διαπίστωση:

-Σήμερα, το εμβόλιο έχει αναδειχθεί ως το πιο αναγκαίο και πολύτιμο αγαθό στον κόσμο για την παγκόσμια υγεία και είναι ένα αγαθό του οποίου η έρευνα και ανάπτυξη χρηματοδοτήθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό από όλους εμάς, τους ευρωπαίους φορολογούμενους.

-Ε, αυτό το πολύτιμο αγαθό, σήμερα διατίθεται στους λίγους, δεν μπορεί να διατεθεί ευρέως, λόγω της προτεραιότητας που έχει δοθεί στα κέρδη των εταιριών και στην περιορισμένη παραγωγή από τις φαρμακευτικές εταιρείες που το αναπτύσσουν.

Και έτσι μεγαλώνουν και διευρύνονται συνέχεια οι κοινωνικές ανισότητες. Αυτό ακριβώς, τις μεγάλες δηλαδή κοινωνικές ανισότητες, τις βιώνουμε και στο σπίτι μας, στη γειτονιά μας, στη Δυτική Αθήνα. Διάβαζα αυτές τις μέρες τα στοιχεία του ΕΟΠΠΥ:

-Μόλις 64.000 εμβόλια έχουν γίνει στον Δυτικό Τομέα της Αθήνας, όπου ζουν περίπου 500.000 άνθρωποι

–228.000 εμβόλια έχουν γίνει στο κέντρο της Αθήνας που ζουν περίπου 1 εκατομμύριο άνθρωποι

–214.000 εμβόλια έχουν γίνει στο Βόρειο τομέα της Αττικής όπου ζουν περίπου 500 χιλιάδες άνθρωποι.

Και όσο ο ιός συνεχίζει να εξαπλώνεται και άνθρωποι δικοί μας να χάνονται, γιατί ενδεχομένως να μην μπορούν να  εξασφαλίσουν έγκαιρα την πρόσβαση στο εμβόλιο, αναδεικνύεται ένα σημαντικό ζήτημα.

Ότι η πρόσβαση στα εμβόλια δεν είναι θέμα τεχνικό, αλλά πολιτικό και ηθικό. Είναι θέμα δημοκρατίας

Η σημερινή κρίση της πανδημίας όπως και όλες οι μεγάλες διεθνείς κρίσεις των τελευταίων χρόνων, προκάλεσαν στις κοινωνίες ένα ισχυρό σοκ, δημιούργησαν  νέα δεδομένα σε παγκόσμιο επίπεδο και μας έδωσαν τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσουμε  πως καμμιά χώρα δεν μπορεί  να αντιμετωπίσει μόνη της τις τεράστιες προκλήσεις της εποχής, να συνειδητοποιήσουμε τη μεγάλη σημασία που έχει η ευρωπαϊκή αλλά και διεθνής συλλογική δράση και αλληλεγγύη.

Η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας  είναι μια απόφαση ορόσημο για το όραμα της Ευρώπης και για το μέλλον της. Η Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη αναδεικνύεται ως μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της εποχής.

Φαίνεται πως η Ευρώπη κάνει μια στροφή και της δίνεται για πρώτη φορά η ευκαιρία, από Ευρώπη των 2 ταχυτήτων να μετεξελιχθεί σε Ευρώπη της συνεργασίας, της Αλληλεγγύης και της ισότητας.

Η πανδημία αναμένεται να προκαλέσει έξαρση των ανισοτήτων, αφού οι εργαζόμενοι σε επισφαλείς θέσεις εργασίας ή όσοι αμείβονται με χαμηλότερους μισθούς, όπως είναι οι γυναίκες, οι μετανάστες και γενικότερα οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες πρόκειται να πληγούν δυσανάλογα από την κρίση της απασχόλησης που αναμένεται.

Χάρη στα κεφάλαια που θα αντλήσει από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, η χώρα μας θα έχει την ευκαιρία να αντιμετωπίσει τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της πανδημίας, να  λάβει μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, να γίνει πιο βιώσιμη και ανθεκτική. Το ζήτημα είναι αν και πως θα εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία η Ευρώπη, η χώρα μας και η κοινωνία. 

Στα παρακάτω σημαντικά σημεία νομίζω πως πρέπει να δώσουμε μεγάλη έμφαση τα επόμενα χρόνια:

1. Πού θα διοχετευτούν τα κεφάλαια και οι επενδύσεις, με ποιόν τρόπο, ποια στρατηγική και ποιους κανόνες;

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια τεράστια πρόκληση να υλοποιήσουμε μια δίκαιη μετάβαση στην πράσινη οικονομία, να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για τον ψηφιακό μετασχηματισμό, να δημιουργήσουμε νέες υποδομές, να ενισχύσουμε το δημόσιο σύστημα υγείας, να μειώσουμε τις κοινωνικές ανισότητες , τις έμφυλες ανισότητες.

Όλα αυτά απαιτούν στρατηγική και κανόνες για να μην επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος, να διασφαλίσουμε ότι τα κεφάλαια θα φτάσουν στους τελικούς αποδέκτες, ότι θα ωφεληθούν και οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, ότι θα είναι ωφελούμενη η κοινωνία στο σύνολό της.

2. Εδώ, θέλω να δώσω έμφαση στην αντιμετώπιση των έμφυλων ανισοτήτων γιατί η πανδημία έπληξε άνισα τις γυναίκες στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο με οικονομική και εργασιακή ανασφάλεια, έξαρση της ενδοοικογενειακής βίας και έναν τεράστιο όγκο δουλειάς καθημερινά για τη φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων.

Οι γυναίκες είναι γνωστό πως διαδραματίζουν έναν πολύ ουσιαστικό ρόλο στην προστασία του περιβάλλοντος και στη υιοθέτηση προτύπων βιώσιμης κατανάλωσης, παραγωγής και διαχείρισης των φυσικών πόρων.

Και το λέω αυτό γιατί έχει μεγάλη σημασία να εστιάσουμε σε 2 πολύ σημαντικά θέματα. Το ένα είναι η συμμετοχή των γυναικών στη λήψη αποφάσεων από το σχεδιασμό ως την υλοποίηση των προγραμμάτων.

Και το άλλο θέμα είναι η διοχέτευση κονδυλίων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης για να αμβλυνθούν οι έμφυλες ανισότητες.

3. Η Ελλάδα όπως και άλλες χώρες της Νότιας Ευρώπης (Ιταλία , Ισπανία) παρουσιάζουν έναν χαμηλό δείκτη απορρόφησης των Ευρωπαϊκών κονδυλίων. Αυτή η ευκαιρία όμως δεν πρέπει να χαθεί. Τα κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον και την ανθεκτικότητα  της χώρας μας και της κοινωνίας. Η χώρα μας πρέπει να κάνει μια πολύ μεγάλη προετοιμασία και αγώνα δρόμου για να πετύχει την απορρόφηση των κονδυλίων μέσα στο χρονοδιάγραμμα που έχει τεθεί.

4. Εξαιρετική σημασία έχει η ενεργός συμμετοχή και ο ουσιαστικός διάλογος που πρέπει να ξεκινήσει με  όλα τα εμπλεκόμενα μέρη της κοινωνίας και σε όλα τα στάδια, στον σχεδιασμό, τη διαμόρφωση και την υλοποίηση των προτεινόμενων μέτρων – μεταρρυθμίσεων. Η τοπική Κοινωνία είναι το κλειδί για την επιτυχία.

5. Με πρόσφατο νόμο του Υπουργείου Περιβάλλοντος ουσιαστικά καταργούνται οι ενεργειακές κοινότητες και μπαίνει φραγμός στο δικαίωμα των πολιτών για συμμετοχή στις ενεργειακές αγορές. Η κατάργηση των ενεργειακών κοινοτήτων είναι πλήγμα για την ενεργειακή δημοκρατία και πρέπει να απαιτήσουμε από την Κυβέρνηση  την άμεση απόσυρση της σχετικής διάταξης.

6. Ένα άλλο μεγάλο θέμα είναι η έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες, που είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα για την αναπτυξιακή πολιτική της χώρας μας. Είναι κρίσιμο να σταματήσουν οι εγκρίσεις νέων ΑΠΕ.  Να μην εγκριθεί καμία νέα επένδυση σε Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μέχρι να ψηφιστεί ένα χωροταξικό σχέδιο για τις ΑΠΕ, με γνώμονα την  προστασία της βιοποικιλότητας και πάντα με την ενεργή συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών.

Εν τέλει, είναι ανάγκη σήμερα να συνειδητοποιήσουμε πως από αυτή τη μεγάλη απειλή, από αυτή τη μεγάλη μάχη ζωής, πρέπει να βγούμε πιο δυνατοί.

Και είναι ανάγκη σήμερα να δώσουμε μια απάντηση στο ερώτημα, αν θέλουμε ή όχι να γίνουμε πιο ανοιχτοί και περισσότερο ανθρώπινοι.

Είναι πολύ σημαντικό κάτω από τις πολύ δύσκολες συνθήκες της εποχής να μιλάμε για το μέλλον. Για το πώς θα εξαλείψουμε τη Φτώχεια και πώς θα μειώσουμε τις Κοινωνικές Ανισότητες.

Στα πλαίσια ενός πολύ αξιόλογου διαδικτυακού σεμιναρίου https://bit.ly/36Xz8JG , με θέμα «Βιωσιμότητα – 17 Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης, Πολιτισμός και Μείωση Αποβλήτων», που υλοποιήθηκε από το Ελληνικό Δίκτυο Φίλοι της Φύσης – NatureFriends Greece σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού και άλλους φορείς έκανα την παρακάτω τοποθέτηση και θέλω να ευχαριστήσω δημόσια τον Κώστα Φωτεινάκη, Πρόεδρο των Φίλων της Φύσης και τη Μαρία Φιλιππή της EcoKtima, για την ευκαιρία και τους κοινούς προβληματισμούς:
Ανακύκλωση σημαίνει ευθύνη. Σημαίνει καλύτερη διαχείριση των πολύτιμων φυσικών πόρων του πλανήτη που τις τελευταίες δεκαετίες σπαταλάμε με επικίνδυνα ανησυχητικό ρυθμό .
Η έλλειψη φυσικών πόρων οδηγεί μοιραία σε περιβαλλοντική υποβάθμιση που έχει ως συνέπεια σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και την ποιότητα ζωής μας.
Τα δεδομένα δείχνουν ότι τα πρότυπα παραγωγής & κατανάλωσης που επικρατούν σήμερα έχουν αποτύχει & είναι αναγκαία η μετάβαση σε ένα νέο καταναλωτικό μοντέλο που δεν θα καταβροχθίζει τους φυσικούς πόρους και θα λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις καταστροφικές επιπτώσεις για το περιβάλλον.

2 από τους 17 Στόχους της Βιώσιμης Ανάπτυξης αναφέρονται στην Φτώχεια και Κοινωνικές Ανισότητες, δύο θέματα πολύ επίκαιρα σήμερα. Άραγε πόσο κοντά είμαστε στην επίτευξη αυτών των στόχων ως το 2030; όταν, σήμερα εκτιμάται ότι πάνω από 50 εκατομμύρια νοικοκυριά στην Ευρωπαϊκή Ένωση ζουν σε συνθήκες ενεργειακής φτώχειας, έχουν δηλαδή περιορισμένη ή καμιά πρόσβαση σε βασικά δημόσια αγαθά, όπως η θέρμανση, η ψύξη, ο φωτισμός, με αποτέλεσμα δυσμενείς συνέπειες για την υγεία και την ποιότητα ζωής τους καθώς και για το περιβάλλον.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε ακραία φτώχεια μειώθηκε από 36% που ήταν το 1990, σε 10% το 2015. Όμως, η κρίση της πανδημίας απειλεί να αναστρέψει την πρόοδο που σημειώθηκε για δεκαετίες στον διεθνή αγώνα κατά της φτώχειας, αφού μία μελέτη που δημοσιεύθηκε από το Παγκόσμιο Ινστιτούτο Έρευνας για την Οικονομική Ανάπτυξη προειδοποιεί ότι η οικονομική κατάρρευση από την πανδημία θα μπορούσε να οδηγήσει επιπλέον μισό δισεκ. ανθρώπους στη φτώχεια, δηλαδή το 8% του συνολικού ανθρώπινου πληθυσμού.

Η ενεργειακή φτώχεια είναι σε ένταση τα τελευταία χρόνια και δεν αφορά μόνο τις αναπτυσσόμενες χώρες του Πλανήτη, αλλά και τις εύρωστες χώρες και αποτελεί συνέπεια 3 παραγόντων:

📌 της οικονομικής ένδειας

📌 του υψηλού κόστους της ενέργειας και

📌 της μεγάλης κατανάλωσης ενέργειας λόγω της χαμηλής ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων.

Πιστεύω, ότι η αποτελεσματική αντιμετώπισή της μπορεί να γίνει μόνο με την υιοθέτηση μιας ολιστικής προσέγγισης και με την ουσιαστική συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης για την θέσπιση κοινωνικών και περιβαλλοντικών πολιτικών που θα ευνοούν ιδιαίτερα τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και θα συμβάλλουν στη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων.

📍 Είναι αναγκαίο να δοθεί έμφαση στην ενημέρωση των πολιτών, ακόμη και μέσα στα σχολεία, για να γίνουν από απλοί καταναλωτές → → ενημερωμένοι και υπεύθυνοι Πολίτες – καταναλωτές.

📍 Είναι ανάγκη να δοθούν παραπάνω κίνητρα για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων.

📍 Είναι ανάγκη να καθορισθεί σε κεντρικό επίπεδο μια μεθοδολογία με συγκεκριμένους δείκτες μέτρησης και παρακολούθησης της εφαρμογής των πολιτικών και των ειδικών μέτρων κατά της ενεργειακής φτώχειας.

Την ώρα που η ελληνική κοινωνία ζεί σε πρωτόγνωρες συνθήκες κρίσης λόγω της πανδημίας και ενώ η Βουλή ουσιαστικά υπολειτουργεί, η Κυβέρνηση βρίσκει ευκαιρία να εκτελέσει ένα έγκλημα εις βάρος του περιβάλλοντος και των πολιτών.

Πρόκειται για το αντι – περιβαλλοντικό Νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από τους 158 βουλευτές της ΝΔ, παρά την έντονη κριτική που δέχθηκε από τον Συνήγορο του Πολίτη και τις αντιδράσεις – κινητοποιήσεις των Περιβαλλοντικών Κινημάτων και Οργανώσεων, του προοδευτικού Πολιτικού Κόσμου και των Πολιτών που κατά δεκάδες χιλιάδες υπέγραψαν τη διαδικτυακή καμπάνια για την απόσυρση του.

Πολλές οι ενστάσεις και έντονοι οι προβληματισμοί για τις διατάξεις του Νομοσχεδίου, τις φωτογραφικές ρυθμίσεις – εξυπηρετήσεις, τον χρόνο εισαγωγής του και την αδιαφανή διαδικασία που τηρήθηκε.

Χωρίς να προηγηθεί ουσιαστική διαβούλευση, με πολλά άρθρα του Νομοσχεδίου να παραμένουν εκτός διαβούλευσης και σημαντικές τροπολογίες να κατατίθενται τελευταία στιγμή, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και οι πολίτες αποκλείστηκαν ουσιαστικά από τη συζήτηση.

Το Νομοσχέδιο που υποβαθμίζει ουσιαστικά το περιβάλλον:

– ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση των προστατευόμενων περιοχών Natura,

– ευνοεί τις μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες παραγωγής ενέργειας αντί των Ενεργειακών Κοινοτήτων,

– νομιμοποιεί την αυθαίρετη δασική δόμηση,

– ενώ με το άρθρο 99, που αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή, επιχειρήθηκε η κατάργηση του περιορισμού των 100 κλινών για τα ξενοδοχεία του κέντρου της Αθήνας (Εμπορικό Τρίγωνο, Ψυρρή, Μεταξουργείο), που θα διατάρασσε την ισορροπία μεταξύ κατοικίας – εμπορικών και τουριστικών χρήσεων. 

Αναμφίβολα, η χώρα μας χρειάζεται επενδύσεις που όμως πρέπει να είναι περιβαλλοντικά υπεύθυνες.

Το ανησυχητικό είναι ότι η σημερινή Κυβέρνηση και ο «πράσινος Πρωθυπουργός», αντί να αξιοποιήσουν τα μηνύματα από τις διαδοχικές κρίσεις που πλήττουν την ανθρωπότητα και να θέσουν στο επίκεντρο της πολιτικής τον άνθρωπο και το περιβάλλον, επιλέγουν την εύκολη και κοντόφθαλμη λύση.

Παραδίδουν απροστάτευτο το περιβάλλον στο βωμό της ανάπτυξης, επιχειρώντας ουσιαστικά να ακυρώσουν τις πολιτικές για την πράσινη ανάπτυξη που χτίστηκαν την περίοδο διακυβέρνησης Γιώργου Α. Παπανδρέου, με μέτρα όπως η συνταγματική κατοχύρωση της προστασίας του περιβάλλοντος και η ίδρυση ξεχωριστού Υπουργείου για το Περιβάλλον για πρώτη φορά.

Άλλη μια οδυνηρή συνέπεια της φιλελεύθερης πολιτικής που ακόμη δεν έχουμε δεί την πλήρη εξέλιξή της.

Διαβάστε επίσης:

Τη Δήλωση του πρώην Πρωθυπουργού  και νυν Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και βουλευτή του Κινήματος Αλλαγής, Γιώργου Α. Παπανδρέου με αφορμή τη συζήτηση του Νομοσχεδίου για θέματα περιβάλλοντος, χωροταξίας και ενέργειας ΕΔΩ

Υπό τις σημερινές έκτακτες συνθήκες της παγκόσμιας απειλής από την πανδημία, η Περιφέρεια Αττικής και ο ΕΔΣΝΑ προκαλούν και συνεχίζουν να εγκληματούν εις βάρος των πολιτών της Δυτικής Αθήνας.
Ο ΕΔΣΝΑ, με απόφαση της Εκτελεστικής του Επιτροπής στις 13 Μαρτίου 2020, επιχειρεί να εγκαταστήσει νέα χωματερή στη Φυλή με συνοπτικές διαδικασίες, εκμεταλλευόμενος τις έκτακτες συνθήκες λόγω της πανδημίας.

Σε αυτή τη λογική και παρά τις δύσκολες συνθήκες θα μας βρούν Μπροστά τους.

Στηρίζω και θα συνεχίσω να συμμετέχω στους Αγώνες του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ, στους κοινού μας Αγώνες, μέχρι το οριστικό κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής.
Εμείς, οι Πολίτες της Δυτικής Αθήνας παραμένουμε Εδώ, Ενεργοί και θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε με κάθε τρόπο στις πολιτικές που υποβαθμίζουν τη ζωή μας και επιχειρούν να δημιουργήσουν Πολίτες Β΄Κατηγορίας.
Εμείς, οι Πολίτες της Δυτικής Αθήνας δεν διαπραγματευόμαστε τη ζωή μας, το μέλλον μας. Αξίζουμε μια καλύτερη και ποιοτική ζωή και θα συνεχίσουμε γιαυτό να αγωνιζόμαστε.

Οχι_στη_νεα_χωματερη
Οριστικο_κλεισιμο_ΧΥΤΑ_Φυλης