Κατηγορία: δράσεις

Την Τετάρτη 3 Μαϊου 2023 πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στα γραφεία της ΟΤΟΕ η εκδήλωση της Πρωτοβουλίας κατά των Γυναικοκτονιών «ΠΑΡΤΕ ΘΕΣΗ ενάντια στις έμφυλες ανισότητες», στην οποία συμμετέχουν 24 γυναικείες οργανώσεις μεταξύ των οποίων και η Ομάδα Γυναικείων Δικαιωμάτων της Κοινωνικής Παρέμβασης που εκπροσωπώ.

Στην εκδήλωση είχα την τιμή και τη χαρά να παρουσιάσω ενώπιον εκπροσώπων πολιτικών κομμάτων, βουλευτών/τριων, υποψήφιων βουλευτών/τριων, εκπροσώπων γυναικείων οργανώσεων, δημοσιογράφων, επιστημόνων/ισσών και πολιτών τις διεκδικήσεις μας ενάντια στις έμφυλες ανισότητες και την έμφυλη βία.

Ακολουθεί παρακάτω η ομιλία μου – παρουσίαση των αιτημάτων μας κατά την εκδήλωση.

«Η χώρα μας έχει ένα ολοκληρωμένο νομικό πλαίσιο που χτίστηκε από το 1983 και μετά, με αφετηρία τη μεγάλη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου που ήταν έργο ΠΑΣΟΚ και ακολούθησε με την ίδρυση ενός ολοκληρωμένου δικτύου δομών προστασίας για γυναίκες θύματα έμφυλης βίας επί Κυβέρνησης Γιώργου Α. Παπανδρέου και θητείας της κας Μαρίας Στρατηγάκη στη Γενική Γραμματεία Ισότητας των φύλων, αλλά και με άλλες σημαντικές μεταρρυθμίσεις που έγιναν στη συνέχεια από την επόμενη Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το 2019.

Παρόλα αυτά, οι διεθνείς δείκτες ισότητας δείχνουν μια κατάσταση που δεν είναι τιμητική για μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για παράδειγμα η χώρα μας είναι τελευταία στο Δείκτη Ισότητας του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την ισότητα των φύλων (EIGE) και κατέχει την 100^η θέση στην Έκθεση για την Ισότητα των φύλων του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ

Οι έμφυλες ανισότητες και η έμφυλη βία καλπάζουν. Όμως, μια δημοκρατική, προοδευτική κοινωνία δεν μπορεί να αποδέχεται το γεγονός ότι οι γυναίκες που αποτελούν το 51,3 % του συνολικό πληθυσμού της είναι αντιμέτωπες με έμφυλες ανισότητες, έμφυλη βία, σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους  και δεν έχουν ισότιμα ενεργό ρόλο στις αποφάσεις που τις αφορούν.

Θα σας παρουσιάσω συνοπτικά παρακάτω, τις 12 κατηγορίες αιτημάτων μας με τις αντίστοιχες διεκδικήσεις, που απευθύνουμε προς τα κόμματα και ζητάμε τη δημόσια δέσμευση για την υλοποίησή τους.

ΑΙΤΗΜΑ 1 – Οι γυναίκες στην πολιτική

Η συμμετοχή των γυναικών στο ελληνικό κοινοβούλιο είναι μόλις 21,5% . Η Ελλάδα κατέχει την 103^η θέση στην παγκόσμια κατάταξη των χωρών σε σχέση με τον αριθμό γυναικών στα εθνικά κοινοβούλια. Χειρότερα είναι τα νούμερα για την τοπική αυτοδιοίκηση. Ελάχιστες δήμαρχοι και 1 περιφερειάρχης.

Το μέτρο της ποσόστωσης στο φύλο χρησιμοποιείται στρεβλά ως εργαλείο για τη μη ψήφιση γυναικών με το επιχείρημα ότι “οι γυναίκες θα εκλεγούν έτσι και αλλιώς λόγω ποσόστωσης».

Η ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων θα πρέπει να ξεκινήσει πιστεύουμε πρώτα από το εσωτερικό των κομμάτων, ώστε γυναίκες και άνδρες να έχουν ίσες ευκαιρίες και ίδια εκπροσώπηση σε όλα τα κομματικά όργανα.

Ζητάμε από τα κόμματα να υιοθετήσουν το μέτρο της ποσόστωσης 50 / 50 με τέτοιο τρόπο, ώστε οι γυναίκες υποψήφιες να μην επιλέγονται μόνο παραμονές εκλογών για να κοσμούν τα ψηφοδέλτια, αλλά και για να έχουν ισότιμες και  ίσες ευκαιρίες  για την εκλογή τους. Αυτό σημαίνει ότι τα κόμματα πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες για  τη  Ενδυνάμωση – Επιμόρφωση – Υποστήριξη των γυναικών υποψηφίων στις εκλογές.

Ζητάμε την αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των γυναικών στα επόμενα Υπουργικά Συμβούλια. Δεν είναι δυνατόν να ακούγεται για παράδειγμα από το στόμα του πρωθυπουργού, ότι ήθελε αλλά δεν βρήκε γυναίκες ικανές για το Υπουργικό Συμβούλιο.

Εδώ πρέπει να τονίσουμε, με αφορμή τα περιστατικά έμφυλης βίας και το κίνημα metoo, ότι τα κόμματα θα πρέπει να έχουν ευαισθησία για αυτά τα θέματα και να μην δείχνουν καμία ανοχή σε περιστατικά έμφυλης βίας.

ΑΙΤΗΜΑ 2 – Γυναίκες και εργασία

Στον εργασιακό χώρο οι γυναίκες αντιμετωπίζουν μεγάλες εμπόδια και έμφυλες ανισότητες και τα ποσοστά συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας είναι παραδοσιακά χαμηλότερα από αυτά των ανδρών. Οι γυναίκες είναι αντιμέτωπες με μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας διαχρονικά, μισθολογικό χάσμα, εργασιακή εξουθένωση, σεξουαλική και εργασιακή παρενόχληση, ελλιπή προστασία της μητρότητας, αντιμετωπίζουν σοβαρά εμπόδια όταν θέλουν να κάνουν καριέρα.

Αυτές οι δυσκολίες και ανισότητες πρέπει να αντιμετωπισθούν αποτελεσματικά και να ληφθούν μέτρα για την εξισορρόπηση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, ώστε οι εργαζόμενες μητέρες να έχουν τη δυνατότητα παράλληλα με την εργασία τους να μεγαλώνουν και τα παιδιά τους.

ΑΙΤΗΜΑ 3 – Ανασύσταση της πρώην Γενικής Γραμματείας Ισότητας των φύλων

Η ΓΓΙΦ έπαιξε ένα ιδιαίτερο σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση των έμφυλων ανισοτήτων από την ιδρυσή της το 1985 και αποτελεί οπισθοδρόμηση το γεγονός ότι, ένας τόσο σημαντικός κρατικός πυλώνας για την ισότητα των φύλων έφτασε στο σημείο από το 2019 και μετά να υποβαθμιστεί συστηματικά παρά τις σφοδρές αντιδράσεις του γυναικείου κινήματος και του συλλόγου εργαζομένων. Ουσιαστικά, έχασε τον οριζόντιο – διακριτό χαρακτήρα των πολιτικών ισότητας που θα πρεπε να έχει και συνδέθηκε με τη  δημογραφική πολιτική και την οικογένεια.

Παράλληλα από το 2020 και μετά ο προϋπολογισμός δαπανών της ΓΓΙΦ για τις εξωστρεφείς δράσεις της σημείωσε κατακόρυφη πτώση ( ήταν μηδενικός το 2020, 29.000 ευρώ το 2022 , ενώ το 2019 ήταν 400.000 ευρώ.)

Διεκδικούμε

• την επανασύσταση της ΓΓΙΦ και την επιστροφή της όπως και του ΚΕΘΙ στο Υπουργείο Εσωτερικών και την αποσύνδεσή της από την δημογραφική πολιτική και την οικογένεια
• Την υιοθέτηση της διάστασης του φύλου σε όλες τις αποφάσεις, διατάξεις, πρoϋπολογισμούς δαπανών κλπ για την προώθηση της ισότητας των φύλων.
• τη διάθεση επαρκών κονδυλίων από τον προϋπολογισμό τόσο για τη λειτουργία και το έργο της ΓΓΙΦ, όσο και για τη λειτουργία των δομών καταπολέμησης της έμφυλης βίας, ώστε να μην απειλούνται με υποχρηματοδότηση ή κλείσιμο.

ΑΙΤΗΜΑ 4 – Πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας

Τα τελευταία χρόνια έχουμε μια ανησυχητική αύξηση των γυναικοκτονιών και της  ενδοοικογενειακής βίας. Τα στοιχεία της Αστυνομίας δείχνουν ότι το 2021 είχαμε 61% αύξηση, ενώ το 2022 είχαμε 99,79% αύξηση σε σχέση με το 2020,

Είναι αναγκαίο να ληφθούν άμεσα δραστικά μέτρα για την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας. Πάγιο αίτημά μας είναι η νομική αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία ως διακριτού αδικήματος στον Ποινικό μας Κώδικα,

Πρέπει επίσης να δοθεί έμφαση στην εκπαίδευση για την αλλαγή  των στερεοτύπων και να προωθηθεί η κουλτουρα του σεβασμού στον άνθρωπο.

ΑΙΤΗΜΑ 5 – Ίδρυση Ενιαίων Κέντρων αναφοράς για θύματα έμφυλης βίας και βιασμών

Για να γίνει απολύτως κατανοητή η σημερινή κατάσταση, θα ήθελα να αναφέρω την περίπτωση της 12χρονης θύμα διαδοχικών βιασμών και σωματεμπορίας στον Κολωνό και για τον απαράδεκτο τρόπο που το θύμα αντιμετωπίστηκε από τις κρατικές αρχές και από κάποια ΜΜΕ, με αποτέλεσμα την επαναθυματοποίηση της, την ψυχική και οικονομική εξόντωση της ίδιας και της οικογένειάς της. Ουσιαστικά, η υπόθεση αυτή δείχνει την απουσία του κοινωνικού κράτους και την έλλειψη οργανωμένης – ολιστικής προστασίας και στήριξης για τα θύματα κακοποίησης

Διεκδικούμε την ίδρυση και επαρκή λειτουργία Ενιαίων Κέντρων Αναφοράς για τα θύματα έμφυλης βίας, όπως προβλέπεται από τη Σύμβαση της Κων/πολης, καθώς και τη δημιουργία εξειδικευμένων και επαρκώς εξοπλισμένων κέντρων κρίσεων βιασμού σε όλη την Ελλάδα με εξειδικευμένες υπηρεσίες ιατροδικαστικής, συμβουλευτικής, νομικής και ψυχολογικής στήριξης για τις ανάγκες των θυμάτων βιασμού και σεξουαλικής βίας που θα λειτουργούν σε 24 ωρη βάση.

ΑΙΤΗΜΑ 6 – Διεύρυνση – αναβάθμιση του δικτύου δομών στήριξης θυμάτων έμφυλης βίας

Η λειτουργία του είναι σήμερα επισφαλής, αντιμετωπίζεται από την Κυβέρνηση σαν να έχει ημερομηνία λήξης, δεν είναι επαρκώς εξοπλισμένο με εξειδικευμένο και εκπαιδευμένο προσωπικό και δεν υπάρχει πρόβλεψη για διάθεση κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Θεωρούμε ότι είναι κρίσιμο να αξιοποιηθούν κονδύλια του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης για την αναβάθμιση και διεύρυνση του δικτύου δομών στήριξης θυμάτων έμφυλης βίας. Επίσης χρειάζεται να εξασφαλιστεί ο δημόσιος χαρακτήρας των δομών στήριξης, η μονιμοποίηση του συνόλου των εργαζομένων και η διασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας τους

Το ωράριο λειτουργίας των συμβουλευτικών κέντρων πρέπει να διευρυνθεί για να καλύπτει τις ανάγκες των εργαζόμενων κακοποιημένων γυναικών,  οι ξενώνες να είναι προσβάσιμοι σε γυναίκες με αναπηρία και να προβλέπεται σχέδιο για ασφαλή επανένταξη των γυναικών θυμάτων μετά τη σύντομη παραμονή τους στους ξενώνες (3 μήνες)

ΑΙΤΗΜΑ 7 – Συγκέντρωση – επεργασία δεδομένων για στατιστικούς σκοπούς

Δεν γίνεται σήμερα συστηματική συγκέντρωση δεδομένων από επίσημο κρατικό φορέα για τα δεδομένα έμφυλης βίας, τις δικαστικές αποφάσεις, τις καταδίκες,  τις ποινές κ.α. με συνέπεια να μην έχουμε στατιστικά δεδομένα, που είναι αναγκαία για τη λήψη σωστών αποφάσεων με κριτήριο την ισότητα των φύλων.

Ζητάμε να ξεκινήσει άμεσα η συγκέντρωση και επεξεργασία με συστηματικό τρόπο των δεδομένων για τις έμφυλες ανισότητες από το Παρατηρητήριο της Γενικής Γραμματείας Ισότητας και τα στοιχεία αυτά να δημοσιεύονται για να είναι ελεύθερα προσβάσιμα σε κάθε πολίτη.

ΑΙΤΗΜΑ 8 –  Αντιμετώπιση των παθογενειών στη δικαιοσύνη

Μας ανησυχεί ιδιαίτερα η αυξανόμενη χρήση του όρου γονεϊκή αποξένωση στις δικαστικές αίθουσες και αποφάσεις, που χρησιμοποιείται συχνά από τους δράστες ενδοοικογενειακής βίας και δικηγόρους τους, που επιχειρούν να αποδείξουν ότι οι καταγγελίες είναι ψευδείς προκειμένου να αφαιρέσουν τη γονική μέριμνα από τη μητέρα.

Πάγιο αίτημά μας είναι η θέσπιση και λειτουργία οικογενειακών δικαστηρίων με αρμοδιότητα να αποφασίζουν με πρωταρχικό κριτήριο το συμφέρον του παιδιού για τη γονική μέριμνα, την επιμέλεια και την επικοινωνία για υποθέσεις που υπάρχει ενδοοικογενειακή βία.

Σημαντικό πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης, που στις περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών συνεπάγεται μακρόχρονο βασανιστήριο για τα θύματα και μεγάλη οικονομική επιβάρυνση. Το θέμα αυτό πρέπει να ρυθμιστεί άμεσα από την πολιτεία.

ΑΙΤΗΜΑ 9 –   Αντιμετώπιση της δευτερογενούς θυματοποίησης των θυμάτων έμφυλης βίας από την Ελληνική Αστυνομία

Πολλές φορές οι πρακτικές που χρησιμοποιεί η Ελληνική αστυνομία σε περιστατικά έμφυλης βίας δεν προστατεύουν τις γυναίκες θύματα, αντίθετα τις εκθέτουν σε κινδύνους δευτερογενούς θυματοποίησης, ακόμη και σε κινδύνους για τη ζωή τους. Είναι γνωστή για παράδειγμα η δημόσια δήλωση του συνδικαλιστή – εκπροσώπου των αστυνομικών υπαλλήλων αμέσως μετά τη γυναικοκτονία της Καρολάιν, που έδινε οδηγίες προς τους επίδοξους γυναικοκτόνους, πώς να συμπεριφερθούν μετά το έγκλημα, για να έχουν ελαφρυντικά και να πετύχουν μείωση της ποινής τους

Πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της δευτερογενούς θυματοποίησης των γυναικών θυμάτων έμφυλης βίας από την Ελληνική Αστυνομία, την Δικαιοσύνη και τις Υπηρεσίες Υποστήριξης. 

Να εξασφαλιστεί επαρκής στελέχωση των αρμόδιων υπηρεσιών και να γίνεται συστηματική εκπαίδευση των αστυνομικών στα θέματα της έμφυλης βίας και έμφυλων ανισοτήτων.

ΑΙΤΗΜΑ 10 – Κατάργηση Νόμου Τσιάρα

Ο Νόμος 4800/2021, γνωστός και ως Νόμος Τσιάρα, έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις του γυναικείου κινήματος, αφού αποτελεί κατάφορη παραβίαση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης και των Διεθνών Συμβάσεων για τα Δικαιώματα του Παιδιού, γιατί άλλαξε τον παιδοκεντρικό χαρακτήρα του οικογενειακού δικαίου και δημιούργησε σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα, οξύνοντας τις ενδοοικογενειακές αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις. Φτάνει δε ως το σημείο να ποινικοποιήσει την επιλόχεια κατάθλιψη.

Ενώ, με τη ρύθμιση για  τη συνεπιμέλεια, που ισχύει αυτόματα (χωρίς να απαιτείται πλέον δικαστική απόφαση), όλοι οι κατηγορούμενοι ως δράστες ενδοοικογενειακής βίας μπορούν να έχουν πρόσβαση και απεριόριστο έλεγχο στη ζωή των θυμάτων τους, μέχρι την τελεσίδικη απόφαση του δικαστηρίου.

Ζητάμε την κατάργηση του Νόμου Τσιάρα και επαναφορά ρυθμίσεων του προηγούμενου Νόμου 1329/83.

Ζητάμε κρατική, οικονομική και κοινωνική μέριμνα για τα παιδιά των διαζευγμένων οικογενειών με βάση εισοδηματικά κριτήρια/ ιδιαιτέρως για τα παιδιά οικογενειών με χαμηλά εισοδήματα ή παιδιά που είναι ευάλωτα, κοινωνικά αποκλεισμένα, κ.λπ.

ΑΙΤΗΜΑ 11 –   Εκπαίδευση – επιμόρφωση για τα θέματα της ισότητας

Πολύ σημαντικό θέμα είναι η συστηματική και επαρκής εκπαίδευση – επιμόρφωση – ευαισθητοποίηση των πολιτών, αστυνομικών, δικαστικών, δικηγόρων, υγειονομικών, εκπαιδευτικών, ειδικών επαγγελματιών, δημοσίων – ιδιωτικών υπαλλήλων κ.α. για την έγκαιρη διάγνωση, πρόληψη/καταπολέμηση της έμφυλης βίας και των έμφυλων ανισοτήτων.

Ζητάμε την ένταξη του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής καθώς και των δικαιωμάτων των παιδιών όπως προβλέπονται στη Διεθνή σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, ως υποχρεωτικό μάθημα.

ΑΙΤΗΜΑ 12 – Αντιμετώπιση του σεξισμού, μισογυνισμού και ρατσισμού στα ΜΜΕ

Πολλά ΜΜΕ είναι γνωστό ότι διακινούν σεξιστικά, μισογυνικά και ρατσιστικά πρότυπα, παραβιάζοντας πολλές φορές ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, ενώ βγάζουν στη δημοσιότητα τμήματα από τις δικογραφίες ακόμη και ιατροδικαστικές εκθέσεις.

Οι γυναικείες οργανώσεις έχουν επανειλημμένα καταγγείλει αυτές τις πρακτικές στο ΕΣΡ αλλά χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Το ΕΣΡ πρέπει να λάβει δραστικά μέτρα για να αντιμετωπισθούν αποτελεσματικά αυτά τα φαινόμενα.

Ζητάμε να ενταχθούν στο πρόγραμμα των ΜΜΕ ενημερωτικές εκπομπές για την ισότητα των φύλων και την έμφυλη βία και να γίνεται συστηματική εκπαίδευση των δημοσιογράφων για τα θέματα αυτά.

Σας ευχαριστώ »

Η 8 Μάρτη – Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, δεν μπορεί να είναι φέτος ίδια, όπως τις άλλες χρονιές.

Φέτος δεν θρηνούμε μόνο για τις γυναικοκτονίες, δεν διαμαρτυρόμαστε μόνο κατά της έμφυλης βίας, δεν διεκδικούμε μόνο ισότητα και ίσες ευκαιρίες.

Εμείς οι γυναίκες, με ενσυναίσθηση φέτος θρηνούμε για τα άδικα θύματα – τα περισσότερα νέα παιδιά – της σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη. Στεκόμαστε δίπλα στις τραγικές μανάδες και τους γονιούς που έχασαν τα παιδιά τους.

Στις 8 Μάρτη ενώνουμε τις φωνές μας με τους εργαζόμενους, τους καλλιτέχνες, τους σιδηροδρομικούς, με κάθε άνθρωπο που θα βρεθεί αύριο στις πλατείες μαζί μας, σε όλη τη χώρα.

Για να διαμαρτυρηθούμε για το άδικο, για να δηλώσουμε πως δεν έχουμε καμία ανοχή απέναντι στις εγκληματικές παραλείψεις κυβέρνησης και αρμόδιων φορέων που είχαν σαν αποτέλεσμα το βίαιο θάνατο νέων παιδιών, για να απαιτήσουμε να αποδοθούν οι ευθύνες σε εκείνους που αναλογούν, για να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα, εκσυγχρονισμό υποδομών και ασφαλείς μεταφορές.

Γιατί οι ζωές μας αξίζουν.

Δεν ήταν ατύχημα. Είναι πολιτικό έγκλημα.

Απαιτούμε Κάθαρση και Δικαιοσύνη παντού.

Το άδικο μας ενώνει. Ο θρήνος θα γίνει μαζική κραυγή.

Διαδηλώσεις έχουν αναγγελθεί για αύριο σε πάνω από 80 πόλεις σε όλη την Ελλάδα

Οι γυναικείες οργανώσεις και η ΑΔΕΔΥ στις 12:30 στην Πλ. Κλαυθμώνος και σε:

Αθήνα: 12:00, Χαυτεία και αργότερα πορεία προς τη Βουλή – 12:30 Προπύλαια – 13:00 Σύνταγμα

Θεσσαλονίκη: 12:00, Άγαλμα Βενιζέλου

Πάτρα: 10:30, Πλατεία Γεωργίου

Σε όλη την Ελλάδα:

Άγιος Νικόλαος Κρήτης: 6.30 μ.μ. κεντρική πλατεία

Αγρίνιο: 12:00, Κεντρική Πλατεία

Αίγιο: 10.30, Τρίγωνη Πλατεία

Αλεξανδρούπολη: 12:00, Δημαρχείο

Αλιβέρι: 13:00, Άγαλμα Λιγνιτωρύχου

Αμαλιάδα: 09:30, Πλατεία Αγ. Αθανασίου

Αμύνταιο: 12:00, Κεντρική Πλατεία

Άμφισσα: 12:30, Πλατεία Κεχαγιά (πάνω πλατεία)

Αργοστόλι: 12:00, Κεντρική Πλατεία

Άρτα: 10:00, Πλατεία Κιλκίς

Αταλάντη: 12:00, Κεντρική Πλατεία

Βέροια: 10.30: και 18:00, Πλ. Δημαρχείου

Βόλος: 12:00, Θόλος

Γιάννενα: 11:00, Κεντρική Πλατεία

Γιαννιτσά: 18:00, Πεζόδρομος

Γρεβενά, 12 μ. κεντρική πλατεία

Δράμα: 11:30 Κεντρική Πλατεία

Έδεσσα: 19:00, Σταθμός ΟΣΕ

Ελασσόνα: 12:00, Κεντρική Πλατεία

Ζάκυνθος: 10:00, Πλ. Αγίου Μάρκου

Ηγουμενίτσα: 18:30, Πλατεία Δημαρχείου

Ηράκλειο: 11:00, Πλατεία Ελευθερίας

Θάσος: 12:00, Πλατεία Λιμένα

Θήβα: 12:00, Κεντρική Πλατεία

Ιεράπετρα: 18:30, Πλατεία Ελευθερίας

Ικαρία: 12:00, Πλατεία Αγ. Κηρύκου

Ιστιαία: 12:00, Κεντρική Πλατεία

Καβάλα: 12:00, Κεντρική Πλατεία

Καλαμάτα, 10:30, Κεντρική Πλατεία

Κάλυμνος, 10.30 έξω από το Πνευματικό Κέντρο

Καρπενήσι, 19:00, Κεντρική Πλατεία

Καρδίτσα, 11:00, Κεντρική Πλατεία

Καρλόβασι Σάμου: 12:00, Πλατεία Καρλοβάσου

Καστοριά: 11:30, Αντιπεριφέρεια

Κατερίνη: 18:00, Κεντρική Πλατεία

Κέρκυρα, 11:30, Εργατικό Κέντρο

Κεφαλονιά, 12:00, Κεντρική Πλατεία Αργοστολίου

Κιλκίς, 18:00, Πλατεία Ειρήνης

Κοζάνη: 13:00, Κεντρική Πλατεία

Κομοτηνή, 12:00 κεντρική πλατεία

Κόρινθος: 12:00, Περιβολάκια

Κυπαρισσία: 11:00, Δημαρχείο

Κως: 11:00, έξω από το νοσοκομείο

Λαμία: 12:00, Πλατεία Πάρκου

Λάρισα: 12:00 Κεντρική Πλατεία

Λέρος: 11:00, έξω από το νοσοκομείο

Λευκάδα: 11:00, Πλατεία Αγίου Μηνά

Λήμνος: 10:30, λιμάνι Μύρινας

Λιβαδειά: 12:00, Κεντρική Πλατεία

Μαντούδι: 13:00, κεντρική πλατεία

Μυτιλήνη: 11:00 και 18:30 πλατεία Σαπφούς

Μυκονος, 11 π.μ. στο Δημαρχείο

Ναξος, 10.30 π.μ. πλατεια Πρωτοδικειου

Νάουσα: 10:00, Κεντρική Πλατεία

Ναύπακτος: 11:00, πλατεία Φαρμάκη

Ναύπλιο: 12:30, Δημαρχείο

Ξάνθη: 12:00, Κεντρική Πλατεία

Ορεστιάδα, 11 π.μ. κεντρική πλατεία

Πάρος: 12:00, πλατεία Μαντώ Μαυρογένους

Πολύγυρος: 18:00, πλατεία δημαρχείου

Πρέβεζα, 10:30, παλιά ΚΤΕΛ

Πύργος, 10:00, Κεντρική Πλατεία

Ρέθυμνο: 11:00, Δημαρχείο

Ρόδος: 12:00 το μεσημέρι συγκέντρωση μαθητών, φοιτητών στο Δημαρχείο και στις 18.00 συγκέντρωση σωματείων στην Πλατεία Κύπρου.

Σάμος: 12:00, Πλατεία Πυθαγόρα

Σαντορίνη: 11:30, Πλατεία Φηρών

Σέρρες: 18:30, Πλατεία Ελευθερίας

Σητεία: 18:30, πλατεία Ηρώων

Σκόπελος: 19:00, Παραλία

Σκύδρα, 5 μ.μ. μπροστά στο Δημαρχείο

Σπάρτη, 7 μ.μ. στην κεντρική πλατεία

Σύρος: 10:30, Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου

Τήνος: 11:30, Παραλία

Τρίκαλα: 12:00, Πλατεία Ρήγα Φεραίου

Τρίπολη: 12:30, Πλατεία Πετρινού

Φλώρινα: 13:00, Πλατεία Μόδη

Χαλκίδα: 12:00, Δικαστήρια

Χανιά: 10:00, Πλατεία Δημοτικής Αγοράς

Χίος: 12:00, Πλατεία Βουνακί

και ο κατάλογος μεγαλώνει..

Την Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2023 πραγματοποιήθηκε συνάντηση σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας μεταξύ αντιπροσωπείας της Επιτροπής GREVIO και εκπροσώπων γυναικείων οργανώσεων. Στη συνάντηση συμμετείχαν και εκπρόσωποι των 24 γυναικείων οργανώσεων που συμμετέχουν στην Επιτροπή για το Οικογενειακό δίκαιο και τη συναινετική συνεπιμέλεια (Επισυνάπτεται κατάλογος των 24 γυναικείων οργανώσεων).

Η συνάντηση είχε διάρκεια πάνω από 3 ώρες και έγινε στα πλαίσια της 1ης αξιολόγησης που διενεργεί η GREVIO στη χώρα μας για την εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας (Istanbul Convention).

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης οι γυναίκες εκπρόσωποι των γυναικείων οργανώσεων είχαν την ευκαιρία να εκφράσουν τις απόψεις και την ανησυχία τους για θέματα ελλιπούς εφαρμογής της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης.

Ενδεικτικά, συζητήθηκαν θέματα, όπως:

– Η εκρηκτική αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας και των γυναικοκτονιών

– Η συνεχής υποβάθμιση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων από το 2019 και μετά από την Κυβέρνηση Κυρ. Μητσοτάκη, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις του γυναικείου κινήματος και σύσσωμης της κοινωνίας

– Το ελλιπές δίκτυο στήριξης κακοποιημένων γυναικών και η παντελής έλλειψη στήριξης για τις πιο ευάλωτες γυναίκες (όπως γυναίκες με αναπηρία, ρομά, lbgt, μετανάστριες)

– Η έλλειψη προστασίας για τα παιδιά – θύματα καθώς και για τα παιδιά μάρτυρες σε περιστατικά έμφυλης βίας

– Οι συνέπειες του νόμου 4800/2021 περί αναμόρφωσης του οικογενειακού δικαίου στα παιδιά και τις κακοποιημένες γυναίκες

– Η έλλειψη συστηματικής εκπαίδευσης για την πρόληψη της έμφυλης βίας.

– Η μικρή συμμετοχή γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων.

Για την προετοιμασία της συνάντησης συντάχθηκε από την Επιτροπή για το Οικογενειακό δίκαιο και τη συναινετική συνεπιμέλεια (με τη συμμετοχή όλων των γυναικείων οργανώσεων που την απαρτίζουν) Έκθεση 40 σελίδων η οποία στάλθηκε στην GREVIO και αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της στα αγγλικά ΕΔΩ https://www.coe.int/en/web/istanbul-convention/greece.

Η Έκθεση είναι διαθέσιμη και στα ελληνικά για κάθε ενδιαφερόμενο/η.

Υπενθυμίζεται ότι:

– Η GREVIO είναι η Επιτροπή που παρακολουθεί την εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και κοριτσιών (Istanbul Convention) του Συμβουλίου της Ευρώπης στις χώρες που την έχουν κυρώσει και υποβάλλει τα πορίσματά της στο Συμβούλιο, αλλά και στις χώρες, που ελέγχονται.

– Η Ελλάδα ήταν μία από τις πρώτες χώρες που υπέγραψαν τη Διεθνή Σύμβαση το 2011. Η κύρωση και ενσωμάτωσή της στο ελληνικό δίκαιο έγινε το 2018 μετά από μεγάλες πιέσεις των γυναικείων οργανώσεων. Σήμερα, 4,5 χρόνια αφού έγινε νόμος του κράτους (Ν.4531/2018), η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης σε πολλά σημεία της εξακολουθεί να μην εφαρμόζεται.

Η Επιτροπή για το οικογενειακό δίκαιο και τη συναινετική συνεπιμέλεια αναμένει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το πόρισμα της Επιτροπής GREVIO μετά το τέλος της αξιολόγησής της, καθώς και τις προτάσεις της προς την Κυβέρνηση, κάτι που αναμένεται ότι θα γίνει τους επόμενους μήνες.

Με την ευκαιρία αυτή, εκφράζουμε την ανησυχία μας για το γεγονός ότι η Ελλάδα παρά τους διαρκείς αγώνες του φεμινιστικού κινήματος ενάντια στην καταπίεση των γυναικών και των κοριτσιών και, παρότι διαθέτει ένα πλήρες νομικό πλαίσιο για την ισότητα των φύλων, που ξεκίνησε με τις ριζοσπαστικές αλλαγές που έγιναν στο οικογενειακό δίκαιο το 1983 και συνεχίστηκαν για πολλά χρόνια:

– βρίσκεται στην τελευταία θέση στον Δείκτη Ισότητας των Φύλων του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων (EIGE) και

– είναι, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, μια από τις βασικότερες χώρες διακίνησης θυμάτων σεξουαλικής εκμετάλλευσης, που προέρχονται κυρίως από χώρες Ανατολικής Ευρώπης, Βαλκανίων και Αφρικής.

=============

OI 24 ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ/ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ – ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

– Δίκτυο για την Αντιμετώπιση της Βίας κατά των Γυναικών

– Ελληνικό Δίκτυο για τη Φεμινιστική Απεργία

– Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης

– Ένωση Γυναικών Ελλάδας (Ε.Γ.Ε.)

– Ένωση Ελληνίδων Νομικών

– Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας (ΕΔκΒ)

– Κίνηση Δημοκρατικών Γυναικών

– Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων «ΤΟ ΜΩΒ»

– ΧΕΝ Ελλάδος

– Πρωτοβουλία Γυναικών Πειραιά

– Ομάδα γυναικών Συλλόγου Κοινωνικής – Πολιτιστικής Παρέμβασης Θρυαλλίδα

– ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΡΓΟΝ Σύλλογος Πολύτεκνων Μητέρων

– Ομάδα Γυναικείων Δικαιωμάτων – Κοινωνική Παρέμβαση Δυτικά

– Σύνδεσμος Αλβανίδων γυναικών στην Ελλάδα

– Γυναικεία ομάδα Αυτοάμυνας

– Φεμινιστική Συλλογικότητα ΘΕΟΔΩΡΑ

– Οι μαμάδες Mother’s Wings Greece

– Διοτίμα – Κέντρο για τα έμφυλα δικαιώματα και την ισότητα

– Επιτροπή Δικαιωμάτων και Ισότητας Αστυνομικού Προσωπικού ΠΟΑΣΥ

– Ομάδα Γυναικών Πτολεμαΐδας

– Ένωση Διπλωματούχων Ελληνίδων Μηχανικών

– NIMERTIS ACTIONART ΝΠΙΔ

– Σύλλογος εργαζομένων Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων «Δώρα Κατσιβαρδάκου»

– Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων Δικτύου Δομών Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων

Από 26 Οκτωβρίου 2022 κοινοποίησα στον Πρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ του σωματείου Ελληνικό Δίκτυο Φίλοι της Φύσης την ακόλουθη επιστολή παραίτησης:

ΠΡΟΣ
Τον ΠΡΟΕΔΡΟ και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου
του Σωματείου Ελληνικό Δίκτυο Φίλοι της Φύσης

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ

Αγαπητοί Συνεργάτες,
Όπως αρκετές φορές στο παρελθόν έχω προφορικά συζητήσει με τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου, τα τελευταία χρόνια έχω εστιάσει την πολιτική – εθελοντική δράση μου στην καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων και διακρίσεων, συμμετέχοντας ενεργά σε διάφορες, σχετικές με το θέμα, οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών, αρθρογραφώντας κ.λπ.

Αυτή η συνειδητή μου απόφαση, έχει σαν συνέπεια να μην μπορώ, λόγω εξαιρετικά περιορισμένου χρόνου, να παρακολουθήσω, ως μέλος του ΔΣ, την πολύπλευρη δραστηριότητα και τη λειτουργία του Σωματείου, ούτε να συμμετέχω ουσιαστικά στις δράσεις του, που είναι μεν σημαντικές αλλά ξεφεύγουν από τις θεματικές στις οποίες έχω εστιάσει.
Εκτιμώ ως σημαντική τη δράση του Ελληνικού Δικτύου Φίλοι της Φύσης για τα θέματα της προστασίας του περιβάλλοντος και της παγκόσμιας ειρήνης και ευχαριστώ τον Πρόεδρο που πρόσφατα μου πρότεινε και δέχθηκα, κατ’ αρχήν και χωρίς να εκτιμήσω σωστά τον χρόνο μου, να συμμετέχω εκ μέρους του Σωματείου στην δράση της παγκόσμιας οργάνωσης ICAN ενάντια στα πυρηνικά.

Συνεκτιμώντας όλους τους παραπάνω παράγοντες που σας κοινοποιώ, πήρα την απόφαση να αποχωρήσω από το Δ.Σ του Σωματείου. Με την παρούσα επιστολή υποβάλλω και τυπικά την παραίτησή μου από το Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου Ελληνικό Δίκτυο Φίλοι της Φύσης, για όλους τους παραπάνω λόγους καθώς και για προσωπικούς – οικογενειακούς.

Ευνόητο είναι ότι αποχωρώντας από μέλος του Δ.Σ, αποχωρώ και από την ομάδα εργασίας που δραστηριοποιείται στα θέματα της ICAN, εξακολουθώ όμως να υποστηρίζω τη δράση της ενάντια στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας για την διασφάλιση της παγκόσμιας ειρήνης.

Θέλω να ευχαριστήσω πολύ όσους είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ δημιουργικά στα πρώτα χρόνια της ενεργούς συμμετοχής μου στο Σωματείο. Ευχαριστώ τα μέλη του Σωματείου που με τίμησαν με την ψήφο τους και με εξέλεξαν ως μέλος του Δ.Σ και λυπάμαι που δεν μπόρεσα για όλους τους παραπάνω λόγους να συνεχίσω την ενεργή συμμετοχή μου.

Εύχομαι σε όλους καλή και δημιουργική θητεία με στόχο το κοινό όφελος .

Με εκτίμηση
Ελένη Σταύρου

Παρακολουθήστε τη ραδιοφωνική συνέντευξη που έδωσα στις 28 Σεπτεμβρίου 2021 στο δημοσιογράφο Γιώργο Βούλγαρη του Αθήνα 94,3 fm, με αφορμή την αντιφασιστική εκδήλωση που διοργάνωσε η Κοινωνική Παρέμβαση Δυτικά στο Χαϊδάρι, στις 29/9/2021.

Η συνέντευξη στο παρακάτω αρχείο:

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΜΕ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ

Οι εικόνες που κυκλοφορούν τις τελευταίες μέρες στο διαδίκτυο με τις χιλιάδες Αφγανές και Αφγανούς να συνωστίζονται απελπισμένοι στο αεροδρόμιο της Καμπούλ επιχειρώντας να εγκαταλείψουν σπίτια, περιουσίες, τη χώρα τους μας έχουν στοιχειώσει.

Παρακολουθούμε με εξαιρετικά μεγάλη ανησυχία όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στο Αφγανιστάν, μετά την ανακατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν,  που έχει παγώσει την παγκόσμια κοινότητα.

Η επιστροφή της κυριαρχίας των Ταλιμπάν σημαδοτεί την έναρξη μιας νέας τραγωδίας για τον αφγανικό λαό και κυρίως για τις αφγανές γυναίκες και τα κορίτσια που βρίσκονται υπό την άμεση απειλή της εφαρμογής μιας εξαιρετικά αυστηρής ερμηνείας του νόμου της Σαρία, που πρακτικά σημαίνει στέρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, εξευτελισμούς και μεγάλους κινδύνους για τη ζωή τους.

Η ιστορία δείχνει να επαναλαμβάνεται. Τα 20 χρόνια της αμερικανικής εισβολής φαίνεται πως δεν ήταν τελικά σωτήρια, όπως εμφανίζονταν, αλλά θέριεψαν αντιθέσεις, πυροδότησαν βίαιες συγκρούσεις και τώρα το τίμημα για την αποτυχία τους καλούνται να πληρώσουν ακριβά, κυρίως οι αφγανές γυναίκες.

Το Αφγανιστάν είναι μπροστά σε μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση. Κάτω από αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες:

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αφγανικό λαό και ιδιαιτέρως στις αφγανές γυναίκες και τα κορίτσια, που σήμερα βρίσκονται στο στόχαστρο των Ταλιμπάν και τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ζωές τους βρίσκονται σε κίνδυνο.

Ζητάμε από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και φυσικά την ελληνική κυβέρνηση, αντί να υψώνουν φράχτες που χωρίζουν τους ανθρώπους, να υποδεχτούν με ασφαλείς, απλές και νόμιμες διαδικασίες όσες γυναίκες προσφύγισσες από το Αφγανιστάν απευθυνθούν στις αντίστοιχες πρεσβείες, ώστε να μην πέφτουν στα δίχτυα των κυκλωμάτων διακίνησης προσφύγων και σωματεμπορίας.

Καταδικάζουμε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών, των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, των εθνικών μειονοτήτων και όλου του αφγανικού λαού. Αρνούμαστε, όμως, να αποδεχτούμε να γίνουν οι αφγανές γυναίκες εργαλείο που θα δικαιολογήσει με οποιονδήποτε τρόπο πολέμους, συγκρούσεις και ιμπεριαλιστικές τακτικές.

Ζητάμε από την παγκόσμια κοινότητα να λάβει μέτρα για: την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών στην περιοχή χωρίς αποκλεισμούς λόγω φύλου, την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών και όλων των αφγανών πολιτών και την προστασία των προσφύγων

Δηλώνουμε τη δέσμευσή μας να στηρίξουμε τα κινήματα των αφγανών γυναικών και τα αιτήματά τους που είναι ειρήνη, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και ανθρώπινα δικαιώματα.

Αθήνα, 1 Σεπτεμβρίου 2021

ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ

Α/   ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

1. Ελληνικό Δίκτυο για την Φεμινιστική Απεργία της 8^ης Μάρτη feministikodiktio8marti@gmail.com

2. Ένωση Γυναικών Ελλάδας Ε.Γ.Ε / egepds1@gmail.com

3. Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη ΚΕΔΕ / www.kede.org / kede@kede.org /

4. Ομάδα Γυναικών Κοινωνικής Παρέμβασης Δυτικά / https://paremvasidytika.wordpress.com/  / paremvasidytika@gmail.com

5. Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων το ΜΩΒ / https://tomov.gr/ info@tomov.gr

6.Κέντρο Πολύτεκνης Μητέρας ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΡΓΟΝ/ https://www.miterasergon.gr/

7. Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης / http://enowhumanrights.gr/

8. Γυναικεία ομάδα Αυτοάμυνας

9. Nimertis action art 

10. Πρωτοβουλία Γυναικών Πειραιά

Β/ ΓΥΝΑΙΚΕΣ – ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΑ

1. Δέσποινα Λογιάδου, Πρόεδρος Ένωσης Γυναικών Ελλάδος

2. Ελένη Σταύρου, Εκπρόσωπος και μέλος Συντον. Ομάδας / Ομάδα Γυναικείων Δικαιωμάτων Κοινωνικής Παρέμβασης Δυτικά

3. Ιλεάνα Σακκά, μέλος Ελληνικού Δικτύου για τη Φεμινιστική Απεργία της 8^ης Μάρτη

4. Σίσσυ Βωβού, μέλος Σωματείου ΤΟ ΜΩΒ

5. Σοφία Κάντα, μέλος Ελληνικού Δικτύου για τη Φεμινιστική Απεργία της 8^ης Μάρτη

6. Φωτεινή Σιάνου, Πρόεδρος Κέντρου Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη – ΚΕΔΕ

7. Ελένη Ζωντήρου

8. Αναστασία Γκολιομύτη, Πρόεδρος Σωματείου Γυναικείων δικαιωμάτων “Το Μωβ”

9. Βέρα Σιατερλή, μέλος του Σωματείου Γυναικείων δικαιωμάτων “Το Μωβ”

10. Ηλέκτρα Λαζάρ

Εκπροσωπώντας την Κοινωνική Παρέμβαση Δυτικά επισκεφθήκαμε την Τετάρτη 16 Ιουνίου 2021, τα Γραφεία του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών και παραδώσαμε είδη πρώτης ανάγκης για τα παιδιά των προσφύγων, στα πλαίσια της δράσης για την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων που διοργανώνει από 14 – 18/6/2021 το Φόρουμ Μεταναστών σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Αλβανίδων Γυναικών στην Ελλάδα.

Ακολούθησε συζήτηση για τα θέματα που αντιμετωπίζει σήμερα η μεταναστευτική κοινότητα.

Στη συζήτηση συμμετείχαν εκ μέρους του Φόρουμ Μεταναστών οι Adla Shashati δημοσιογράφος – Διευθύντρια του Γραφείου Διοίκησης του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών και ο Αμπντουλάι Σοκ εκπρόσωπος της Σενεγαλέζικης Κοινότητας και εκ μέρους της Κοινωνικής Παρέμβασης Δυτικά η Ελένη Σταύρου Εκπρόσωπος και μέλος της Συντονιστικής Ομάδας, η Ελευθερία Κεντρωτή μέλος της Συντονιστικής Ομάδας και η Ελένη Ζωντήρου, μέλος της Κοινωνικής Παρέμβασης Δυτικά.

Ειδικότερα, ενημερωθήκαμε – συζητήσαμε για το σημαντικό έργο που επιτελεί το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών στην ενημέρωση – στήριξη των μεταναστευτικών κοινοτήτων στη χώρα μας, αλλά και

– για τα σημαντικά προβλήματα επιβίωσης των μεταναστών που έχουν ενταθεί λόγω της πανδημίας. Υπολογίζεται ότι 1.500 μετανάστες έχουν καθημερινά ανάγκη για φαγητό

– για τα προβλήματα πρόσβασης των μεταναστών που δεν διαθέτουν ΑΜΚΑ στον εμβολιασμό

– για τις συνέπειες που θα έχει η πρόσφατη Κυβερνητική απόφαση που ορίζει την Τουρκία ως “ασφαλή τρίτη χώρα” για οικογένειες, άντρες, γυναίκες και παιδιά που αιτούνται διεθνή προστασία στη χώρα μας και ευνοεί τις απελάσεις μεταναστών . Διαβάστε ΕΔΩ το σχετικό Δελτίο Τύπου που συνυπογράφουν 40 οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών https://bit.ly/3zy6Y5u

– για τις σημαντικές ελλείψεις ουσιαστικής – δωρεάν εκπαίδευσης που αντιμετωπίζουν τα παιδιά των μεταναστών

Το παρόν δημοσίευμα υπογράφεται από τις: Ελένη Σταύρου, Εκπρόσωπο της Κοινωνικής Παρέμβασης Δυτικά και Σίσσυ Βωβού, της Οργάνωσης Γυναικείων Δικαιωμάτων το ΜΩΒ, που συμμετείχαν στην ειρηνική διαμαρτυρία στην Πρεσβεία της Τουρκίας στις 26/3/2021 και κατέθεσαν ενόρκως στα πλαίσια της διενεργούμενης Π.Δ.Ε.

Οι δημόσιες καταγγελίες μας για αστυνομική αυθαιρεσία και παρεμπόδιση του δημοκρατικού δικαιώματος του συνέρχεσθαι, στην ειρηνική διαμαρτυρία που επιχειρήσαμε 7 γυναίκες, εκπροσωπώντας γυναικείες οργανώσεις, στις 26 Μαρτίου 2021 μπροστά στην Τουρκική Πρεσβεία ενάντια στην αποχώρηση της Τουρκίας από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας, φαίνεται πως τάραξαν τα νερά.

Με επιστολή – κλήση για κατάθεση που έστειλε το Αστυνομικό Τμήμα Κηφισιάς, στις 8 οργανώσεις που συνυπογράφουν την δημόσια καταγγελία (Σωματείο ΜΩΒ / Ομάδα Γυναικείων Δικαιωμάτων Κοινωνικής Παρέμβασης Δυτικά / ΚΕΔΕ / Κίνηση Δημοκρατικών γυναικών / Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας / Ελληνικό Δίκτυο για τη φεμινιστική απεργία / ΧΕΝ )

ενημερωθήκαμε ότι έχει ξεκινήσει Προκαταρκτική Διοικητική Εξέταση (Π.Δ.Ε), με την εποπτεία του Συνήγορου του Πολίτη, για τη διερεύνηση της υπόθεσης και τον «καταλογισμό τυχόν πειθαρχικών ευθυνών εις βάρος παντός υπαίτιου εμπλεκόμενου αστυνομικού»

Παραστήκαμε λοιπόν χθες, 8/6/2021, ενώπιον του Αστυνομικού Τμήματος Κηφισιάς, 2 από τις γυναίκες που συμμετείχαν στη διαμαρτυρία και υπογράφουμε το παρόν δημοσίευμα και καταθέσαμε ενόρκως στο πλαίσιο της διενεργούμενης Π.Δ.Ε

Στην κατάθεσή μας, αφού αναφέρουμε αναλυτικά τα γεγονότα που αποτελούν παρεμπόδιση του δημοκρατικού μας δικαιώματος του συνέρχεσθαι και την προσπάθεια τρομοκράτησής μας από την αστυνομία κατά τη διάρκεια της ειρηνικής μας δράσης, διαμαρτυρόμαστε για την πολιτική – τακτική τρομοκρατίας και αυθαιρεσίας που ακολουθεί η Αστυνομία και ζητάμε να διερευνηθεί το περιστατικό και να αποδοθούν ευθύνες.

Ειδικότερα, τα γεγονότα της 26/3/2021, όπως τα καταθέσαμε ενόρκως, έχουν αναλυτικά ως εξής:

Η συμβολική – ειρηνική μας διαμαρτυρία με πανό ήταν προγραμματισμένη να γίνει μπροστά στην Τουρκική Πρεσβεία, ενάντια στην αποχώρηση της Τουρκίας από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας με στόχο να επιδοθεί σχετικό υπόμνημα διαμαρτυρίας στην Τουρκική Πρεσβεία και είχε προαναγγελθεί με δημόσιο κάλεσμα.

Όταν φτάσαμε στο σημείο συνάντησης (περίπου 150 μέτρα από την Τουρκική Πρεσβεία) οι πρώτες 3 από τις 7 γυναίκες που τελικά συμμετείχαμε, οι αστυνομικοί που βρίσκονταν εκείνη την ώρα εκεί μας απαγόρευσαν να πλησιάσουμε την Πρεσβεία και ένας αστυνομικός μας εμπόδισε να ανοίξουμε το πανό μας.

Κυριολεκτικά, προσπαθούσαμε κατ΄ επανάληψη να ανοίξουμε το πανό μας 150 μέτρα μακριά από την Τουρκική Πρεσβεία στη γωνία με την οδό Ρηγίλλης και ο αστυνομικός μας το έκλεινε με τα χέρια του, επίσης κατ’ επανάληψη.

Μετά την επιμονή μας και την έντονη διαμαρτυρία μας για την παρεμπόδιση του δημοκρατικού μας δικαιώματος του συνέρχεσθαι, ο αστυνομικός μας άφησε τελικά να ανοίξουμε το πανό και παραμείναμε στη γωνία με την οδό Ρηγίλης.

Μέσα στα επόμενα 10 λεπτά άρχισαν να καταφθάνουν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, γύρω στα 50 άτομα συνολικά, που μας περικύκλωσαν (αστυνομικοί, 5-6 μηχανάκια, 12 Ματατζήδες με ασπίδες, 2 περιπολικά , άτομα με πολιτικά που εκτιμούμε ότι ήταν άνθρωποι της ασφάλειας και άλλοι) προφανώς για να μας τρομοκρατήσουν.

Μετά από 30 λεπτά περίπου ολοκληρώσαμε τη διαμαρτυρία μας, κλείσαμε το πανό και επιχειρήσαμε να φύγουμε. Όμως ο επικεφαλής αστυνομικός δεν μας επέτρεψε να αποχωρήσουμε, μας είπε πως είμαστε υπό επιτήρηση και μας υποχρέωσε να μεταβούμε στο πλησιέστερο Αστυνομικό Τμήμα (Συντάγματος) για εξακρίβωση στοιχείων, όπου πήγαμε συνοδεία Αστυνομικών και παρά τη θέλησή μας αφού βρισκόμασταν υπό καθεστώς ψυχολογικής βίας και τρομοκρατίας.

Εκεί, αφού έγινε η εξακρίβωση των στοιχείων μας, μάς άφησαν ελεύθερες.

Τα παραπάνω περιστατικά αποτελούν εμφανέστατα επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματά μας και στοχεύουν όπως φαίνεται στην τρομοκράτηση των πολιτών αλλά και κάθε φεμινιστικής διαμαρτυρίας, όπως αποδείχθηκε και στις 25 Νοέμβρη του 2020 με τις συλλήψεις 14 φεμινιστριών.

Διαμαρτυρόμαστε έντονα για την αστυνομοκρατία και την αστυνομική αυθαιρεσία που έχει σαν στόχο να τρομοκρατήσει κάθε Ενεργό Πολίτη, να μειώσει τις προσωπικές ελευθερίες και να βάλλει κατά του συνταγματικού δικαιώματος στη διαμαρτυρία. Και στις ένορκες μαρτυρίες μας ζητούμε να καταλογισθούν και αποδοθούν ευθύνες για τις παρανομίες που έγιναν.

Απαιτούμε σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματά μας, όπως στο δικαίωμά μας στη διαδήλωση.

Αθήνα, 9 Ιουνίου 2021

ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΣΕΣ

Ελένη Σταύρου, εκπρόσωπος της Ομάδας Γυναικείων Δικαιωμάτων Κοινωνικής Παρέμβασης Δυτικά

Σίσσυ Βωβού, από Οργάνωση Γυναικείων Δικαιωμάτων ΤΟ ΜΩΒ

Ανταποκρινόμενη στο ανοιχτό κάλεσμα του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ και των Φίλων της Φύσης / Nature Friends Greece συμμετείχα στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας της 4/3/2020 στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής ενάντια στην συνέχιση λειτουργίας του ΧΥΤΑ Φυλής.

Οι διαρκείς πιέσεις και η οργή των εκατοντάδων πολιτών, κυρίως από τη Δυτική Αθήνα, που παρευρέθηκαν στη συνεδρίαση μετά το ανοιχτό κάλεσμα,
ανάγκασε τον περιφερειάρχη Αττικής κ. Πατούλη να ορίσει επιτέλους Συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου στις 18 Μαρτίου 2020, με μοναδικό θέμα τη διαχείριση των απορριμάτων και το μέλλον του ΧΥΤΑ Φυλής.

Ένα θέμα που, παρότι είναι κυρίαρχο για τη ζωή και το μέλλον των ανθρώπων της Δυτικής Αθήνας μετά και την δημοσιοποίηση της μελέτης επιπτώσεων από τη λειτουργία του ΧΥΤΑ Φυλής, δεν έχει ακόμη συζητηθεί στο Περιφερειακό Συμβούλιο.

Αδιαπραγμάτευτα αντιδρούμε στην κάθε είδους συνέχιση της λειτουργίας του ΧΥΤΑ Φυλής και απαιτούμε να ξεκινήσει άμεσα η διαδικασία για το οριστικό του κλείσιμο.

Θα είμαστε όλοι ξανά εκεί. Στο Περιφερειακό Συμβούλιο, στις κινητοποιήσεις. Παντού.
Ενάντια στις πολιτικές που προωθούν τον περιβαλλοντικό ρατσισμό.
Ενάντια στις συντηρητικές πολιτικές που δημιουργούν προνομιούχους και μη πολίτες.
Η ζωή μας, το μέλλον της Δυτικής Αθήνας δεν είναι διαπραγματεύσιμα.