Κατηγορία: Πανδημία

Με αφορμή τη συζήτηση που έχει ξεκινήσει για τις πατέντες, τα εμβόλια ως δημόσιο αγαθό, τη δημοκρατία

«Η επιστήμη πάει μπροστά  – Η αλληλεγγύη πάει πίσω» Σε αυτή τη φράση συνοψίζεται όλη η σημερινή πραγματικότητα γύρω από τα εμβόλια και τις πατέντες των εμβολίων.

Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την αρχική εμφάνιση και τη ραγδαία εξάπλωση της πανδημίας και ήδη θρηνούμε πάνω από 2,5 εκατομμύρια νεκρούς σε όλον τον κόσμο, ενώ υπάρχει μεγάλη ανησυχία για την εξέλιξη και τη μεγάλη διασπορά του ιού παρά τα συνεχή περιοριστικά μέτρα προστασίας.

Ένα παράθυρο ελπίδας στη μάχη κατά της πανδημίας άνοιξε με την εμφάνιση των εμβολίων που όμως, λόγω κυρίως της τεράστιας ζήτησης, της περιορισμένης δυνατότητας παραγωγής ή της τεχνητής έλλειψης καθώς και του υψηλού κόστους τους, έχουν οδηγήσει σε μεγάλες ανισότητες εις βάρος των χωρών με φτωχά και μεσαία εισοδήματα και εις βάρος των πιο αδύναμων.

Την ώρα που εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο στερούνται το βασικό ανθρώπινο δικαίωμά στους στη ζωή, μη έχοντας πρόσβαση σε εμβόλια, φάρμακα και ιατρική περίθαλψη, έρευνα της Oxfam αναδεικνύει το γεγονός ότι οι πλουσιότερες χώρες του κόσμου που αντιπροσωπεύουν μόλις το 13% του παγκόσμιου πληθυσμού έχουν αγοράσει ήδη πάνω από τη μισή ποσότητα των εμβολίων που αναμένεται να παραχθούν.

Ο «εμβολιαστικός εθνικισμός» από τη μία και η έλλειψη αλληλεγγύης, διαφάνειας και κανόνων για τον δίκαιο εμβολιασμό από την άλλη, προκαλούν μεγάλη ανησυχία για την εξέλιξη της πανδημίας, αφού σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για να επιτευχθεί η ανοσία της αγέλης, χρειάζεται να εμβολιασθεί περίπου το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η διάθεση εμβολίων σε λίγους/ες προνομιούχους δεν πρόκειται να σταματήσει την πανδημία.

Δυστυχώς, τα κέρδη των εταιριών φαίνεται σήμερα να έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από τα εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές που χάνονται. Οι πλουσιότερες χώρες έχουν γρήγορη και εύκολη πρόσβαση στα εμβόλια, εις βάρος των φτωχών χωρών, αλλά και της παγκόσμιας υγείας.

Πιστεύω ότι είμαστε μπροστά σε μια τρομακτική διαπίστωση:

-Σήμερα, το εμβόλιο έχει αναδειχθεί ως το πιο αναγκαίο και πολύτιμο αγαθό στον κόσμο για την παγκόσμια υγεία και είναι ένα αγαθό του οποίου η έρευνα και ανάπτυξη χρηματοδοτήθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό από όλους εμάς, τους ευρωπαίους φορολογούμενους.

-Ε, αυτό το πολύτιμο αγαθό, σήμερα διατίθεται στους λίγους, δεν μπορεί να διατεθεί ευρέως, λόγω της προτεραιότητας που έχει δοθεί στα κέρδη των εταιριών και στην περιορισμένη παραγωγή από τις φαρμακευτικές εταιρείες που το αναπτύσσουν.

Και έτσι μεγαλώνουν και διευρύνονται συνέχεια οι κοινωνικές ανισότητες. Αυτό ακριβώς, τις μεγάλες δηλαδή κοινωνικές ανισότητες, τις βιώνουμε και στο σπίτι μας, στη γειτονιά μας, στη Δυτική Αθήνα. Διάβαζα αυτές τις μέρες τα στοιχεία του ΕΟΠΠΥ:

-Μόλις 64.000 εμβόλια έχουν γίνει στον Δυτικό Τομέα της Αθήνας, όπου ζουν περίπου 500.000 άνθρωποι

–228.000 εμβόλια έχουν γίνει στο κέντρο της Αθήνας που ζουν περίπου 1 εκατομμύριο άνθρωποι

–214.000 εμβόλια έχουν γίνει στο Βόρειο τομέα της Αττικής όπου ζουν περίπου 500 χιλιάδες άνθρωποι.

Και όσο ο ιός συνεχίζει να εξαπλώνεται και άνθρωποι δικοί μας να χάνονται, γιατί ενδεχομένως να μην μπορούν να  εξασφαλίσουν έγκαιρα την πρόσβαση στο εμβόλιο, αναδεικνύεται ένα σημαντικό ζήτημα.

Ότι η πρόσβαση στα εμβόλια δεν είναι θέμα τεχνικό, αλλά πολιτικό και ηθικό. Είναι θέμα δημοκρατίας

Σύντομος ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ / Όταν οι μάσκες πέφτουν
…και τότε αποκαλύπτεται πως ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ήταν ΓΥΜΝΟΣ.

Από τα χειροκροτήματα και τους πανηγυρισμούς για τα κλειστά σχολεία, τις κλειστές επιχειρήσεις και τους περιορισμούς στις μετακινήσεις, φτάσαμε – σήμερα που χάθηκε ο έλεγχος και τα θετικά κρούσματα του κορωναϊού αυξάνονται επικίνδυνα σε καθημερινή βάση – στην επίκληση του Φιλότιμου και της ατομικής ευθύνης, δια στόματος του Πρωθυπουργού.

– Η νεοφιλελεύθερη Κυβέρνηση πήρε την πρόχειρη απόφαση να «παίξει» εξαρχής «όλα τα χαρτιά της», βάζοντας γενικό λουκέτο στην οικονομία, τα σχολεία, την κοινωνική δραστηριότητα (όχι όμως και στις εκκλησίες, που το λουκέτο αποφασίσθηκε με πολύ μεγάλη καθυστέρηση) για να μπορέσει να διαχειριστεί τις μεγάλες αδυναμίες και ελλείψεις του Εθνικού Συστήματος Υγείας, ενόψει της απειλής από την πανδημία.
Χωρίς ΜΕΘ, γιατρούς, νοσηλευτές και εξοπλισμό σε επάρκεια ήταν σαν να πηγαίνει στον πόλεμο χωρίς όπλα. Παρόλα αυτά γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό ξεπέρασαν εαυτόν και έδωσαν μάχες για να σώσουν με αυτοθυσία ανθρώπινες ζωές.

Σκέφτηκε άραγε η Κυβέρνηση πως το γενικό lockdown είναι μέτρο προσωρινό και μικρής διάρκειας, αφου οδηγεί σε τεράστια αδιέξοδα και έκρηξη των κοινωνικών ανισοτήτων;
Σκέφτηκε πως με το άνοιγμα της τουριστικής περιόδου και των συνόρων θα οδηγούνταν σε πολύ μεγαλύτερα αδιέξοδα από την έκρηξη των θετικών κρουσμάτων, που δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί;

Και για να μην ξεχνάμε, είναι η ίδια παράταξη που πριν λίγο καιρό επεδίωκε την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου Συστήματος Υγείας.

– Στο διάστημα αυτό και ενώ ήξερε πως η πανδημία δεν θα είναι σύντομη και περαστική, δεν φρόντισε να θωρακίσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας και να το κάνει ανοιχτό και προσβάσιμο δωρεάν σε όλους τους πολίτες, όπως όφειλε.
Οι ΜΕΘ, οι γιατροί, το νοσηλευτικό προσωπικό εξακολουθούν να μην επαρκούν.

– Τον Μάιο, ενώ πλησίαζε η έναρξη της τουριστικής περιόδου και η πανδημία ήταν σε εξέλιξη η Κυβέρνηση για άγνωστους λόγους πήρε την απόφαση να σταματήσει η καθημερινή ενημέρωση για τον κορωναϊό από τον καθηγητή λοιμωξιολόγο Σωτ. Τσιόδρα, δίνοντας έτσι ένα λάθος, αλλά ηχηρό μήνυμα στους πολίτες.
Μήπως κάποιοι πήραν το μήνυμα «χαλαρώστε, το καλοκαίρι έρχεται, η πανδημία είναι περίπου διαχειρίσιμη;»

– Ακολούθησαν αποφάσεις για ελλειπή και μη ενιαία μέτρα προστασίας σε πύλες εισόδου και αντιφατικές αποφάσεις για τη χρήση της μάσκας και τις μαζικές εκδηλώσεις – πανηγύρια που μάλλον ευνόησαν τη χαλάρωση.

Αυτά, για να σκεφτόμαστε καλά, πολύ καλά την επόμενη φορά πριν να δοξάζουμε, πριν να χειροκροτάμε και πριν να αναζητούμε αλλού τις ευθύνες.

Καταγγελίες πολιτών που γίνονται καθημερινά τις τελευταίες ημέρες καθώς και η πρόσφατη δήλωση – καταγγελία του Προέδρου της Ένωσης Τεχνικών – ΕΤΕ ΔΕΗ κ. Κώστα Μανιάτη ανατρέπουν πλήρως τις πομπώδεις εξαγγελίες του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστή Χατζηδάκη και την σχετική διαφημιστική καμπάνια, για την πρόθεση – απόφαση της Κυβέρνησης να σταματήσουν οι διακοπές ρεύματος, λόγω ανεξόφλητων οφειλών, την περίοδο της πανδημίας.
Αλλά, άλλο οι εξαγγελίες και άλλο οι πράξεις και οι πραγματικές προθέσεις, που δείχνουν ποιός πραγματικά νοιάζεται και ποιούς νοιάζεται αυτές τις δύσκολες στιγμές για όλους, που είναι ακόμη πιο δύσκολες για κάποιους συμπολίτες μας.

Τρία είναι τα σημαντικά θέματα, που έρχονται στην επιφάνεια:

1/ H ΔΕΗ έχει μεταλλαχθεί ουσιαστικά σε Εισπρακτική Εταιρία του Δημοσίου, αντί να λειτουργεί σαν Δημόσια Κοινωνική Επιχείρηση και να παρέχει το ηλεκτρικό ρεύμα ως Δημόσιο Αγαθό στους πολίτες και όχι με τους νόμους της αγοράς. Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος των λογαριασμών που οι καταναλωτές καλούνται να πληρώσουν δεν αφορούν την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά φόρους, χαράτσια και κρυφές χρεώσεις που η ΔΕΗ αποδίδει στο Δημόσιο, τους Δήμους, την ΕΡΤ και άλλα ταμεία. Ως αποτέλεσμα, έχουν εκτοξευθεί οι ανεξόφλητες οφειλές και οι καταναλωτές απειλούνται με διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος κυρίως λόγω της καθυστέρησης πληρωμής των λοιπών χρεώσεων ακόμη και την περίοδο της πανδημίας, μιας και ανερυθρίαστα η Κυβέρνηση αφήνει εντελώς εκτεθειμένους τους πολίτες στις κερδοσκοπικές τακτικές των Εταιριών .

2/ Δικηγορικά γραφεία και εισπρακτικές εταιρίες συνεχίζουν ανενόχλητα να τηλεφωνούν στους πολίτες ακόμη και αυτές τις ώρες, απαιτώντας εξόφληση καθυστερημένων οφειλών, χωρίς να νοιάζονται αν ο άνθρωπος που συνομιλούν κάθε φορά είναι ανήμπορος, ασθενής, ηλικιωμένος, αν έχει συγγενικά του πρόσωπα που νοσούν, αν έχει χάσει τη δουλειά του, αν είναι άτομο με ειδικές ανάγκες και πόσα άλλα αν.

3/Διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος σε 3.000 νοικοκυριά – «κακοπληρωτές» έχουν ξεκινήσει από τη ΔΕΔΔΗΕ μετά από εντολή ιδιωτικών εταιριών παροχής ρεύματος.

Ψιλά τα γράμματα για την νεοφιλελεύθερη πολιτική της Κυβέρνησης. Άλλο κερδοφορία και άλλο κοινωνικές παροχές και πολιτική με επίκεντρο τον άνθρωπο.

Αυτές τις περίεργες ώρες της απομόνωσης που όλοι μας αντιμετωπίζουμε λιγότερο ή περισσότερο τους κινδύνους για τη ζωή, την επιβίωση, τις διαπροσωπικές σχέσεις,
Αυτές τις περίεργες ώρες που παρατηρούμε το σήμερα, χωρίς να μπορούμε να προβλέψουμε το αύριο,
είναι Σημαντικό, πολύ Σημαντικό να γνωρίζουμε με ποιόν τρόπο η Κεντρική Εξουσία αντιλαμβάνεται την κοινωνική προστασία και τα Δημόσια Αγαθά.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε αν πραγματικά η Πολιτεία φροντίζει να προσφέρει τα Δημόσια Αγαθά, ανάμεσά τους και το ηλεκτρικό ρεύμα, ισότιμα και αδιακρίτως σε όλους τους πολίτες και ιδιαίτερα στους συνανθρώπους μας, που πλήττονται πιο πολύ από αυτήν την άνιση απειλή.
Ίσως τότε να κατανοήσουμε τη σημασία της πολιτικής ιδεολογίας.
Γιατί είναι άλλο να διαχειρίζεσαι μια κρίση με τις αρχές του Νεοφιλελευθερισμού και άλλο να τη διαχειρίζεσαι με τις αρχές της Σοσιαλδημοκρατίας και της Αριστεράς.
Εσείς τι λέτε;

Ο κοροναϊός δεν απειλεί μόνο ζωές, αλλά και την παγκόσμια οικονομία. Η απώλεια ρευστότητας είναι το πιο απειλητικό σύμπτωμα για την οικονομία και τις θέσεις εργασίας.
Μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο για ένα Παγκόσμιο Οικονομικό Κραχ οι Ηγέτες 9 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ιταλίας, Ισπανίας, Γαλλίας, Πορτογαλίας, Βελγίου, Ιρλανδίας, Σλοβενίας, Ελλάδας και Λουξεμβούργου) μεταξύ τους και ο Έλληνας Πρωθυπουργός ζήτησαν πριν λίγες μέρες από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου την έκδοση Ευρωομολόγου ως ένεση Ρευστότητας για την στήριξη της οικονομίας των ευρωπαϊκών χωρών από τους κινδύνους της πανδημίας.

Αχαρτογράφητα νερά θα πει κανείς. Και όμως όχι. Από το 2010, όταν όλοι μας ζούσαμε στη δίνη της Παγκόσμιας Οικονομικής Κρίσης, ο πρώην Πρωθυπουργός της χώρας Γιώργος Α. Παπανδρέου πατώντας τότε σε Αχαρτογράφητα νερά πήρε την πρωτοβουλία να ξεκινήσει Πανευρωπαϊκή εκστρατεία για την έκδοση Ευρωομολόγου για να αποκτήσει η Ευρώπη ένα ισχυρό εργαλείο αντιμετώπισης της κρίσης που θα συμβάλει στην οικονομική σταθερότητα. Αλλά, κάποιες «ισχυρές» Ευρωπαικές χώρες προέβαλαν τότε σθεναρή αντίσταση και η πρωτοβουλία δεν υλοποιήθηκε.
Στη συνέχεια πάλι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είχε τη βούληση να προνοήσει, να αξιολογήσει έγκαιρα τους κινδύνους από τις συνεχείς παγκόσμιες κρίσεις που πλήττουν την Ανθρωπότητα και να χτίσει ένα δίχτυ προστασίας για την Ευρώπη και τους ανθρώπους της.

Στις μέρες της πανδημίας, παρά τους τεράστιους κινδύνους για την οικονομία καθώς και τον κίνδυνο φτωχοποίησης μεγάλου μέρους του ευρωπαϊκού πληθυσμού, η Ευρωπαϊκή Ένωση φάνηκε για μια ακόμη φορά αδύναμη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Ούτε οι δεκάδες χιλιάδες νεκροί, ούτε τα εκατομμύρια κρούσματα από την πανδημία που σαρώνει την Ευρώπη και τον Πλανήτη, ούτε η τεράστια απειλή για τις ανθρώπινες ζωές και την οικονομία δεν κατάφεραν να ταρακουνήσουν τους Ευρωπαίους Ηγέτες.
Αρχικά, η Ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής κατέληξε σε αποτυχία μετά την άρνηση της Γερμανίας και Ολλανδίας να στηρίξουν την έκδοση Ευρωομολόγου ως μέτρο προστασίας της οικονομίας των ευρωπαϊκών χωρών από την πανδημία.

Άγνωστη η λέξη Αλληλεγγύη, στο λεξιλόγιο των ηγετών της Γερμανίας και της Ολλανδίας, που δεν κατανόησαν ή δεν ήθελαν να κατανοήσουν την τεράστια πρόκληση και την επείγουσα απειλή, που επιβάλει το Εγώ να γίνει Εμείς.

Η ζητούμενη Ρευστότητα, το χέρι βοήθειας για να σωθούν ζωές, οικονομίες, θέσεις εργασίας δεν προσφέρθηκε από την Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής και η σκυτάλη πέρασε στους Υπουργούς Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στo Eurogroup, που μετά από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις αποφάσισε την παροχή οικονομικής βοήθειας ύψους 540 δις ευρώ προς τις χώρες – μέλη. Ένα ποσό πολύ μικρότερο των πραγματικών αναγκών, που δεν είναι ικανό να στηρίξει επαρκώς τις οικονομίες των ευρωπαϊκών χωρών και τα Δημόσια συστήματα Υγείας που έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από την πανδημία. Η έκδοση Ευρωομολόγου παραπέμφθηκε και πάλι στις καλένδες.

Η Ευρώπη των λαών, της συνεργασίας, της Αλληλεγγύης είναι απούσα. Η ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πίστη στις Ευρωπαϊκές Αξίες κλυδωνίζονται. Η Ευρώπη των δύο ταχυτήτων δεν έχει μέλλον και αυτό πρέπει να το σκεφτούμε πολύ σοβαρά την επόμενη μέρα για το διάλογο που πρέπει να ξεκινήσει και τους Αγώνες που χρειάζεται να κάνουμε μετά. Όλοι μαζί.

Εσείς τι λέτε;

Στο μυθιστόρημά του «περί τυφλότητας» ο Ζοζέ Σαραμάγκου περιγράφει μια «φανταστική» κοινωνία αποστειρωμένη, απομονωμένη, φοβική που έχει να διαχειριστεί έναν παγκόσμιο εχθρό.  Έναν ιό που μεταδίδεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα αδιακρίτως και προς κάθε κατεύθυνση και βυθίζει την παγκόσμια κοινότητα στο απόλυτο σκοτάδι.

Φαίνεται, πως έλαχε στη δική μας γενιά να δούμε την προφητεία του να επιβεβαιώνεται.

Σε καραντίνα βρίσκεται σήμερα όλος ο πλανήτης μπροστά στην παγκόσμια απειλή, τον αόρατο εχθρό, που δεν γνωρίζει σύνορα, τάξεις, ηλικίες και έχει εισβάλει για τα καλά στη ζωή μας χωρίς να μπορούμε να προβάλουμε αντιστάσεις. Και αυτό φαίνεται πως είναι μόνο η αρχή.

Ο γενικός φόβος και ο κίνδυνος για τη ζωή οδήγησαν δικαιολογημένα στον εγκλεισμό, ενώ παραμένει μεγάλος ο κίνδυνος της μόλυνσης των διαπροσωπικών σχέσεων και της κοινωνικής απομόνωσης.

Το ακραίο φοβικό σενάριο επιστημονικής φαντασίας των κλειστών συνόρων και της ελεγχόμενης συμπεριφοράς που ακούγαμε ως τώρα από εθνικιστές και λαϊκιστές βρίσκεται μπροστά μας, είναι σε πλήρη εξέλιξη και μεγάλος είναι ο φόβος να ευδοκιμήσουν κάτω από αυτές τις συνθήκες η ξενοφοβία, ο ρατσισμός, η απομόνωση και ο ανορθολογισμός.

Οι εξελίξεις τρέχουν και είναι ραγδαίες:

• Πάνω από 11.000 θάνατοι έχουν καταγραφεί διεθνώς μέχρι στιγμής, ενώ τα κρούσματα ξεπέρασαν σε παγκόσμιο επίπεδο τις 260.000 και ο κατάλογος μεγαλώνει κάθε λεπτό. Περισσότερα ΕΔΩ
• Σχολικές αίθουσες και πανεπιστημιακά αμφιθέατρα έχουν βάλει λουκέτο και η εκπαιδευτική διαδικασία γίνεται πιά μόνο μέσω διαδικτύου.
• Οι επιχειρήσεις κλείνουν η μια μετά την άλλη.
• Πάνω από 40.000 απολύσεις εργαζομένων έγιναν στην Ελλάδα τις πρώτες 15 ημέρες του Μαρτίου, σύμφωνα με το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ.
• Η Ευρώπη κλείνει τα σύνορά της και το ίδιο αποφασίζουν χώρες ανά τον κόσμο.
• Πολλές είναι οι καταγγελίες για αισχροκέρδεια στα είδη προστασίας από την επιδημία, εις βάρος του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και των πολιτών.
• Μεγάλη είναι η ευθύνη της ελληνικής Κυβέρνησης και της ορθόδοξης ελληνικής Εκκλησίας, που απέτυχαν για μεγάλο χρονικό διάστημα να προστατεύσουν τους πολίτες από τον κίνδυνο εξάπλωσης της πανδημίας, κρατώντας ανοιχτούς τους τρόπους λατρείας.
• Οι χαρές της ζωής μένουν στο περιθώριο, στην κατάψυξη, περιμένοντας την άνοιξη που δεν ξέρουμε πότε θα ξανάρθει.

Απειλές για την Παγκόσμια Κοινότητα

Τεράστιες είναι οι απειλές για την παγκόσμια κοινότητα. Η πανδημία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και παραμένει ανεξέλεγκτη σε παγκόσμιο επίπεδο με τεράστιους κινδύνους για τη δημόσια υγεία και αντίστοιχες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές καθημερινά.

Ο ΟΟΣΑ έχει  χαρακτηρίσει την πανδημία ως τη μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια οικονομία από την διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Περισσότερα ΕΔΩ

Ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO) εκτιμά ότι έως 25 εκατομμύρια θέσεις εργασίας θα χαθούν παγκοσμίως, λόγω της νέας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που αναμένεται να προκαλέσει η πανδημία και θα οδηγήσει εκατομμύρια εργαζόμενους στην ανεργία, την υποαπασχόληση και την φτώχεια, αν οι Κυβερνήσεις δεν λάβουν έγκαιρα, αποτελεσματικά και συντονισμένα μέτρα προστασίας. Περισσότερα ΕΔΩ

Το κόστος για την παγκόσμια οικονομία το 2020 υπολογίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη ότι θα φτάσει το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια. Περισσότερα ΕΔΩ.

Στην Ελλάδα αναμένεται επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης του 60% των επιχειρήσεων,  σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Endeavor Greece 

Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, περίπου 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ζουν χωρίς στέγη ή σε ακατάλληλες συνθήκες στέγασης, χωρίς πρόσβαση σε νερό και αποχέτευση, με αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στην πανδημία. Οι άστεγοι, οι άνθρωποι που ζουν σε ακατάλληλες συνθήκες στέγασης όπως οι μετανάστες, αλλά και όσοι απειλούνται από πλειστηριασμούς ή εξώσεις λόγω απόλυσης ή οικονομικών δυσκολιών, είναι περισσότερο εκτεθειμένοι στους σημερινούς κινδύνους, αφού η κατοικία αποτελεί την πιο αποτελεσματική γραμμή άμυνας κατά της πανδημίας.  Αντίστοιχους κινδύνους αντιμετωπίζουν τα άτομα τρίτης ηλικίας και όσοι έχουν προβλήματα υγείας. Περισσότερα ΕΔΩ

Η πανδημία αναμένεται να προκαλέσει έξαρση των ανισοτήτων, αφού οι εργαζόμενοι σε επισφαλείς θέσεις εργασίας ή όσοι αμείβονται με χαμηλότερους μισθούς, όπως είναι οι γυναίκες, οι μετανάστες και γενικότερα οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες πρόκειται να πληγούν δυσανάλογα από την κρίση της απασχόλησης που αναμένεται.

Αναμένεται επίσης έξαρση της ενδοοικογενειακή βίας, αφού ο εγκλεισμός στο σπίτι επιτρέπει στους θύτες να αυθαιρετούν χωρίς τα θύματα – κακοποιημένες γυναίκες να έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν βοήθεια, λόγω των εξαιρετικά δύσκολων συνθηκών και της αδυναμίας πρόσβασής τους σε κοινωνικές δομές και ιατρική περίθαλψη.  

Μπροστά σε αυτή την παγκόσμια απειλή, ακόμη και τα πιο ισχυρά Εθνικά Συστήματα Υγείας σε όλον τον κόσμο κλυδωνίζονται.

Στη χώρα μας το μεγάλο βάρος της άνισης απειλής  αυτή τη στιγμή καλείται να αντιμετωπίσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, παρόλες τις δομικές ελλείψεις του, που οφείλονται στα μακροχρόνια μέτρα λιτότητας.

Με σημαντικές ελλείψεις σε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, που παρά τις δύσκολες συνθήκες για τη ζωή και την ασφάλειά τους δίνουν καθημερινά τη μάχη για να σώσουν ανθρώπινες ζωές και με επίσης σημαντικές ελλείψεις στις Μονάδες Εντατικής Νοσηλείας, το ΕΣΥ ευτυχώς για όλους μας υπάρχει, αντιμετωπίζει τις νέες σοβαρές προκλήσεις και προσφέρει ανοιχτή πρόσβαση σε δωρεάν υγειονομική περίθαλψη για όλους χωρίς διακρίσεις.

Σκέψεις για την επόμενη μέρα

Μέσα από τις συνθήκες της απομόνωσης που σήμερα όλοι βιώνουμε, ας σκεφτούμε πως θα ξαναχτίσουμε όλοι μαζί την επόμενη μέρα για να αντιμετωπίσουμε τις άγνωστες προκλήσεις του αύριο.

Είναι πολύ σημαντικό σήμερα να συνειδητοποιήσουμε την αναγκαιότητα του Εθνικού Συστήματος Υγείας ως Δημόσιο αγαθό, να το θωρακίσουμε σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο και να αντισταθούμε σθεναρά σε κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησής του στο μέλλον.

Μετά τις οδυνηρές εμπειρίες των μεγάλων διεθνών κρίσεων των τελευταίων ετών, είναι πολύ σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε επίσης ότι μόνο με τη διεθνή συνεργασία μπορούμε να χτίσουμε μια αποτελεσματική στρατηγική για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων κρίσεων, με τις λιγότερες οδυνηρές συνέπειες για τη ζωή, την εργασία, την οικονομία, την ασφάλεια, την κοινωνία.

Ας μην επιτρέψουμε να μολυνθεί η κοινωνία μας με την καχυποψία, τον ανορθολογισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό.

Ας συνειδητοποιήσουμε εν τέλει πως από αυτή τη μεγάλη απειλή, από αυτή τη μεγάλη μάχη πρέπει να βγούμε πιο δυνατοί, αλλά και πιό ανοιχτοί και περισσότερο ανθρώπινοι.

Ας τα σκεφτούμε όλα αυτά σήμερα, αλλά και την επόμενη μέρα. Μήπως καταλάβουμε πως πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξουμε ζωή.