Μήνας: Απρίλιος 2020

Καταγγελίες πολιτών που γίνονται καθημερινά τις τελευταίες ημέρες καθώς και η πρόσφατη δήλωση – καταγγελία του Προέδρου της Ένωσης Τεχνικών – ΕΤΕ ΔΕΗ κ. Κώστα Μανιάτη ανατρέπουν πλήρως τις πομπώδεις εξαγγελίες του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστή Χατζηδάκη και την σχετική διαφημιστική καμπάνια, για την πρόθεση – απόφαση της Κυβέρνησης να σταματήσουν οι διακοπές ρεύματος, λόγω ανεξόφλητων οφειλών, την περίοδο της πανδημίας.
Αλλά, άλλο οι εξαγγελίες και άλλο οι πράξεις και οι πραγματικές προθέσεις, που δείχνουν ποιός πραγματικά νοιάζεται και ποιούς νοιάζεται αυτές τις δύσκολες στιγμές για όλους, που είναι ακόμη πιο δύσκολες για κάποιους συμπολίτες μας.

Τρία είναι τα σημαντικά θέματα, που έρχονται στην επιφάνεια:

1/ H ΔΕΗ έχει μεταλλαχθεί ουσιαστικά σε Εισπρακτική Εταιρία του Δημοσίου, αντί να λειτουργεί σαν Δημόσια Κοινωνική Επιχείρηση και να παρέχει το ηλεκτρικό ρεύμα ως Δημόσιο Αγαθό στους πολίτες και όχι με τους νόμους της αγοράς. Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος των λογαριασμών που οι καταναλωτές καλούνται να πληρώσουν δεν αφορούν την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά φόρους, χαράτσια και κρυφές χρεώσεις που η ΔΕΗ αποδίδει στο Δημόσιο, τους Δήμους, την ΕΡΤ και άλλα ταμεία. Ως αποτέλεσμα, έχουν εκτοξευθεί οι ανεξόφλητες οφειλές και οι καταναλωτές απειλούνται με διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος κυρίως λόγω της καθυστέρησης πληρωμής των λοιπών χρεώσεων ακόμη και την περίοδο της πανδημίας, μιας και ανερυθρίαστα η Κυβέρνηση αφήνει εντελώς εκτεθειμένους τους πολίτες στις κερδοσκοπικές τακτικές των Εταιριών .

2/ Δικηγορικά γραφεία και εισπρακτικές εταιρίες συνεχίζουν ανενόχλητα να τηλεφωνούν στους πολίτες ακόμη και αυτές τις ώρες, απαιτώντας εξόφληση καθυστερημένων οφειλών, χωρίς να νοιάζονται αν ο άνθρωπος που συνομιλούν κάθε φορά είναι ανήμπορος, ασθενής, ηλικιωμένος, αν έχει συγγενικά του πρόσωπα που νοσούν, αν έχει χάσει τη δουλειά του, αν είναι άτομο με ειδικές ανάγκες και πόσα άλλα αν.

3/Διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος σε 3.000 νοικοκυριά – «κακοπληρωτές» έχουν ξεκινήσει από τη ΔΕΔΔΗΕ μετά από εντολή ιδιωτικών εταιριών παροχής ρεύματος.

Ψιλά τα γράμματα για την νεοφιλελεύθερη πολιτική της Κυβέρνησης. Άλλο κερδοφορία και άλλο κοινωνικές παροχές και πολιτική με επίκεντρο τον άνθρωπο.

Αυτές τις περίεργες ώρες της απομόνωσης που όλοι μας αντιμετωπίζουμε λιγότερο ή περισσότερο τους κινδύνους για τη ζωή, την επιβίωση, τις διαπροσωπικές σχέσεις,
Αυτές τις περίεργες ώρες που παρατηρούμε το σήμερα, χωρίς να μπορούμε να προβλέψουμε το αύριο,
είναι Σημαντικό, πολύ Σημαντικό να γνωρίζουμε με ποιόν τρόπο η Κεντρική Εξουσία αντιλαμβάνεται την κοινωνική προστασία και τα Δημόσια Αγαθά.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε αν πραγματικά η Πολιτεία φροντίζει να προσφέρει τα Δημόσια Αγαθά, ανάμεσά τους και το ηλεκτρικό ρεύμα, ισότιμα και αδιακρίτως σε όλους τους πολίτες και ιδιαίτερα στους συνανθρώπους μας, που πλήττονται πιο πολύ από αυτήν την άνιση απειλή.
Ίσως τότε να κατανοήσουμε τη σημασία της πολιτικής ιδεολογίας.
Γιατί είναι άλλο να διαχειρίζεσαι μια κρίση με τις αρχές του Νεοφιλελευθερισμού και άλλο να τη διαχειρίζεσαι με τις αρχές της Σοσιαλδημοκρατίας και της Αριστεράς.
Εσείς τι λέτε;

Ο κοροναϊός δεν απειλεί μόνο ζωές, αλλά και την παγκόσμια οικονομία. Η απώλεια ρευστότητας είναι το πιο απειλητικό σύμπτωμα για την οικονομία και τις θέσεις εργασίας.
Μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο για ένα Παγκόσμιο Οικονομικό Κραχ οι Ηγέτες 9 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ιταλίας, Ισπανίας, Γαλλίας, Πορτογαλίας, Βελγίου, Ιρλανδίας, Σλοβενίας, Ελλάδας και Λουξεμβούργου) μεταξύ τους και ο Έλληνας Πρωθυπουργός ζήτησαν πριν λίγες μέρες από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου την έκδοση Ευρωομολόγου ως ένεση Ρευστότητας για την στήριξη της οικονομίας των ευρωπαϊκών χωρών από τους κινδύνους της πανδημίας.

Αχαρτογράφητα νερά θα πει κανείς. Και όμως όχι. Από το 2010, όταν όλοι μας ζούσαμε στη δίνη της Παγκόσμιας Οικονομικής Κρίσης, ο πρώην Πρωθυπουργός της χώρας Γιώργος Α. Παπανδρέου πατώντας τότε σε Αχαρτογράφητα νερά πήρε την πρωτοβουλία να ξεκινήσει Πανευρωπαϊκή εκστρατεία για την έκδοση Ευρωομολόγου για να αποκτήσει η Ευρώπη ένα ισχυρό εργαλείο αντιμετώπισης της κρίσης που θα συμβάλει στην οικονομική σταθερότητα. Αλλά, κάποιες «ισχυρές» Ευρωπαικές χώρες προέβαλαν τότε σθεναρή αντίσταση και η πρωτοβουλία δεν υλοποιήθηκε.
Στη συνέχεια πάλι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είχε τη βούληση να προνοήσει, να αξιολογήσει έγκαιρα τους κινδύνους από τις συνεχείς παγκόσμιες κρίσεις που πλήττουν την Ανθρωπότητα και να χτίσει ένα δίχτυ προστασίας για την Ευρώπη και τους ανθρώπους της.

Στις μέρες της πανδημίας, παρά τους τεράστιους κινδύνους για την οικονομία καθώς και τον κίνδυνο φτωχοποίησης μεγάλου μέρους του ευρωπαϊκού πληθυσμού, η Ευρωπαϊκή Ένωση φάνηκε για μια ακόμη φορά αδύναμη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Ούτε οι δεκάδες χιλιάδες νεκροί, ούτε τα εκατομμύρια κρούσματα από την πανδημία που σαρώνει την Ευρώπη και τον Πλανήτη, ούτε η τεράστια απειλή για τις ανθρώπινες ζωές και την οικονομία δεν κατάφεραν να ταρακουνήσουν τους Ευρωπαίους Ηγέτες.
Αρχικά, η Ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής κατέληξε σε αποτυχία μετά την άρνηση της Γερμανίας και Ολλανδίας να στηρίξουν την έκδοση Ευρωομολόγου ως μέτρο προστασίας της οικονομίας των ευρωπαϊκών χωρών από την πανδημία.

Άγνωστη η λέξη Αλληλεγγύη, στο λεξιλόγιο των ηγετών της Γερμανίας και της Ολλανδίας, που δεν κατανόησαν ή δεν ήθελαν να κατανοήσουν την τεράστια πρόκληση και την επείγουσα απειλή, που επιβάλει το Εγώ να γίνει Εμείς.

Η ζητούμενη Ρευστότητα, το χέρι βοήθειας για να σωθούν ζωές, οικονομίες, θέσεις εργασίας δεν προσφέρθηκε από την Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής και η σκυτάλη πέρασε στους Υπουργούς Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στo Eurogroup, που μετά από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις αποφάσισε την παροχή οικονομικής βοήθειας ύψους 540 δις ευρώ προς τις χώρες – μέλη. Ένα ποσό πολύ μικρότερο των πραγματικών αναγκών, που δεν είναι ικανό να στηρίξει επαρκώς τις οικονομίες των ευρωπαϊκών χωρών και τα Δημόσια συστήματα Υγείας που έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από την πανδημία. Η έκδοση Ευρωομολόγου παραπέμφθηκε και πάλι στις καλένδες.

Η Ευρώπη των λαών, της συνεργασίας, της Αλληλεγγύης είναι απούσα. Η ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πίστη στις Ευρωπαϊκές Αξίες κλυδωνίζονται. Η Ευρώπη των δύο ταχυτήτων δεν έχει μέλλον και αυτό πρέπει να το σκεφτούμε πολύ σοβαρά την επόμενη μέρα για το διάλογο που πρέπει να ξεκινήσει και τους Αγώνες που χρειάζεται να κάνουμε μετά. Όλοι μαζί.

Εσείς τι λέτε;