Με ένα μισογυνικό πρωτοσέλιδο με το σύνθημα «Αφήστε με να ζήσω» που είναι αφιερωμένο στην λεγόμενη «Ημέρα του Αγέννητου Παιδιού» η Sport Time, μια αθλητική εφημερίδα που απευθύνεται κυρίως σε ανδρικό αναγνωστικό κοινό, ανοίγει την αυλαία σε έναν άκρως συντηρητικό δρόμο προς τον σκοταδισμό χρησιμοποιώντας ακροδεξιά επιχειρήματα.
Υπάρχουν όμως και ηθικοί αυτουργοί.
Εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων των γυναικείων οργανώσεων και όλου του προοδευτικού κόσμου, πριν λίγους μήνες η Ιερά Σύνοδος υπό την πίεση ακραίων συντηρητικών κύκλων και παίρνοντας επίσημα θέση κατά των αμβλώσεων, προχώρησε με μια οπισθοδρομική της απόφαση στην επίσημη αναγνώριση της «Ημέρας του Αγέννητου Παιδιού» και στον εορτασμό της κάθε πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα. Χωρίς να εξετάσει τα κοινωνικά αίτια που οδηγούν τις γυναίκες στην διακοπή της κύησης, την ανεπάρκεια του κοινωνικού κράτους να στηρίξει τις νέες οικογένειες, το δικαίωμα που έχουν αποκλειστικά οι γυναίκες να ορίζουν το σώμα τους και τη ζωή τους.
Οι αμβλώσεις στην Ελλάδα είναι νόμιμες εδώ και 33 χρόνια, με τον Νόμο 1609/1986 της προοδευτικής, αριστερής Κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου, που έδωσε ανάσα στα αδιέξοδα χιλιάδων γυναικών.
Οι χειροκροτητές του απαράδεκτου πρωτοσέλιδου της αθλητικής εφημερίδας με το μήνυμα μίσους κατά των γυναικών, δεν μπορεί παρά να εκφράζουν την συντήρηση και οι δηλώσεις τους, που αποτελούν πλήγμα σε ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα κάθε γυναίκας, είναι και πρέπει να είναι καταδικαστέες από κάθε προοδευτικό πολίτη.
Η μητρότητα είναι συνειδητή επιλογή και μόνο κάθε γυναίκας και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι ψυχαναγκασμός. Κάθε γυναίκα που ζει στη χώρα μας ανεξάρτητα από εθνικότητα, κοινωνικό ή άλλο status έχει δικαίωμα πρόσβασης σε δωρεάν, νόμιμη και ασφαλή άμβλωση.
Για κανέναν λόγο δεν πρόκειται να επιτρέψουμε την επιστροφή στο σκοταδισμό.
Τι κοινό μπορεί να έχουμε εμείς, με αυτή την «αριστερά» που θεωρεί «τοξικό» τον Γιώργο Α. Παπανδρέου, τον πρώην Πρωθυπουργό, που σε συνθήκες βαθιάς κρίσης έβαλε μπροστά το συμφέρον της χώρας, διακρίθηκε για τις μεγάλες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, πολέμησε τη συντήρηση, τα συμφέροντα, τις πελατειακές πρακτικές.
Τι κοινό μπορεί να έχουμε εμείς, με αυτούς που κατέβηκαν στις πλατείες μαζί με την ακροδεξιά και τους φασίστες της Χρυσής Αυγής, απέναντι από την Κυβέρνηση του Εμείς και των Μεταρρυθμίσεων.
Τι κοινό μπορεί να έχουμε εμείς με τους «συνεργάτες» της ακροδεξιάς του Καμμένου και της Καραμανλικής δεξιάς, που ανερυθρίαστα τώρα προωθούν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας μας και πάλι τον πρώην Υπουργό της Καραμανλικής Δεξιάς Πρ.Παυλόπουλο.
Ισότητα μεταξύ των φύλων και κοινωνική δικαιοσύνη αποτελούν προϋπόθεση για μια δημοκρατική, προοδευτική και δίκαιη κοινωνία.
Από την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης η αρχή της ισότητας και της ίσης μεταχείρισης γυναικών και ανδρών αποτέλεσε έναν από τους κύριους στόχους της και ακρογωνιαίο λίθο της νομοθεσίας και του συστήματος αξιών της. Σήμερα η διασφάλιση της ισότητας των φύλων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη ως 17 στόχων αειφόρου ανάπτυξης (Sustainable Development Goals – SDGs) του ΟΗΕ.
Οι γυναίκες αποτελούν κύριο μοχλό κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, έχουν ιδιαίτερες δεξιότητες, συμπεριφορές και τρόπο σκέψης, μπορούν και πρέπει να συμβάλλουν θετικά στην ανταγωνιστικότητα, την οικονομική ανάπτυξη και την καταπολέμηση της φτώχειας.
Η ενδυνάμωση των γυναικών θα δημιουργήσει ένα απαραίτητο θεμέλιο ώστε, όχι μόνο οι γυναίκες αλλά και όλοι οι πολίτες να εξασφαλίσουν για το μέλλον τους ειρήνη και ευημερία.
Σήμερα, στον 21ο αιώνα, στο κατώφλι της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης κοινωνικές και έμφυλες ανισότητες εξακολουθούν να είναι ισχυρές, ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών σε παγκόσμιο επίπεδο απουσιάζει από την εργασιακή, κοινωνική, οικονομική, πολιτική δραστηριότητα. Σήμερα εξακολουθούμε να ζούμε σε έναν κόσμο που έχει οικοδομηθεί από άνδρες και απευθύνεται σε άνδρες.
Παρόλα αυτά, πολύ ισχυρά είναι τα μηνύματα που έρχονται από χώρες στην Ευρώπη και όλον τον κόσμο όπου οι γυναίκες πρωτοπορούν στην πολιτική προοδευτική σκέψη, έχουν το προβάδισμα και ασκούν ηγεσία σε ανώτατο επίπεδο.
Η Φινλανδία, μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από την 34χρονη Sanna Marin, νεότερη Πρωθυπουργό στον κόσμο και πρώην ιδιωτικό υπάλληλο, έγινε το πιο πρόσφατο και ισχυρό παράδειγμα ανοιχτής, προοδευτικής χώρας που πρωτοπορεί ανοίγοντας δρόμους χωρίς φραγμούς σε κάθε πολίτη.
Αντίστοιχα, ηχηρό είναι το μήνυμα από τη Νέα Ζηλανδία, μια χώρα που ηγείται η 39χρονη Πρωθυπουργός Jacinda Ardern ή από την Αμερική μετά την εκλογή της 28χρονης Alexandria Ocasio-Cortez στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Στην Ελλάδα, τις τελευταίες δεκαετίες η ζωή των γυναικών βελτιώθηκε σημαντικά χάρη στις ριζικές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις του Οικογενειακού και Εργατικού Δικαίου της Κυβέρνησης της Αλλαγής του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και χάρη στο ισχυρό πλαίσιο για την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας που θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά από την Κυβέρνηση του Γιώργου Α. Παπανδρέου.
Ιδιαίτερα συνέβαλαν οι πολύχρονοι, μαζικοί αγώνες του γυναικείου κινήματος για ισότητα, ίσες ευκαιρίες, κοινωνική δικαιοσύνη.
Παρόλα αυτά το 2018 η Ελλάδα κατατάχθηκε και πάλι στην 78η θέση μεταξύ 149 χωρών στον παγκόσμιο χάρτη των έμφυλων ανισοτήτων του World Economic Forum (Global Gender Gap Report 2018) και βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στους δείκτες που αναφέρονται στην ανεργία, την απασχόληση, την ενεργό συμμετοχή στην πολιτική και τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Σήμερα, η χώρα μας διαθέτει ένα νομικό πλαίσιο που εγγυάται θεωρητικά την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Οι γυναίκες έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθε, έχουν την ευκαιρία να σπουδάσουν, να εργαστούν, να κάνουν καριέρα, να είναι οικονομικά ανεξάρτητες, να συμμετέχουν ενεργά στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Έχουν θεωρητικά το δικαίωμα. Τους το επιτρέπει η νομοθεσία. Πολλές νόρμες έχουν αλλάξει σημαντικά, παρόλα αυτά το μεγάλο μέρος της κοινωνίας εξακολουθεί να επηρεάζεται από τις πατριαρχικές στερεοτυπικές αντιλήψεις που έχουν βαθιά ριζώσει και διαμορφώνουν εδώ και εκατομμύρια χρόνια συμπεριφορές, συνειδήσεις και ανθρώπινες ζωές.
Υπάρχει μια κατάφορη, διαρκής αδικία που επηρεάζει τη ζωή των γυναικών, έχει γίνει καθημερινός τρόπος ζωής και φτάνει ως το σημείο να θεωρείται ως «κανονικότητα».
Μεγάλο κομμάτι του μισού πληθυσμού της γης βρίσκεται στη σκιά, είναι ωσεί παρόν, ακολουθεί το δρόμο που άλλοι χαράσσουν για τη δική του ζωή και αυτές οι συνθήκες και συμπεριφορές, αυτός ο φαύλος κύκλος ανακυκλώνεται διαρκώς.
Στη διαιώνιση των έμφυλων στερεοτύπων, αντιλήψεων και συμπεριφορών έχει συμβάλει τα μέγιστα το «έμφυλο κενό δεδομένων», που ως αιτία και αιτιατό οδηγεί κάθε πληροφορία σχετικά με τις γυναίκες στο σκοτάδι και τη σιωπή.
Πρόκειται για την μεγάλη έλλειψη δεδομένων με βάση το φύλο που είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένου τρόπου σκέψης που αγνοεί παντελώς το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού της γης, δηλαδή τις γυναίκες και συντηρεί τις έμφυλες ανισότητες.
Σήμερα η γυναίκα έχοντας πολλαπλούς ρόλους – ως μητέρα, σύζυγος, εργαζόμενη – με τους οποίους επιφορτίζεται σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα βρίσκεται σε μια διαρκή προσπάθεια να ανταποκριθεί με επιτυχία στους ρόλους της για να είναι αποδεκτή και έτσι κινδυνεύει να φτάσει κάποιες φορές στα όρια της, χάνοντας μεγάλο μέρος του εαυτού, του προσωπικού της χρόνου και με κινδύνους για την υγεία της.
Αναμφίβολα, έχουν γίνει πολλά βήματα μπροστά προς τη θετική κατεύθυνση, όμως η πραγματική ισότητα ανδρών – γυναικών έχει τεράστιο δρόμο να διανύσει ακόμη.
Δυσοίωνο είναι πως τα τελευταία χρόνια το φεμινιστικό κίνημα στην Ελλάδα έχει χάσει τη μαζικότητά του και είναι πολλές οι γυναίκες, κυρίως νέες, που πιστεύουν πως έχει φτάσει στα όριά του.
Δυσοίωνη είναι και μια συντηρητική στροφή που παρατηρείται στην κοινωνία με αμφισβήτηση κεκτημένων δικαιωμάτων των γυναικών, όπως το δικαίωμα στην άμβλωση, που προωθείται και συντηρείται από ακροδεξιές πολιτικές δυνάμεις με τις ευλογίες της εκκλησίας, κάποιες φορές.
Δυσοίωνη είναι και η στάση κάποιων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης που εκφράζουν πολλές φορές έναν απαράδεκτα σεξιστικό – ρατσιστικό – άθλιο λόγο, που συντηρεί και ανακυκλώνει τις ανισότητες και τις αδικίες.
Υπάρχει Απάντηση. Υπάρχει Ελπίδα.
Όσο Υπάρχουν Γυναίκες που επιμένουν παρά τις δυσκολίες, που αντιστέκονται, που παλεύουν και θα παλεύουν για να γίνουν τα Αυτονόητα πράξη.
Η Φινλανδία, η πιο ευτυχισμένη χώρα της γής σύμφωνα με τους παγκόσμιους δείκτες του ΟΗΕ, γίνεται η πιο πρωτοπόρα και προοδευτική χώρα στον κόσμο.
Η 34χρονη Σάνα Μαρίν, που μεγάλωσε σε μια οικογένεια gay γυναικών, είναι η νεώτερη Πρωθυπουργός στον κόσμο που ηγείται του προοδευτικού Κυβερνητικού Συνασπισμού της Φινλανδίας με γυναίκες επικεφαλής στα 4 από τα 5 κόμματα εξουσίας και μια 18μελη Κυβέρνηση με 8 μόλις άνδρες και μεγάλη πλειοψηφία των γυναικών.
Κατ΄αρχήν, πολύ ισχυρό το μήνυμα από την Φινλανδία για μια Ευρώπη ανοιχτή, προοδευτική, συμπεριληπτική και μεγάλη η χαρά για το νέο που έρχεται. Μένει να δούμε και την πολιτική που θα ασκήσουν.
Μακάρι οι νέες γυναίκες που ανέλαβαν πρόσφατα την Κυβέρνηση την Φινλανδίας να γίνουν πηγή έμπνευσης και να οδηγήσουν νέες γυναίκες και κορίτσια από όλον τον κόσμο, σε αυτό το συναρπαστικό ταξίδι του δημόσιου δρόμου αντί του ιδιωτικού, που είναι η ενεργή και ανιδιοτελής συμμετοχή μας στην πολιτική.
Μπορούμε, αρκεί να το πιστέψουμε και να το θέλουμε πολύ
Ως πρώην εργαζόμενη στον τραπεζικό τομέα για 31 χρόνια,
Ως πρώην εργαζόμενη στον Όμιλο της Τράπεζα Πειραιώς, που υπήρξε και δικός μου εργοδότης μετά την προκλητική διάλυση της Αγροτικής Τράπεζας το 2012 από την συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου,
Καταδικάζω έντονα την πρωτοφανή απόφαση της σημερινής Διοίκησης της Τράπεζας Πειραιώς να ρίξει στον καιάδα 24 πρώην συναδέλφους μου, που απασχολούνταν στην πρώην RBU, παρά τς συνεχείς παρεμβάσεις της Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδας – ΟΤΟΕ προς την Τράπεζα Πειραιώς για την τοποθέτηση όλων των υπαλλήλων της πρώην RBU (350 εργαζόμενοι) σε θέσεις εργασίας του Ομίλου.
Αντ’ αυτού, οι 24 υπάλληλοι της RBU έλαβαν χθες την απόλυσή τους και έτσι ανοίγουν οι ασκοί του αιόλου που είναι άγνωστο που θα οδηγήσουν, με τις ευλογίες της σημερινής δεξιάς Κυβέρνησης, που βεβαίως έχει ευθύνη.
Δεν είναι τυχαία η χρονική στιγμή της απόφασης ομαδικών απολύσεων τραπεζοϋπαλλήλων, που συμπίπτει με την δεξιά διακυβέρνηση και την πλημμελή προστασία των εργαζομένων.
Είναι η πρώτη φορά που γίνονται ομαδικές απολύσεις τραπεζοϋπαλλήλων, κάτι που δεν έγινε ποτέ ξανά στα 10 χρόνια της κρίσης. Συνυπογράφω την έκκληση προς τη σημερινή Κυβέρνηση για προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων. Ζητώ από τη σημερινή Κυβέρνηση να παρέμβει για την ανάκληση των προκλητικών απολύσεων.
Είμαι και θα είμαι στο πλευρό των 24 απολυμένων της πρώην RBU.
Είμαι και θα είμαι στο πλευρό όλων των πρώην συναδέλφων μου και κάθε εργαζόμενου ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία.
Άλλωστε για το θέμα αυτό έχω προσωπικά ζητήσει τους προηγούμενους μήνες συνάντηση και ενημέρωση από τον Πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων – ΣΕΤΑΠ που όμως δεν έχει πραγματοποιηθεί.
Είμαι εδώ και παραμένω στη διάθεση των συναδέλφων μου πάντα, για οποιαδήποτε βοήθεια και στήριξη.
Ελένη Σταύρου 