📍 Η δολοφονική επίθεση με βιτριόλι ενάντια σε μιά νεαρή εργαζόμενη γυναίκα 📍 Τα χυδαία σεξιστικά σχόλια του Πρετεντέρη για γυναίκες, πάντα, πολιτικούς, αρχικά πριν λίγες μέρες για τη Φώφη Γεννηματά και στη συνέχεια για την Έφη Αχτσιόγλου και την Κατερίνα Νοτοπούλου 📍 Το ειρωνικό σχόλιο του Καμπουράκη σε μια αριστούχο μαθήτρια που έγινε δεκτή στη Σορβόννη 📍 Η Ελένη που βιάστηκε μέχρι θανάτου και όλες οι γυναίκες – θύματα γυναικοκτονιών 📍 Οι γυναίκες που κακοποιούνται στο σπίτι, στη δουλειά, στο Πανεπιστήμιο, στο δρόμο
Είναι όλα όψεις του ίδιου νομίσματος. Είναι η βαθιά περιφρόνηση απέναντι στη γυναίκα, σε κάθε γυναίκα, είναι η απαξίωση που οπλίζει το χέρι, το στόμα, το μυαλό του κάθε φορά θύτη και φτάνει ως το μίσος, που προκαλεί ακόμη και το θάνατο.
Και βλέπουμε τις πιο πολλές φορές τα θύματα να μετατρέπονται σε θύτες. – Φταίει ο απαράδεκτος τρόπος που τα ΜΜΕ παρουσιάζουν τα θέματα, αναπαράγοντας αρρωστημένες αντιλήψεις – Φταίει η έλλειψη παιδείας για την αντιμετώπιση των έμφυλων διακρίσεων – Φταίμε και όλοι εμείς που τα ανεχόμαστε
Διαβάστε το άρθρο μου: Στο The Caller ΕΔΩ / HuffingtonPost.gr ΕΔΩ / The Socialist ΕΔΩ / Times News ΕΔΩ / Ανοιχτό Παράθυρο ΕΔΩ / Χαϊδάρι Σήμερα ΕΔΩ / Δυτικές Ματιές ΕΔΩ/ Παλμός Νέας Ζωής ΕΔΩ
Με αφορμή δημοσίευμα της εβδομαδιαίας Εφημερίδα του Αιγάλεω «Η Πόλη μας» στο φύλλο της 20 Μαϊου 2020, θέλω να διευκρινίσω ότι:
📍 Η πολιτική μου ιδεολογία και οι πολιτικές μου απόψεις είναι γνωστές και τις εκφράζω πάντα ανοιχτά και δημόσια
📍Επιδιώκω τον πολιτικό, δημοκρατικό διάλογο με επιχειρήματα, αλλά και την καλοπροαίρετη κριτική από όπου κι αν προέρχονται
📍Με τιμά η δημοσίευση στην εφημερίδα «Η Πόλη μας» της Δημόσιας Πολιτικής συζήτησης που είχα στο facebook με τον σύντροφο Αιγαλεώτη Γιάννη Τζανογεώργη και μάλιστα χωρίς καμμία δική μου επιδίωξη ή παρέμβαση
📍Εκτιμώ και σέβομαι τον Γιάννη Τζανογεώργη, όπως και κάθε Συμπολίτη μου, ανεξάρτητα από τυχόν πολιτικές μας διαφωνίες
📍Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για τις Αρχές και τις Αξίες του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Για ίσες ευκαιρίες & κοινωνική δικαιοσύνη. Για τον Άνθρωπο ως αφετηρία και ως προορισμό.
Καλοδεχούμενες οι απόψεις σας & τα σχόλιά σας στο Blog μου, στην προσωπική μου Iστοσελίδα.
Στην κινητοποίηση στα γραφεία του ΕΔΣΝΑ με τους Φίλους της Φύσης, το Δυτικό Μέτωπο & τη Διαδημοτική Επιτροπή Δυτικής Αθήνας – Αττικής
Εχθρική πράξη για τους Πολίτες της Δυτικής Αθήνας αποτελεί η απόφαση του ΕΔΣΝΑ και της Περιφέρειας Αττικής για περιβαλλοντική αδειοδότηση του νέου χώρου ταφής στο ΧΥΤΑ Άνω Λιοσίων καθώς και η παράταση του χρόνου λειτουργίας του ΧΥΤΑ Φυλής.
Την Τρίτη, 20 Μαϊου 2020, συμμετείχα στην κινητοποίηση που οργάνωσε η Διαδημοτική Επιτροπή Φορέων και Συλλογικοτήτων της Δυτικής Αθήνας – Αττικής στα γραφεία του ΕΔΣΝΑ, με αφορμή την αποσφράγιση των προσφορών του διαγωνισμού για τους νέους ΧΥΤΑ στη Φυλή.
Συνεχίζουμε τον αγώνα για το κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής και δεν πρόκειται να ανεχθούμε καμμία επέκταση δραστηριοτήτων και καμμία νέα δραστηριότητα στην περιοχή της Δυτικής Αθήνας – Αττικής .
Είμαστε αντίθετοι σε κάθε ενέργεια που οδηγεί στον περιβαλλοντικό ρατσισμό, υποβαθμίζει τη ζωή μας και δημιουργεί πολίτες Β΄κατηγορίας.
Σήμερα, χρειαζόμαστε μια δυναμική στροφή στο μοντέλο της κυκλικής οικονομίας και ενίσχυση της κουλτούρας ανακλύκλωσης .
Γιατί περισσότερη ανακύκλωση σημαίνει λιγότερα απόβλητα, λιγότερες χωματερές και καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους μας.
Η αγάπη δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν έγκλημα.
Με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Αμφιφοβίας και Τρανσφοβίας καταδικάζω το ρατσισμό και τις διακρίσεις εις βάρος των ανθρώπων με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, ταυτότητα φύλου ή οποιαδήποτε άλλη αιτία και υποστηρίζω το δικαίωμα κάθε ανθρώπου στον αυτοπροσδιορισμό, στην ελεύθερη έκφραση και στις ίσες ευκαιρίες.
Στις μέρες της πανδημίας το μήνυμα κατά της ομοφοβίας έχει πολύ μεγαλύτερη αξία, καθώς τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ αντιμετωπίζουν άνιση μεταχείριση και περισσότερους περιορισμούς πρόσβασης στις δομές υγείας και πρόνοιας.
Οδηγός μας ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα κάθε ανθρώπου και μόνο.
Αναμένοντας την απόφαση του Δικαστηρίου, χρωστάμε μια βαθιά υπόκλιση στην Εισαγγελέα της Έδρας στη δίκη για τον βιασμό και τη φρικιαστική δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη, που τόλμησε να ταράξει τα νερά με την συγκλονιστική της αγόρευση, χωρίς να λογαριάσει τύπους και αντιδράσεις .
Η αγόρευσή της ήταν σαν γροθιά στο στομάχι για μια κοινωνία που εξακολουθεί να συντηρεί σεξιστικά στερεότυπα και πεποιθήσεις που εξευτελίζουν, απαξιώνουν και βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή των γυναικών ακόμη και στο ίδιο τους το σπίτι, στο δρόμο, τη δουλειά, το Πανεπιστήμιο. Για μια κοινωνία που εξακολουθεί να σιωπά και να ανέχεται την κουλτούρα του βιασμού και την ατιμωρησία των δραστών.
Τιμή μας να έχουμε στο δικαστικό σώμα τέτοιους δικαστικούς λειτουργούς.
Εκτός από την καταδίκη των δύο κατηγορουμένων η Εισαγγελέας εισηγήθηκε τη δίωξη του πατέρα του ενός εκ των δύο, που παρότι ήξερε συγκάλυπτε το γιό του. Κλείνοντας την αγόρευσή της, η Εισαγγελέας απευθύνθηκε στους γονείς της Ελένης, λέγοντας:
📍Θα κλείσω με το ίδιο τρόπο / ας αποδοθεί δικαιοσύνη και ας καταστραφεί ο κόσμος όλος
📍Το παιδί σας οδηγήθηκε ως πρόβατο επί σφαγή. Αν μπορώ να απαλύνω το πόνο σας θα σας πω ότι η Ελένη ήταν μια ηρωίδα, δεν ήταν μόνο ένα δώρο ζωής 📍Είναι ένα κορίτσι σύμβολο γιατί με πικρία βλέπω ότι το 2020 η γυναίκα αντιμετωπίζεται σαν ένα τίποτα σε πολλές περιπτώσεις. Αντιστάθηκε σε αυτά τα άθλια υποκείμενα με ηρωισμό που ούτε άντρας δεν το κάνει.
📍Οι κατηγορούμενοι να κηρυχτούν ένοχοι, όπως κατηγορούνται. Δεν έχω καμία αμφιβολία.
Η συγκλονιστική αγόρευση της Εισαγγελέως προκάλεσε όμως και ακατανόητες αντιδράσεις. Έκπληξη προκαλεί η, υπογραφόμενη από τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών κ. Δ. Βερβεσό, Ανακοίνωση των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας με την οποία ζητά την ποινική δίωξη της Εισαγγελέως, επειδή θεωρεί ότι η αναφορά της στους Συνηγόρους Υπεράσπισης δεν είναι θεσμικά ορθή.
Έκπληξη προκαλεί και η απαράδεκτη παρέμβαση μέσω Facebook του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργό Α.Σκέρτσου, που αποτελεί πλήγμα στη διάκριση των εξουσιών, μια θεμελιώδη αρχή της Δημοκρατίας μας.
Ας ευχηθούμε ότι ο λόγος της Εισαγγελέως θα αποτελέσει μια νέα αρχή και θα λειτουργήσει εκπαιδευτικά για όλους μας, για να περάσουμε από τον τύπο στην ουσία και για να επιδεικνύουμε ανάλογη ευαισθησία όταν για παράδειγμα κατά την εκδίκαση υποθέσεων βιασμών ή γυναικοκτονιών ακούγονται απαράδεκτες φράσεις περί «τιμής», «ήθους» ή άλλες δικαιολογίες που επιχειρούν να ρίξουν στα μαλακά τους θύτες και να μετατρέψουν τα θύματα σε ενόχους.
Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσβατος γιατί είναι άλλο η τιμωρία που πρέπει να είναι σε κάθε περίπτωση αυστηρή για τους θύτες και άλλο η αφύπνιση της κοινωνίας μας και η αλλαγή νοοτροπίας που θα οδηγήσει στην κατάργηση των απαράδεκτων προτύπων του άνδρα «αφέντη» που κινεί τα νήματα και της «αδύναμης» γυναίκας, που σιωπά και δεν αντιδρά.
Με μια αιφνιδιαστική τροπολογία, το Υπουργείο Παιδείας βάζοντας κάμερες στις τάξεις επιχειρεί να μετατρέψει τους μαθητές σε παθητικούς θεατές, τους δασκάλους σε performers και να καταργήσει ουσιαστικά την αλληλεπίδραση και την ανατροφοδότηση στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Η επιβολή των καμερών στην τάξη αναμένεται να σημάνει επίσης την αυστηρή επιτήρηση της σχολικής ζωής και τον στιγματισμό μαθητών που μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλη αύξηση του σχολικού εκφοβισμού.
Επειδή, επιμένουμε πως η σύγχρονη εκπαίδευση χρειάζεται να είναι μια διαρκής διαδικασία έμπνευσης & ενδυνάμωσης που δημιουργεί ελεύθερες προσωπικότητες & σκεπτόμενους ανθρώπους, καλλιεργεί τη γνώση, την κρίση, την ενσυναίσθηση και τη δημοκρατική και κοινωνική συνείδηση
Επειδή κανένα μέτρο δεν έρχεται για να φύγει και επειδή οι μέρες είναι «πονηρές»
Εμείς, λέμε κατηγορηματικά ΟΧΙ στην τροπολογία του Υπουργείου Παιδείας για την επιβολή καμερών στα σχολειά μας.
Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας ας στρέψουμε την προσοχή μας στη σκοτεινή πλευρά της ζωής.
Στις γυναίκες που παρά τις δυσκολίες, τη δυστυχία, τις διακρίσεις, τον αγώνα τους για επιβίωση και παρά τις σημαντικές ελλείψεις στις δημόσιες παροχές υγείας και πρόνοιας αποφασίζουν να γίνουν μητέρες, βιολογικές ή μη, και μεγαλώνουν τα παιδιά τους με αγάπη.
Ας στρέψουμε την προσοχή μας στις μητέρες που είναι άνεργες, άστεγες, μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους, στις κακοποιημένες μητέρες, τις προσφύγισσες – μετανάστριες, τις μητέρες με αναπηρία, τις Ρομά, τις κρατούμενες, τις ανήλικες μητέρες.
Γι αυτές τις μητέρες και για κάθε μητέρα έχουμε χρέος να αγωνιστούμε για να οικοδομήσουμε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος πρόνοιας με δωρεάν παροχές σε όσες μητέρες το έχουν ανάγκη, που δεν θα ευνοεί τις ανισότητες και θα παρέχει ασφάλεια και προστασία σε κάθε μητέρα χωρίς διακρίσεις. Έχουμε χρέος να αγωνιστούμε για να ανοίξουμε το δρόμο στην αγορά εργασίας σε όλες τις μητέρες, χτίζοντας ένα ισχυρό δίχτυ προστασίας της μητρότητας στο κοινωνικό και εργασιακό περιβάλλον.
Και ας μην ξεχνάμε, πως η μητρότητα δεν μπορεί να είναι εξαναγκασμός και να ακολουθεί τα πρέπει και τους κανόνες. Η μητρότητα είναι και πρέπει να είναι μια ελεύθερη και συνειδητή επιλογή κάθε γυναίκας και μόνο, που αφορά κατ’ αρχήν τη ζωή και το σώμα της.
Με τους Φίλους της Φύσης, στη Συγκέντρωση που οργάνωσαν πάνω από 60 Συλλογικότητες, ενάντια στο Αντι-περιβαλλοντικό Νομοσχέδιο.
Την ώρα που η ελληνική κοινωνία ζεί σε πρωτόγνωρες συνθήκες κρίσης λόγω της πανδημίας και ενώ η Βουλή ουσιαστικά υπολειτουργεί, η Κυβέρνηση βρίσκει ευκαιρία να εκτελέσει ένα έγκλημα εις βάρος του περιβάλλοντος και των πολιτών.
Πρόκειται για το αντι – περιβαλλοντικό Νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από τους 158 βουλευτές της ΝΔ, παρά την έντονη κριτική που δέχθηκε από τον Συνήγορο του Πολίτη και τις αντιδράσεις – κινητοποιήσεις των Περιβαλλοντικών Κινημάτων και Οργανώσεων, του προοδευτικού Πολιτικού Κόσμου και των Πολιτών που κατά δεκάδες χιλιάδες υπέγραψαν τη διαδικτυακή καμπάνια για την απόσυρση του.
Πολλές οι ενστάσεις και έντονοι οι προβληματισμοί για τις διατάξεις του Νομοσχεδίου, τις φωτογραφικές ρυθμίσεις – εξυπηρετήσεις, τον χρόνο εισαγωγής του και την αδιαφανή διαδικασία που τηρήθηκε.
Χωρίς να προηγηθεί ουσιαστική διαβούλευση, με πολλά άρθρα του Νομοσχεδίου να παραμένουν εκτός διαβούλευσης και σημαντικές τροπολογίες να κατατίθενται τελευταία στιγμή, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και οι πολίτες αποκλείστηκαν ουσιαστικά από τη συζήτηση.
Το Νομοσχέδιο που υποβαθμίζει ουσιαστικά το περιβάλλον:
– ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση των προστατευόμενων περιοχών Natura,
– ευνοεί τις μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες παραγωγής ενέργειας αντί των Ενεργειακών Κοινοτήτων,
– νομιμοποιεί την αυθαίρετη δασική δόμηση,
– ενώ με το άρθρο 99, που αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή, επιχειρήθηκε η κατάργηση του περιορισμού των 100 κλινών για τα ξενοδοχεία του κέντρου της Αθήνας (Εμπορικό Τρίγωνο, Ψυρρή, Μεταξουργείο), που θα διατάρασσε την ισορροπία μεταξύ κατοικίας – εμπορικών και τουριστικών χρήσεων.
Αναμφίβολα, η χώρα μας χρειάζεται επενδύσεις που όμως πρέπει να είναι περιβαλλοντικά υπεύθυνες.
Το ανησυχητικό είναι ότι η σημερινή Κυβέρνηση και ο «πράσινος Πρωθυπουργός», αντί να αξιοποιήσουν τα μηνύματα από τις διαδοχικές κρίσεις που πλήττουν την ανθρωπότητα και να θέσουν στο επίκεντρο της πολιτικής τον άνθρωπο και το περιβάλλον, επιλέγουν την εύκολη και κοντόφθαλμη λύση.
Παραδίδουν απροστάτευτο το περιβάλλον στο βωμό της ανάπτυξης, επιχειρώντας ουσιαστικά να ακυρώσουν τις πολιτικές για την πράσινη ανάπτυξη που χτίστηκαν την περίοδο διακυβέρνησης Γιώργου Α. Παπανδρέου, με μέτρα όπως η συνταγματική κατοχύρωση της προστασίας του περιβάλλοντος και η ίδρυση ξεχωριστού Υπουργείου για το Περιβάλλον για πρώτη φορά.
Άλλη μια οδυνηρή συνέπεια της φιλελεύθερης πολιτικής που ακόμη δεν έχουμε δεί την πλήρη εξέλιξή της.
Διαβάστεεπίσης:
Τη Δήλωση του πρώην Πρωθυπουργού και νυν Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και βουλευτή του Κινήματος Αλλαγής, Γιώργου Α. Παπανδρέου με αφορμή τη συζήτηση του Νομοσχεδίου για θέματα περιβάλλοντος, χωροταξίας και ενέργειας ΕΔΩ
Η φετινή Πρωτομαγιά δεν είναι μόνο μια μέρα τιμής για τους διαχρονικούς αγώνες των εργατών ενάντια στις παραβιάσεις των εργασιακών δικαιωμάτων, την εργασιακή εκμετάλλευση, την παιδική εργασία και για την διεκδίκηση ανθρώπινων συνθηκών δουλειάς και ίσων ευκαιριών για όλους.
Μας βρίσκει αντιμέτωπους, λόγω της πανδημίας, με μια βαθιά εργασιακή – οικονομική κρίση που βλέπουμε πως πλησιάζει μα δεν μας έχει αγγίξει καλά ακόμη, με έναν εργασιακό μεσαίωνα που θα έχει παγκόσμιο χαρακτήρα και με ένα αβέβαιο μέλλον που σύμφωνα με τις προβλέψεις θα σημειωθεί έκρηξη των ανισοτήτων, του κινδύνου φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, αφού ακόμη και στις προοδευτικές χώρες του πλανήτη η έννοια των δημόσιων αγαθών αντί να θεωρείται αυτονόητη, παραμένει άγνωστη και ως ένα μακρινό και άπιαστο όνειρο.
Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την παγκόσμια προοδευτική Κοινότητα, τους προοδευτικούς Πολίτες μπροστά σε μια τεράστια Ευθύνη. Με διεθνή συνεργασία και αλληλεγγύη να παλέψουμε για να χτίσουμε μια νέα κανονικότητα, ένα νέο εργασιακό περιβάλλον που θα βασίζεται στην ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη και θα παρέχει αξιοπρέπεια και ασφάλεια για όλους τους εργαζόμενους. Για ένα εργασιακό περιβάλλον που θα αντιμετωπίζει αποτελεσματικά και παγκόσμια τους τεράστιους και άνισους κινδύνους στους οποίους είναι εκτεθειμένο το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, που είναι ιδιαίτερα ευάλωτο μπροστά στις νέες συνθήκες. Ανάμεσά τους βρίσκονται οι γυναίκες, οι μονογονεϊκές οικογένειες, οι εργαζόμενοι χωρίς δεξιότητες, τα άτομα με αναπηρία, οι πρόσφυγες, οι μετανάστες.
Τα εργασιακά δικαιώματα σε κίνδυνο
Σήμερα, υπό τις συνθήκες της νέας παγκόσμιας κρίσης που έχουμε μπροστά μας, τα εργασιακά δικαιώματα που κατακτήθηκαν μετά από πολύχρονους αγώνες βρίσκονται σε κίνδυνο.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις του ILO, εκατομμύρια εργαζόμενοι ανά τον κόσμο δεν θα έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης ούτε στα απαραίτητα για την επιβίωση και την ασφάλειά τους, λόγω της απώλειας των θέσεων εργασίας και της σημαντικής μείωσης του μισθού τους.
Ενώ περίπου 60 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στην Ευρώπη κινδυνεύουν να χαθούν εξαιτίας του lockdown, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της McKinsey.
Στην Ελλάδα, που η απασχόληση δεν έχει ακόμη καταφέρει να φτάσει στα προ οικονομικής κρίσης επίπεδα και ενώ αναμένονται οι επίσημες ανακοινώσεις της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας για τα ποσοστά ανεργίας του Μαρτίου 2020, τα πρώτα στοιχεία δείχνουν:
– δεκάδες χιλιάδες απολύσεις,
– δραματική μείωση των προσλήψεων ιδιαίτερα στον τομέα του τουρισμού και του επισιτισμού,
– έκρηξη στην μετατροπή συμβάσεων από πλήρη σε μερική ή εκ περιτροπής απασχόληση,
– αύξηση του εργασιακού άγχους και
– δραματική μείωση των μισθών.
Ενώ, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι είναι σε επίσχεση εργασίας ή χωρίς εισόδημα λόγω της αναγκαστικής απαγόρευσης λειτουργίας των επιχειρήσεων και είναι άγνωστο πόσοι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι, υπό τις έκτακτες συνθήκες της πανδημίας.
Προκλήσεις από την παγκόσμια κρίση της πανδημίας
Η σημερινή παγκόσμια κρίση λόγω της πανδημίας αναδεικνύει τη σημασία της διεθνούς συνεργασίας και αλληλεγγύης για την οικοδόμηση ενός πλαισίου προστασίας των εργαζομένων για την δημιουργία ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους πρόνοιας και για την υιοθέτηση πολιτικών καταπολέμησης της φτώχειας και μείωσης των ανισοτήτων.
Η πανδημία έφερε επίσης στο προσκήνιο τις μακροχρόνιες ανισότητες μεταξύ των φύλων και το άνισο φορτίο που σηκώνουν καθημερινά οι γυναίκες με την μη αμειβόμενη εργασία στο σπίτι και τη φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων.
Οι γυναίκες βρίσκονται παγκοσμίως στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά της πανδημίας καθώς αντιπροσωπεύουν πάνω από το 70% των εργαζομένων στην υγεία και την φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων.
Ως αποτέλεσμα της πανδημίας, αντιμετωπίζουν διπλό φορτίο: μεγαλύτερες βάρδιες στην εργασία και πρόσθετη φροντίδα στο σπίτι, αφού ο χρόνος που αφιερώνουν καθημερινά στην μη αμειβόμενη εργασία αυξήθηκε κατακόρυφα, λόγω της αναγκαστικής διακοπής λειτουργίας των σχολείων, παιδικών σταθμών και μονάδων φροντίδας.
Η εξισορρόπηση της επαγγελματικής και προσωπικής ζωής ήταν και παραμένει πάντα μια πρόκληση. Σήμερα όμως υπό τις νέες συνθήκες είναι μια αναγκαιότητα.
Εάν θέλουμε αύριο, βγαίνοντας από αυτήν την κρίση να οδηγηθούμε σε μια πιο δίκαιη κοινωνία για όλους, χωρίς ανισότητες και διακρίσεις χρειάζεται σήμερα να ξανασχεδιάσουμε το εργασιακό περιβάλλον με την συμμετοχή όλων των μερών, χωρίς αποκλεισμούς.
Χρειάζεται σήμερα να χτίσουμε ένα ισχυρό δίχτυ προστασίας των εργαζομένων ενάντια στις φιλελεύθερες πολιτικές που ευνοούν την ασυδοσία των εργοδοτών αφήνοντας εκτεθειμένους τους εργαζόμενους, οξύνουν τις ανισότητες και αναμένεται να οδηγήσουν μεγάλο μέρος των εργαζομένων στην φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Η ώρα της ευθύνης είναι εδώ. Τώρα, ήρθε η ώρα και της δράσης. Εσείς τι λέτε;
Ελένη Σταύρου 