Είναι πολύ σημαντικό κάτω από τις πολύ δύσκολες συνθήκες της εποχής να μιλάμε για το μέλλον. Για το πώς θα εξαλείψουμε τη Φτώχεια και πώς θα μειώσουμε τις Κοινωνικές Ανισότητες.
Στα πλαίσια ενός πολύ αξιόλογου διαδικτυακού σεμιναρίου https://bit.ly/36Xz8JG , με θέμα «Βιωσιμότητα – 17 Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης, Πολιτισμός και Μείωση Αποβλήτων», που υλοποιήθηκε από το Ελληνικό Δίκτυο Φίλοι της Φύσης – NatureFriends Greece σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού και άλλους φορείς έκανα την παρακάτω τοποθέτηση και θέλω να ευχαριστήσω δημόσια τον Κώστα Φωτεινάκη, Πρόεδρο των Φίλων της Φύσης και τη Μαρία Φιλιππή της EcoKtima, για την ευκαιρία και τους κοινούς προβληματισμούς:
Ανακύκλωση σημαίνει ευθύνη. Σημαίνει καλύτερη διαχείριση των πολύτιμων φυσικών πόρων του πλανήτη που τις τελευταίες δεκαετίες σπαταλάμε με επικίνδυνα ανησυχητικό ρυθμό .
Η έλλειψη φυσικών πόρων οδηγεί μοιραία σε περιβαλλοντική υποβάθμιση που έχει ως συνέπεια σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και την ποιότητα ζωής μας.
Τα δεδομένα δείχνουν ότι τα πρότυπα παραγωγής & κατανάλωσης που επικρατούν σήμερα έχουν αποτύχει & είναι αναγκαία η μετάβαση σε ένα νέο καταναλωτικό μοντέλο που δεν θα καταβροχθίζει τους φυσικούς πόρους και θα λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις καταστροφικές επιπτώσεις για το περιβάλλον.
2 από τους 17 Στόχους της Βιώσιμης Ανάπτυξης αναφέρονται στην Φτώχεια και Κοινωνικές Ανισότητες, δύο θέματα πολύ επίκαιρα σήμερα. Άραγε πόσο κοντά είμαστε στην επίτευξη αυτών των στόχων ως το 2030; όταν, σήμερα εκτιμάται ότι πάνω από 50 εκατομμύρια νοικοκυριά στην Ευρωπαϊκή Ένωση ζουν σε συνθήκες ενεργειακής φτώχειας, έχουν δηλαδή περιορισμένη ή καμιά πρόσβαση σε βασικά δημόσια αγαθά, όπως η θέρμανση, η ψύξη, ο φωτισμός, με αποτέλεσμα δυσμενείς συνέπειες για την υγεία και την ποιότητα ζωής τους καθώς και για το περιβάλλον.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε ακραία φτώχεια μειώθηκε από 36% που ήταν το 1990, σε 10% το 2015. Όμως, η κρίση της πανδημίας απειλεί να αναστρέψει την πρόοδο που σημειώθηκε για δεκαετίες στον διεθνή αγώνα κατά της φτώχειας, αφού μία μελέτη που δημοσιεύθηκε από το Παγκόσμιο Ινστιτούτο Έρευνας για την Οικονομική Ανάπτυξη προειδοποιεί ότι η οικονομική κατάρρευση από την πανδημία θα μπορούσε να οδηγήσει επιπλέον μισό δισεκ. ανθρώπους στη φτώχεια, δηλαδή το 8% του συνολικού ανθρώπινου πληθυσμού.
Η ενεργειακή φτώχεια είναι σε ένταση τα τελευταία χρόνια και δεν αφορά μόνο τις αναπτυσσόμενες χώρες του Πλανήτη, αλλά και τις εύρωστες χώρες και αποτελεί συνέπεια 3 παραγόντων:
📌 της οικονομικής ένδειας
📌 του υψηλού κόστους της ενέργειας και
📌 της μεγάλης κατανάλωσης ενέργειας λόγω της χαμηλής ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων.
Πιστεύω, ότι η αποτελεσματική αντιμετώπισή της μπορεί να γίνει μόνο με την υιοθέτηση μιας ολιστικής προσέγγισης και με την ουσιαστική συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης για την θέσπιση κοινωνικών και περιβαλλοντικών πολιτικών που θα ευνοούν ιδιαίτερα τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και θα συμβάλλουν στη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων.
📍 Είναι αναγκαίο να δοθεί έμφαση στην ενημέρωση των πολιτών, ακόμη και μέσα στα σχολεία, για να γίνουν από απλοί καταναλωτές → → ενημερωμένοι και υπεύθυνοι Πολίτες – καταναλωτές.
📍 Είναι ανάγκη να δοθούν παραπάνω κίνητρα για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων.
📍 Είναι ανάγκη να καθορισθεί σε κεντρικό επίπεδο μια μεθοδολογία με συγκεκριμένους δείκτες μέτρησης και παρακολούθησης της εφαρμογής των πολιτικών και των ειδικών μέτρων κατά της ενεργειακής φτώχειας.
Ελένη Σταύρου 