ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΠΕΤΕΙΟΙ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, δημοκρατικοί θεσμοί

Χρόνια πολλά στην ανυπότακτη Ελλάδα, ενάντια σε κάθε ζυγό

Σήμερα γιορτάζουμε την Εξέγερση των Επαναστατημένων Ελλήνων ενάντια στην τουρκική σκλαβιά.

Χρόνια πολλά στην ελληνική Επανάσταση και στους απανταχού Επαναστάτες. Καλή Λευτεριά σε όλες τις ελεύθερες ψυχές, που δεν υποτάσσονται και ελεύθερα σκέφτονται και πράττουν. Καλή Λευτεριά σε κάθε αδύναμο, σε κάθε κυνηγημένο επί της γης ❤️

Με αφορμή τη σημερινή μέρα θέλω να σας διηγηθώ μια ιστορία από το νησί μου, την ανυπότακτη Ικαρία, από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Γιατί η αληθινή ιστορία γράφεται από τους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους που δίνουν τις μάχες με τα κάθε φορά θηρία χωρίς να βάζουν μπροστά την ασφάλεια και το Εγώ τους.

Τα χρόνια λοιπόν της Τουρκοκρατίας η παρουσία των Οθωμανών στο νησί περιοριζόταν στην παρουσία του στρατιωτικού Διοικητή, του καϊμακάμη και του φοροεισπράκτορα που ερχόταν στο νησί από τη Σάμο πότε – πότε για να εισπράξει τους φόρους.

Ο καϊμακάμης στην προσπάθειά του να εισπράξει τον φόρο από κάποια χωριά της Μεσσαριάς, συναντούσε την αντίσταση των κατοίκων που του λεγαν πως δεν έχουν χρήματα να δώσουν, ούτε να φάνε , ούτε να καλλιεργήσουν.

Κάποτε ο αγάς της Χίου, στον οποίο υπαγόταν το νησί, αποφάσισε να στείλει έναν καδή για να δικάσει τους ανυπότακτους Ικαριώτες.

Όμως, οι Ικαριώτες, που τον μετέφεραν πάνω σε φορείο για να τον ανεβάσουν από τα παράλια στα ορεινά χωριά της Μεσαριάς, έριξαν τον καδή στο γκρεμό, στο κακό Καταβασίδι, ψηλά στον Αθέρα. Στο στρατιωτικό απόσπασμα που έστειλε ο αγάς της Χίου στο νησί για να βρει τους υπαίτιους, η απάντηση όλων των Ικαριωτών στο ερώτημα «ποιός έριξε τον καδή στον γκρεμό» ήταν ενιαία: «Ούλοι ‘μείς Εφέντη». Και έτσι ο Αγάς αποφάσισε να μην τιμωρήσει κανέναν και δεν ξανάστειλε καδή στο νησί.

Αυτή η φράση, το «Ούλοι ‘μεις Εφέντη» έμεινε σαν σύμβολο της αλληλεγγύης που χαρακτήριζε και χαρακτηρίζει ακόμη την τοπική κοινωνία. Την ουτοπική – ιδανική κοινωνία των απλών και ελεύθερων Ικαριωτών.

δημοκρατικοί θεσμοί, ενεργοί πολίτες, κατά του φασισμου

Στην ιστορική Βίνιανη – το χωριό σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης

Η ιστορική Βίνιανη Ευρυτανίας – το χωριό σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης, εδώ που συγκροτήθηκε στις 10 Μαρτίου 1944 η «Κυβέρνηση του Βουνού» και για πρώτη και μοναδική φορά έδωσαν τα χέρια ο Άρης Βελουχιώτης με τον Ναπολέοντα Ζέρβα για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου – παραμένει βουβή και εγκαταλελειμμένη. Γιατί άραγε;

Μόνο με την περιήγηση στην άγνωστη Ελλάδα μπορεί κανείς να διαπιστώσει, ιδίοις όμμασι, την έκταση του μαρασμού, της εγκατάλειψης και της ερήμωσης της ελληνικής επαρχίας που συντελείται εδώ και δεκαετίες.

Σε τίποτε όμως αυτή η συνολική εγκατάλειψη δεν φτάνει την εγκληματική, κατά τη γνώμη μου, προσπάθεια να σβηστεί από το χάρτη η ιστορική μνήμη για τις ταραγμένες μέρες του ελληνικού Εμφυλίου πολέμου, που χρησιμοποιώντας τα λόγια του Mark Mazower ήταν «η πιο αιματηρή σύγκρουση της Ευρώπης από το 1945 μέχρι τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας»

Και επειδή όπως λένε και όλα δείχνουν, και μακάρι να μην επιβεβαιωθούν, η ιστορία επαναλαμβάνεται με τον πιο τραγικό τρόπο, χρέος μας είναι αυτή η ιστορική μνήμη να διατηρηθεί ζωντανή για να μαθαίνουν τα παιδιά μας και οι επόμενες γενιές.

Υπό αυτή την έννοια νιώθω τυχερή που μπόρεσα να φτάσω ως εκείνα τα μέρη, που κάποτε ήταν το δημοκρατικό κέντρο όλης της ελεύθερης Ελλάδας.

δημοκρατικοί θεσμοί, ενεργοί πολίτες, κατά του φασισμου

49 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου

49 χρόνια μετά τα ίδια συναισθήματα, η ίδια συγκίνηση και κυρίως το ίδιο ηχηρό Σύνθημα όπως και τότε, πιο ζωντανό και επίκαιρο, όσο ποτέ άλλοτε, μετά την Εξέγερση του Πολυτεχνείου : «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία».

49 χρόνια μετά, Παρούσα στους αγώνες και στο δρόμο!

Για να τιμήσουμε τους ήρωες της λαϊκής εξέγερσης, για να κρατήσουμε ζωντανή την ιστορική μνήμη και για να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, όχι μόνο γιαυτά που μας απέμειναν, αλλά για αυτά που βίαια μας πήραν.

Συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε στο ραγιαδισμό, το βόλεμα και τη ζωή χωρίς όραμα που δεν μας αξίζει.

Η μαζική συμμετοχή, 49 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, έδωσε ηχηρό μήνυμα σε όσους υποτιμούν τη δύναμή μας.

Λαός ενωμένος, ποτέ ηττημένος

El pueblo unido, jamás será venicido

#ΕδωΠολυτεχνειο

απόψεις, δημοκρατικοί θεσμοί

Με αφορμή το σκάνδαλο των υποκλοπών και την αδράνεια των ανεξάρτητων Αρχών,,,

Το άρθρο μου δημοσιεύτηκε στις 22/8/2022 στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Όταν πριν από 25 χρόνια ιδρύθηκε η Ανεξάρτητη Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων με το Νόμο 2472/1997 σε εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας, έτυχε να αναλάβω (ως υπεύθυνη για το Compliance στην Τράπεζα που εργαζόμουν και σε συνεργασία με τη Νομική Υπηρεσία) το στήσιμο, τις διαδικασίες και τη λειτουργία της υπηρεσίας για την προστασία των προσωπικών δεδομένων των πελατών, υπαλλήλων και συνεργατών.

Αργότερα, το 2019 ακολούθησε ο κανονισμός GDPR.

Από εκείνα τα πρώτα χρόνια, θυμάμαι πως οι διατάξεις της Αρχής και τα υψηλά πρόστιμα ήταν ο φόβος και ο τρόμος για τις τράπεζες και όχι μόνο, για δεκαετίες

❌ Θυμάμαι τους αυστηρούς, αιφνίδιους και επιτόπιους ελέγχους που έκανε η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για να διαπιστώσει αν τα προσωπικά δεδομένα προστατεύονται επαρκώς

❌ Θυμάμαι τα (υποχρεωτικά) σεμινάρια που παρακολουθούσαμε για να είμαστε ενήμεροι για τα νέα δεδομένα, αλλά και τα εσωτερικά, υποχρεωτικά σεμινάρια που απευθύνονταν σε όλους τους υπαλλήλους, για να αποκτήσουν αυτή την κουλτούρα και να μην αυθαιρετούν

❌ Θυμάμαι και πως σε κάθε καινούργια διαδικασία ελέγχαμε αν τηρούνται οι κανόνες προστασίας των προσωπικών δεδομένων.

❌❌ Δεκαετίες μετά είδα πως οι έλεγχοι ξεθώριασαν και η Αρχή έχασε την αρχική της αίγλη.

Σήμερα, με το σκάνδαλο των υποκλοπών να ταλανίζει όλη τη χώρα και να κάνει το γύρο του κόσμου,

❌❌❌ δεν είδα – δεν άκουσα να γίνεται καμμία αυτεπάγγελτη, επιτόπια και αιφνίδια έρευνα από τις Ανεξάρτητες Αρχές (Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και Αρχή διασφάλισης απορρήτου των τηλεπικοινωνιών) στην εταιρία που εμπορεύεται το παράνομο λογισμικό, όπως έχουν αρμοδιότητα και χρέος να κάνουν.

Μπορεί και να μην έκριναν το περιστατικό σοβαρό. Ουδείς γνωρίζει.

Το μόνο που ξέρουμε όλοι από το πλήθος δημοσιευμάτων της 18/7/2022 που υπάρχουν στο διαδίκτυο (λίγες μόλις μέρες δηλαδή πριν την αποκάλυψη ότι το τηλέφωνο του Πρ του ΠΑΣΟΚ Ν. Ανδρουλάκη παρακολουθείται) είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης αποφάσισε να αντικαταστήσει τον Πρόεδρο της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, προτείνοντας αρχικά σε γνωστή πρώην Υπουργό του ΠΑΣΟΚ και Ακαδημαϊκό, να αναλάβει τη θέση της Προέδρου, η οποία τελικά δεν την απεδέχθη.

Αλλά, αυτά είναι ψιλά γράμματα

Γυναικες, απόψεις, δημοκρατικοί θεσμοί, ενεργοί πολίτες

Η Ανοιχτή Διαβούλευση ως Θεσμός για τη βελτίωση της δημοκρατίας ή ως Φερετζές;

Γράφουν: Σίσσυ Βωβού – Ελένη Σταύρου

.

Με αφορμή τη δημόσια διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των φύλων 2021 – 2025, που είναι σε εξέλιξη από 13 Ιουλίου έως 20 Αυγούστου http://www.opengov.gr/minlab/?p=5333&cpage=1#comment-7372 , θέλουμε να σημειώσουμε τα παρακάτω:

‘Εως τις 3 Αυγούστου είχαν δημοσιευθεί μόλις 26 σχόλια, από τις 4 – 16 Αυγούστου κανένα και σήμερα 17 Αυγούστου βλέπουμε τα σχόλια να έχουν φθάσει τα 56 με διάφορες ενδιάμεσες ημερομηνίες, που δείχνει ότι κανείς δεν ασχολήθηκε με την ανάρτησή τους, κάτι αντίθετο προς τη δεοντολογία και τις υποχρεώσεις που έχει μια Κυβέρνηση, ένα Υπουργείο, αναφορικά με τη διαβούλευση.

Δηλαδή, υπήρξαν μεγάλες καθυστερήσεις που παρατηρήθηκαν από πολλούς εμπλεκόμενους στην ανάρτηση των σχολίων της διαβούλευσης.
Κατόπιν αυτών, θέλουμε να εκφράσουμε δημόσια τις παρακάτω σκέψεις και προβληματισμούς μας:

Η Ανοιχτή Διακυβέρνηση – διαβούλευση (opengov) θεσμοθετήθηκε το 2009, ως ένας θεσμός άμεσης δημοκρατίας με διακηρυγμένο στόχο να συμβάλει στην ενίσχυση της διαφάνειας, την καταπολέμηση της διαφθοράς και κυρίως στην ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών στα κοινά.

Αυτό είναι εφικτό και στη θετική κατεύθυνση, όταν η Ανοιχτή Διακυβέρνηση λειτουργεί με κανόνες που ενθαρρύνουν τους πολίτες να συμμετέχουν και διασφαλίζουν την ελεύθερη πρόσβαση και ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών και δεν λειτουργεί αντίθετα ως άλλοθι – συγχωροχάρτι για τις αυθαιρεσίες της Πολιτείας.
Το επίπεδο ανοιχτής διακυβέρνησης, άλλωστε, δείχνει και το επίπεδο δημοκρατίας μιας χώρας.

Η εμπειρία μας, όμως, κυρίως από την εν λόγω δημόσια διαβούλευση ήταν τελείως διαφορετική, αφού:

• η διαδικασία έγκρισης των σχολίων της διαβούλευσης πριν την δημοσίευσή τους στην πλατφόρμα του opengov είχε σαν αποτέλεσμα να υπάρχουν μεγάλες καθυστερήσεις στην ανάρτηση των σχολίων (παρατηρήσαμε ακόμη και 10ημερη καθυστέρηση στην δημοσίευσή τους) με αποτέλεσμα αυτό να λειτουργεί αντιστρόφως ανάλογα για τη διεύρυνση του κύκλου των πολιτών που συμμετέχουν

• τα σχόλια και οι απόψεις των πολιτών που κατατίθενται στο δημόσιο διάλογο είναι άγνωστο αν και πόσο λαμβάνονται υπόψη και αν και σε ποιό βαθμό διαμορφώνουν τα νομικά κείμενα

Η Ανοιχτή Διακυβέρνηση πρέπει να είναι εργαλείο και εγγύηση για τη συμμετοχή των πολιτών στη δημόσια σφαίρα και να λειτουργεί παράλληλα ως εκπαιδευτική διαδικασία για τον εκδημοκρατισμό του δημόσιου βίου.

Υπό αυτές τις συνθήκες, προτείνουμε:
• Να επεκταθεί η διάρκεια της ανοιχτής δημόσιας διαβούλευσης, που κακώς έγινε μέσα στον Αύγουστο, όπως έχουμε σημειώσει αρκετές γυναικείες οργανώσεις. Η διάρκεια να επεκταθεί έως το τέλος Αυγούστου.
• Να γίνεται η ανάρτηση των σχολίων αυθημερόν και χωρίς καθυστερήσεις, όπως επιβάλει και ο νόμος.
• Να θεσμοθετηθεί η δημόσια γνωστοποίηση στους πολίτες για τον βαθμό και τον τρόπο που τα σχόλιά τους διαμόρφωσαν το αρχικό κείμενο
• Να υπάρχει πρόβλεψη για προσβασιμότητα σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (πχ. Άτομα με αναπηρία, άτομα τρίτης ηλικίας κ.α.)
• Η Ανοιχτή Διαβούλευση να μην περιορίζεται στο χρονικό διάστημα που το νομικό κείμενο αναρτάται στην πλατφόρμα του opengov, αλλά να γίνεται και σε προγενέστερα στάδια και με άλλες μορφές π.χ. με τη μορφή ερωτηματολογίων.

ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΣΕΣ

–  Σίσσυ Βωβού, Μέλος Σωματείου Γυναικείων Δικαιωμάτων το ΜΩΒ
– Ελένη Σταύρου, Πολιτικός Επιστήμονας και εκπρόσωπος Κοινωνικής Παρέμβασης Δυτικά

απόψεις, ανθρώπινα δικαιώματα, δημοκρατικοί θεσμοί, ενεργοί πολίτες

… όμως, τη λαϊκή αγανάκτηση και οργή δεν πρόκειται να θάψει

Αστυνομοκρατία ή κράτος δικαίου;

Με μια αιφνιδιαστική απόφαση του αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το βράδυ (ναι, βράδυ) της 25 Ιανουαρίου 2021 και απαγορεύει κάθε δημόσια συνάθροιση σε όλη την επικράτεια για 6 μέρες με την απειλή τσουχτερών προστίμων, ξεδιπλώνεται το κουβάρι του αυταρχισμού της Κυβέρνησης.

Τυχαίο; Καθόλου αν σκεφτούμε το πανελλαδικό, πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο που έχει προγραμματιστεί για τις 28/1/2021 με τους φοιτητές και τις φοιτήτριες μπροστά και ενάντια στο αντι – εκπαιδευτικό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης.

Η ελληνική Κυβέρνηση εκμεταλλεύεται για άλλη μια φορά την πανδημία για να περιορίσει ελευθερίες, να καταργήσει ανθρώπινα δικαιώματα και να περάσει νόμους και κανόνες με αντικοινωνικό χαρακτήρα, περιορίζοντας τις αντιδράσεις των κινημάτων των πολιτών.

Όμως τη λαϊκή αγανάκτηση και οργή δεν πρόκειται να τη θάψει.

Και επειδή οι μέρες είναι πονηρές, ας θυμηθούμε αυτά που ζήσαμε το ξημέρωμα της 21 Απριλίου του 1967, όταν εκφωνήθηκε από το ραδιοφωνικό σταθμό των ενόπλων δυνάμεων ο στρατιωτικός νόμος, που επιβλήθηκε σε όλη τη χώρα. Ως εκείνη τη φωτεινή μέρα του Νοέμβρη του 1974… : «Επιτρέπεται η σύλληψις και φυλάκισις παντός προσώπου άνευ τηρήσεως οιασδήποτε διατυπώσεως, ήτοι άνευ εντάλματος της αρμοδίας αρχής και χωρίς να συντρέχει αυτόφωρος κατάληψις. Απαγορεύεται πάσα συνάθροισις ή συγκέντρωσις εν κλειστώ χώρο ή εν υπαίθρω. Πάσα τοιαύτη θα διαλύεται δια των όπλων»

Φυσικά, οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις της σημερινής εποχής (δεν) έχουν σχέση με την πραγματικότητα….

απόψεις, δημοκρατικοί θεσμοί, ενεργοί πολίτες, κατά του φασισμου

17 Νοέμβρη – Τότε και τώρα

17 Νοέμβρη 1973.

Ο λαός της Αθήνας συμμετέχει μαζικά στον αγώνα για τη δημοκρατία, την ελευθερία, τη λαϊκή κυριαρχία. Εκατοντάδες χιλιάδες συρρέουν έξω από το Πολυτεχνείο, παρά την καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας από τη Χούντα των Συνταγματαρχών.

Προς 17 Νοέμβρη 2020.

Εδώ, σε μιαν άλλη εποχή, σε ένα άλλο Πολίτευμα που συνηθίζει να λέγεται δημοκρατικό, εκεί που βρίσκονταν οι φοιτητές σήμερα είναι τα ΜΑΤ. Και με ένα φιρμάνι, τύπου «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» η σημερινή εξουσία προκλητικά απαγορεύει, λόγω κορωναϊού, τις δημόσιες συναθροίσεις από 4 άτομα και πάνω σε όλη την επικράτεια μέχρι την Τετάρτη, συμπεριλαμβανομένων και των εκδηλώσεων τιμής για την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Ενώ, αντιμετώπισε με περίσσεια ανοχή τις προηγούμενες μέρες τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις και επιτρέπει παράλληλα άλλες δημόσιες συγκεντρώσεις, όπως η λειτουργία των λαϊκών αγορών.

Για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, για όσους πήραν μέρος στην Εξέγερση , για τη γενιά μας που έζησε εκείνη τη μαύρη εποχή, για τα παιδιά μας που ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή, αποτελεί ιεροσυλία ο περιορισμός, η απαγόρευση, τα φιρμάνια.

Γιατί, ο αγώνας για μια καλύτερη ζωή γίνεται μόνο με μαζικές κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια και ενεργή συμμετοχή. Και σαυτόν τον αγώνα πρέπει να είμαστε όλοι Ενεργοί.

Και Παρόντες. Κυρίως Παρόντες. Ο καθένας εκεί και όσο του αναλογεί η ευθύνη που έχει.

δημοκρατικοί θεσμοί, ενεργοί πολίτες, κατά του φασισμου

Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς το φασισμό.

Μαύρη επέτειος η σημερινή.

53 χρόνια συμπληρώνονται από την κατάλυση της δημοκρατίας μας και την επιβολή της 7χρονης δικτατορίας από τη χούντα των Συνταγματαρχών.

53 χρόνια μετά, μετράμε ακόμη τις καταστροφικές συνέπειες από εκείνη τη σκοτεινή εποχή που το ολοκληρωτικό καθεστώς κατάργησε ακόμη και τις στοιχειώδεις ατομικές ελευθερίες, καταπάτησε ανθρώπινα δικαιώματα, εφάρμοσε πολιτικές διώξεις, βασανιστήρια και δολοφονίες κατά των αντιφρονούντων, γέμισε τις φυλακές και τους τόπους εξορίας, επέβαλε τις πολιτικές διακρίσεις, τη λογοκρισία, το φόβο, το κιτς και την πνευματική υποκουλτούρα, δημιούργησε ένα στρατό χαφιέδων που μαζί με τους χωροφύλακες ήταν οι πληροφοριοδότες και οι φρουροί της «έννομης τάξης» και εν τέλει στιγμάτισε τη χώρα μας με τα πιο μελανά χρώματα.

Δεν ξεχνάμε την ανείπωτη τραγωδία του ελληνικού λαού, το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», τη διεθνή απομόνωση της χώρας μας, την προδοσία της Κύπρου.

Δεν ξεχνάμε όσους αντιστάθηκαν εκείνα τα δύσκολα χρόνια στο σκοταδισμό, με τίμημα ακόμη και τη ζωή τους.

Αλλά, δεν ξεχνάμε και τους σημερινούς Υμνητές της Χούντας των Συνταγματαρχών. Ανάμεσά τους ο σημερινός Υπουργός Ανάπτυξης της Κυβέρνησης Μητσοτάκη Άδωνης Γεωργιάδης, που θρασύτατα, στο βίντεο που ακολουθεί, εξυμνεί τη Χούντα και αμφισβητεί τους νεκρούς του Πολυτεχνείου. Παρακολουθήστε το βίντεο ΕΔΩ

Αυτή ήταν η μεγάλη τραγωδία του ελληνικού λαού, που κρατάμε ζωντανά στη μνήμη μας εμείς που τη ζήσαμε και χρέος μας είναι να τη διατηρήσουμε ζωντανή και για τις επόμενες γενιές για να κατανοήσουμε όλοι τι θα πει Δημοκρατία, τι θα πει Ελευθερία, τι θα πει συλλογικοί αγώνες για Ισότητα και Κοινωνική Δικαιοσύνη και να μην επιτρέψουμε ποτέ ξανά στο φασισμό να μας χτυπήσει την πόρτα.

Παρακολουθήστε επίσης :

Τον Γιώργο Σεφέρη στο παρακάτω βίντεο να λύνει τη σιωπή του και να μιλάει ανοιχτά για την Χούντα των Συνταγματαρχών που οδήγησε σε τραγωδία τον ελληνικό λαό, με μια μαγνητοφωνημένη του δήλωση που μεταδόθηκε στις 28 Μαρτίου 1969 από το BBC και την Deutsche Welle. Το Video ΕΔΩ

Διαβάστε επίσης:

Το άρθρο «Τα σκάνδαλα της Χούντας: Αυτή είναι η αλήθεια για την δικτατορία που «έφτιαξε και δρόμους» , που δημοσιεύτηκε στην LIFO, ΕΔΩ

απόψεις, δημοκρατικοί θεσμοί, ενεργοί πολίτες

Σαν απάντηση στις δηλώσεις Σκουρλέτη για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Τι κοινό μπορεί να έχουμε εμείς, με αυτή την «αριστερά» που θεωρεί «τοξικό» τον Γιώργο Α. Παπανδρέου, τον πρώην Πρωθυπουργό, που σε συνθήκες βαθιάς κρίσης έβαλε μπροστά το συμφέρον της χώρας, διακρίθηκε για τις μεγάλες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, πολέμησε τη συντήρηση, τα συμφέροντα, τις πελατειακές πρακτικές.

Τι κοινό μπορεί να έχουμε εμείς, με αυτούς που κατέβηκαν στις πλατείες μαζί με την ακροδεξιά και τους φασίστες της Χρυσής Αυγής, απέναντι από την Κυβέρνηση του Εμείς και των Μεταρρυθμίσεων.

Τι κοινό μπορεί να έχουμε εμείς με τους «συνεργάτες» της ακροδεξιάς του Καμμένου και της Καραμανλικής δεξιάς, που ανερυθρίαστα τώρα προωθούν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας μας και πάλι τον πρώην Υπουργό της Καραμανλικής Δεξιάς Πρ.Παυλόπουλο.

απόψεις, ανοιχτή κοινωνία, δημοκρατικοί θεσμοί, ενεργοί πολίτες

Τα δημοψηφίσματα στο εσωτερικό των κομμάτων, ένας σημαντικός θεσμός άμεσης δημοκρατίας

Με πολύ ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε πριν λίγες μέρες την εξέλιξη του 1ου ηλεκτρονικού δημοψηφίσματος στο εσωτερικό του Κινήματος Αλλαγής για την ψήφο των αποδήμων, που προβλέπεται στο Καταστατικό του.

Αναμφισβήτητα τα δημοψηφίσματα, είτε γίνονται στο εσωτερικό των πολιτικών κομμάτων, είτε αφορούν όλους τους πολίτες, αποτελούν ένα πολύ θετικό βήμα για την ενίσχυση του θεσμού της άμεσης δημοκρατίας και την ενεργή συμμετοχή των πολιτών στα πολιτικά δρώμενα.

Όσον αφορά τη διενέργεια των εθνικών δημοψηφισμάτων έχει συνταχθεί και είναι σε ισχύ ο εθελοντικός μεν, αλλά πολύ σημαντικός «Κώδικας Καλών Πρακτικών – Code of Good Practice on Referendums» από την «Επιτροπή της Βενετίας – Venice Commission» του Συμβουλίου της Ευρώπης, γνωστή και ως Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη Δημοκρατία μέσω του Δικαίου, στην οποία συμμετέχουν 61 χώρες ανάμεσά τους και η Ελλάδα.

Παράλληλα, ο θεσμός της άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας διευρύνθηκε στην Ελλάδα με τον Νόμο 4023/2011 της Κυβέρνησης του Γιώργου Α. Παπανδρέου που εισήγαγε τη διενέργεια εθνικών δημοψηφισμάτων με στόχο την εμβάθυνση της λαϊκής κυριαρχίας, προσδίδοντάς της πιο ουσιαστικό περιεχόμενο.

Στο Κώδικα της Επιτροπής της Βενετίας και στην ελληνική Νομοθεσία περιλαμβάνονται διατάξεις που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και για τα δημοψηφίσματα που γίνονται στο εσωτερικό των πολιτικών κομμάτων, όπως για παράδειγμα:

  • η ανοιχτή δημόσια διαβούλευση που είναι σημαντικό να προηγείται του δημοψηφίσματος με στόχο την έγκυρη και πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών και την προώθηση της ελεύθερης έκφρασης των διαφορετικών απόψεων
  • η δημοσιοποίηση του χαρακτήρα του δημοψηφίσματος, ώστε να είναι γνωστό στους πολίτες σε τι αποσκοπεί, αν δηλαδή έχει συμβουλευτικό ή δεσμευτικό χαρακτήρα και
  • η δημοσιοποίηση όλων των ποσοτικών και ποιοτικών στοιχείων (κατανομή ανά φύλο, ηλικία, περιοχή κλπ.) των αποτελεσμάτων, ώστε να είναι γνωστό στους πολίτες το επίπεδο της αντιπροσωπευτικότητας του αποτελέσματος.

Προτείνω, λοιπόν, το Κίνημα Αλλαγής την επόμενη φορά που θα αποφασίσει τη διεξαγωγή εσωτερικού δημοψηφίσματος να γίνει ο πρώτος πολιτικός φορέας στην Ελλάδα που θα εφαρμόσει κάποιους από τους παραπάνω σημαντικούς κανόνες που περιλαμβάνονται στον Κώδικα καλών πρακτικών και το Νόμο 4023/2011 όπως ισχύει, ώστε να δώσει ουσιαστικά στα μέλη και τους φίλους του τη δυνατότητα να γίνουν συμμέτοχοι και συνδιαμορφωτές στις αποφάσεις για τα σημαντικά θέματα που τους αφορούν.

#kinima_allagis #referendum #evoting #αμεση_δημοκρατια #αποψεις #EleniStavrou