Η μετανάστευση δεν είναι αρρώστια, ούτε απειλή.
Είναι η ανάγκη για επιβίωση και ασφάλεια. Είναι η αναζήτηση μιας καλύτερης ποιότητας ζωής, που όλοι ισότιμα δικαιούμαστε.
Από τα πολύ πρώιμα παιδικά μου χρόνια έμαθα, μέσα από τις εικόνες των μεταναστευτικών πουλιών, ότι η μετανάστευση είναι μια φυσική κατάσταση, που μπορεί να περιλαμβάνεται στον κύκλο της ζωής.
Αργότερα, μέσα από τα σχολικά βιβλία έμαθα ότι η μετανάστευση τις περισσότερες φορές είναι αποτέλεσμα βίαιων ανατροπών και συγκρούσεων που προκαλούν ανείπωτο πόνο, όπως το 1922, ή τη δεκαετία του 1950 ή και αργότερα.
Τις τελευταίες δεκαετίες, στην πράξη είδα ότι η μετανάστευση αντιμετωπίζεται από τους περισσότερους, με τοίχους που υψώνονται, ή με ένα απλό γύρισμα της πλάτης και πάντα χωρίς ενσυναίσθηση.
Τι κι αν τα δικά μας παιδιά αναγκάστηκαν ή/και αναγκάζονται ακόμη στις μέρες μας να μεταναστεύουν για να εργαστούν με καλύτερες συνθήκες.
Ένα είναι σίγουρο. Ότι μιλάμε για 300 περίπου εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο, που τις περισσότερες φορές είναι εκτεθειμένοι στη φτώχεια, το ρατσισμό, την εργασιακή ή σεξουαλική εκμετάλλευση και την κοινωνική περιθωριοποίηση, γιατί απλά δεν βρίσκουν ευήκοα ώτα και ανοιχτές αγκαλιές ανάμεσα σε εμάς τους κάθε φορά προνομιούχους, που νομίζουμε πως η ευτυχία και το δικαίωμα στη ζωή είναι αποκλειστικά δικό μας προνόμιο.
Ευθύνη μας είναι, μαζί να παλέψουμε με αλληλεγγύη, για μια δίκαιη, ειρηνική και ισότιμη κοινωνία για όλους.
International Migrants Day
Ελένη Σταύρου 